حجاز: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷: خط ۷:


== مقدمه ==
== مقدمه ==
«حجاز» [[سرزمین]] معروفی است که شامل [[مکه]]، [[مدینه]]، [[طائف]] و روستاهای تابعه آن است<ref>معارف و معاریف، ج ۴، ص۳۹۲.</ref>. حجاز، از شمال به [[خلیج عقبه]]، از [[مغرب]] به [[دریای سرخ]]، از شرق به نجد و از جنوب به غسیر محدود می‌شود<ref>اعلام المنجد، ص۲۲۹.</ref>. به نقل حموینی، از اعماق [[صنعا]] در [[یمن]]، تا [[شام]] را حجاز می‌نامند و [[تبوک]] و [[فلسطین]] نیز جزو آن است<ref>معجم البلدان.</ref>. این [[سرزمین]] به خاطر وجود این دو [[شهر]] مهم همواره مورد توجه [[مسلمانان]] بوده و هست. این سرزمین مبدأ [[قیام حضرت حجت]]{{ع}} است و [[انقلاب]] بزرگ جهانی توسط آن حضرت، از این سرزمین در کنار [[کعبه]] در شهر مکه آغاز می‌‌شود. هرچند [[قیام حضرت مهدی]]{{ع}} از مکه آغاز می‌شود، ولی [[سرزمین حجاز]] را [[پس از ظهور]] می‌گشاید. [[امام باقر]]{{ع}} در این‌باره می‌فرماید: "[[حضرت مهدی]]{{ع}} در مکه ظاهر می‌شود و [[خداوند]]، سرزمین حجاز را می‌گشاید و حضرت هرکس از [[بنی هاشم]] را که در [[زندان]] است، [[آزاد]] می‌سازد<ref>فتن ابن حماد، ص۹۵؛ ملاحم ابن طاووس، ص۶۴.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۲۶۸؛ [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۲۱۶.</ref>
«حجاز» [[سرزمین]] معروفی است که شامل [[مکه]]، [[مدینه]]، [[طائف]] و روستاهای تابعه آن است<ref>معارف و معاریف، ج ۴، ص۳۹۲.</ref>. حجاز، از شمال به [[خلیج عقبه]]، از [[مغرب]] به [[دریای سرخ]]، از شرق به نجد و از جنوب به غسیر محدود می‌شود<ref>اعلام المنجد، ص۲۲۹.</ref>. به نقل حموینی، از اعماق [[صنعا]] در [[یمن]]، تا [[شام]] را حجاز می‌نامند و [[تبوک]] و [[فلسطین]] نیز جزو آن است<ref>معجم البلدان.</ref>. این سرزمین به خاطر وجود این دو [[شهر]] مهم همواره مورد توجه [[مسلمانان]] بوده و هست. این سرزمین مبدأ [[قیام حضرت حجت]]{{ع}} است و [[انقلاب]] بزرگ جهانی توسط آن حضرت، از این سرزمین در کنار [[کعبه]] در شهر مکه آغاز می‌‌شود. هرچند [[قیام حضرت مهدی]]{{ع}} از مکه آغاز می‌شود، ولی [[سرزمین حجاز]] را پس از [[ظهور]] می‌گشاید. [[امام باقر]]{{ع}} در این‌باره می‌فرماید: "[[حضرت مهدی]]{{ع}} در مکه ظاهر می‌شود و [[خداوند]]، سرزمین حجاز را می‌گشاید و حضرت هرکس از [[بنی هاشم]] را که در [[زندان]] است، [[آزاد]] می‌سازد<ref>فتن ابن حماد، ص۹۵؛ ملاحم ابن طاووس، ص۶۴.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۲۶۸؛ [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۲۱۶.</ref>


== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==

نسخهٔ ‏۴ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۰۷

مقدمه

«حجاز» سرزمین معروفی است که شامل مکه، مدینه، طائف و روستاهای تابعه آن است[۱]. حجاز، از شمال به خلیج عقبه، از مغرب به دریای سرخ، از شرق به نجد و از جنوب به غسیر محدود می‌شود[۲]. به نقل حموینی، از اعماق صنعا در یمن، تا شام را حجاز می‌نامند و تبوک و فلسطین نیز جزو آن است[۳]. این سرزمین به خاطر وجود این دو شهر مهم همواره مورد توجه مسلمانان بوده و هست. این سرزمین مبدأ قیام حضرت حجت(ع) است و انقلاب بزرگ جهانی توسط آن حضرت، از این سرزمین در کنار کعبه در شهر مکه آغاز می‌‌شود. هرچند قیام حضرت مهدی(ع) از مکه آغاز می‌شود، ولی سرزمین حجاز را پس از ظهور می‌گشاید. امام باقر(ع) در این‌باره می‌فرماید: "حضرت مهدی(ع) در مکه ظاهر می‌شود و خداوند، سرزمین حجاز را می‌گشاید و حضرت هرکس از بنی هاشم را که در زندان است، آزاد می‌سازد[۴].[۵]

پرسش‌های وابسته

منابع

پانویس

  1. معارف و معاریف، ج ۴، ص۳۹۲.
  2. اعلام المنجد، ص۲۲۹.
  3. معجم البلدان.
  4. فتن ابن حماد، ص۹۵؛ ملاحم ابن طاووس، ص۶۴.
  5. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۲۶۸؛ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۲۱۶.