منابع علم امام در قرآن (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۷۷: خط ۷۷:
[[رده:مقاله‌شناسی امامت]]
[[رده:مقاله‌شناسی امامت]]
[[رده:مقاله‌شناسی امامت محمد تقی شاکر اشتیجه]]
[[رده:مقاله‌شناسی امامت محمد تقی شاکر اشتیجه]]
[[رده:آثار امامت و ولایت محمد تقی شاکر اشتیجه]]
[[رده:مقاله‌شناسی مقاله‌های امامت تک شماره‌ای]]
[[رده:مقاله‌شناسی مقاله‌های امامت تک شماره‌ای]]
[[رده:مقاله‌شناسی مقاله‌های امامت منتشر‌ شده در ۱۳۹۱]]
[[رده:مقاله‌شناسی مقاله‌های امامت منتشر‌ شده در ۱۳۹۱]]

نسخهٔ ‏۱۵ مهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۹:۱۴

منابع علم امام در قرآن
رتبه علمی(نامعلوم)
زبانفارسی
نویسندهمحمد تقی شاکر اشتیجه
مذهبشیعه
منتشر شده درفصلنامه امامت پژوهی
وابسته بهبنیاد فرهنگی امامت
محل نشرقم، ایران
تاریخ نشرتابستان ۱۳۹۱
شماره۶
ناشر الکترونیکبنیاد فرهنگی امامت

منابع علم امام در قرآن عنوان مقاله‌ای است که به بررسی و دسته‌بندی منابع علم امام می‌پردازد.این مقاله توسط محمد تقی شاکر اشتیجه به زبان فارسی نوشته شده و در فصلنامه امامت پژوهی تابستان ۱۳۹۱ (شماره ۶) در ۲۲ صفحه منتشر شده است.[۱]

چکیده مقاله

  • نویسنده در چکیده مقاله می‌نویسد: «بنابر اعتقاد شیعه مرجعیت دینی و علمی پس از پیامبر تنها در اختیار ائمه (ع) است. مهم ترین سؤالی که در اینجا مطرح می‌شود چرایی و دلیل این گفتار و ادعاست. مکتب تشیع با توجه به نقش امام پس از پیامبر خاتم ـ که نقش هدایت گسترده است ـ امام را دارای ارتباط و آگاهی از منابع عظیم الهی می‌داند و دانش او را فراتر از علم عادی، دارای مجاری و مبادی غیبی و لدنی برمی‌شمارد. قرآن و روایات، بر اثبات دیدگاه اتصال علم امام به خداوند سبحان دلالت می‌کنند. سرچشمه و منابع علم امام گسترده و متعدد هستند؛ از مهم ترین آن ها می توان به قرآن، روح القدس، جامعه، مصحف فاطمه (ع)، صحف و کتب انبیا، عمود نور، الف باب، تحدیث (نقر و نکت) و اسم اعظم اشاره کرد.»
  • وی در ادامه می‌نویسد: «مطابق رهنمود آیات و روایات، علم به احکام شریعت و نیز علم به قرآن توسط پیامبر اکرم (ص) به ائمه اطهار (ع) منتقل گردیده است؛ لذا نقش امام نسبت به این علوم، تبیینی و تفسیری است؛ یعنی امام شاخصی برای رفع اختلافات و ارائه و تبیین علوم انتقالی از پیامبر است.»
  • در چکیده این مقاله آمده است:«امام علاوه بر جایگاه کمال بخشی و تحقق بخشیدنِ استمرار ختم نبوت، نقش هدایت خاص یا همان امامت به معنای ویژۀ آن را هم برعهده دارد و جایگاه و شأن هدایتی مخصوص امام، اقتضای علم و آگاهی مناسب با آن را می نماید. روایات، ارتباط با ملائکه و طرق دیگر مجاری علم امام را در همین راستا تبیین نموده اند. مسائلی مانند شهود و عرضۀ اعمال به امام و خبررسانی روزانه ای که آیات و روایات بر آن تاکید می کنند، از مصادیق جریان این هدایت و نقش امام در آن هستند.»[۲]

فهرست مقاله

  • چکیده؛
  • طرح مسئله؛
  • مجاری علم امام؛
  • الف) عنایات و علوم بی‌واسطه؛
    • روح‌القدس
    • اسم اعظم
  • ب)علوم انتقالی از پیامبر
    • قرآن
    • مصحف علی (ع)؛
    • جامعه؛
    • الف باب؛
    • صحف انبیا (جفر انبیا)؛
  • ج) علوم با واسطه ملک؛
    • مصحف فاطمه (س)؛
      • خصوصیات و محتوای مصحف؛
    • تحدیث (نکت و نقر) و الهام؛
    • عمود نور؛
  • نتیجه‌گیری؛
  • فهرست منابع؛
  • پی‌نوشت‌ها.


درباره پدیدآورنده

حجت الاسلام آقای محمد تقی شاکر اشتیجه (متولد قم) از سال ۷۶ وارد حوزه علمیه شد. وی دارای کارشناسی ارشد علوم حدیث گرایش کلام است. وی مدرس حوزه علمیه خواهران، جامعة المصطفی العالمیة و پژوهشگر پژوهشگاه قرآن و حدیث.

وی دارای بیش از ۳۵ مقاله می‌باشد. از جمله مقالات وی: گستره عصمت گفتاری رسول خدا، معناشناسی روح در قرآن کریم، امام رضا و راز گشایی از جایگاه هدایتی نهاد امامت، مسئله آگاهی از غیب و امکان آن از نگاه مفسران، کتاب الجامعه و نقش آن در فرآیند تبیین آموزه‌های شیعی. [۳]

اثر وابسته به این مقاله

پانویس

پیوند به بیرون