حدیث امان: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
| نامهای دیگر = [[حدیث نجوم]] | | نامهای دیگر = [[حدیث نجوم]] | ||
| صادره از = [[پیامبر خاتم]] {{صل}} | | صادره از = [[پیامبر خاتم]] {{صل}} | ||
| راویان = {{فهرست جعبه عمودی | [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} | [[ابن عباس]] | جابر بن عبدالله | انس بن مالک | ابوموسی اشعری | ابوسعید خدری}} | | راویان = {{فهرست جعبه عمودی | [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} | [[ابن عباس]] | [[جابر بن عبدالله]] | [[انس بن مالک]] | [[ابوموسی اشعری]] | [[ابوسعید خدری]]}} | ||
| سبب صدور = بیان شأن و مقام اهل بیت {{ع}} | | سبب صدور = بیان شأن و مقام [[اهل بیت]] {{ع}} | ||
| دلالت حدیث = {{فهرست جعبه عمودی | دلالت بر هدایتگری اهل بیت | دلالت بر وجوب اطاعت اهل بیت | دلالت بر عصمت اهل بیت}} | | دلالت حدیث = {{فهرست جعبه عمودی | دلالت بر هدایتگری اهل بیت | دلالت بر وجوب اطاعت اهل بیت | دلالت بر عصمت اهل بیت}} | ||
| اعتبار سند = | | اعتبار سند = |
نسخهٔ ۲۲ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۵۳
حدیث امان | |
---|---|
متن حدیث | |
«النجوم أمان لأهل الأرض من الغرق و أهل بيتي أمان لأمّتي من الاختلاف، فإذا خالفتهم قبيلة اختلفوا فصاروا حزب إبليس» | |
ترجمه حدیث | |
ستارگان، امان اهل زمین از غرق شدن هستند و اهل بیت من، برای امتم امان از اختلاف هستند که اگر قبیلهای از آنها مخالفت کنند؛ اختلاف میکنند در حالی که حزب شیطان میشوند | |
مشخصات حدیث | |
نامهای دیگر | حدیث نجوم |
صادره از | پیامبر خاتم (ص) |
راویان | |
محتوای حدیث | |
سبب صدور | بیان شأن و مقام اهل بیت (ع) |
دلالت حدیث |
|
منابع حدیث | |
منابع شیعه |
|
منابع اهل سنت |
|
مقدمه
رسول الله (ص) در حدیثی فرموند: «النجوم أمان لأهل الأرض من الغرق، و أهل بيتي أمان لأمّتي من الاختلاف، فإذا خالفتهم قبيلة اختلفوا فصاروا حزب إبليس»[۱]؛ "ستارگان، امان اهل زمین از غرق شدن هستند و اهل بیت من، برای امتم امان از اختلاف هستند که اگر قبیلهای از آنها مخالفت کنند؛ اختلاف میکنند در حالی که حزب شیطان میشوند"[۲].
دلالت حدیث
نخست: دلالت بر هدایتگری اهل بیت
اهل بیت در این حدیث، به ستارگان تشبیه گردیدهاند، از آن جهت که ستارگان در تاریکی شب، ملوانان کشتی را هدایت میکنند و روشنایی را برای دیدن صفحه آبها به ارمغان میآورند. از این رو اهل بیت (ع) هم دارای دو جهت هستند که منشأ امان امتاند: یکی مرجع علمی و ارائه طریق و رفع ابهامات امت و دوم به عنوان اسوه و مقتدای عملی که خودشان، راه را رفتهاند و به عنوان مسلک میباشند[۳].
دوم: دلالت بر وجوب اطاعت اهل بیت
بر اساس این حدیث، تنها راه حق، راه اهل بیت (ع) است. بنابراین مخالفت با آنان و ایجاد اختلاف، راه شیطان است و کسانی که از راه آن حضرات جدا شوند، هلاک میشوند، چون راه شیطان، هلاکت است[۴].
سوم: دلالت بر عصمت اهل بیت
وقتی تنها راه نجات، راه اهل بیت باشد و آنان تنها ملجأ و مرجع مردم در پیمودن راه حقاند، این یگانه طریق نجات، همسان با عصمت است، چون اگر اهل بیت معصوم نباشند و دچار اشتباه شوند اطاعت از آنها عقلاً و شرعاً جایز نیست و عدم اطاعت در برخی موارد با اطاعت مطلق سازگار نیست. پس حدیث امان (نجوم)، عصمت امامان را در دو بعد عملی و علمی و از حین ولادت ثابت میکند، چون این حدیث، زمان را قید نکرده، لذا مطلق است و با فرض اطلاق، تمام حیانشان را در برمیگیرد[۵].
منابع
پانویس
- ↑ المستدرک علی الصحیحین، ج۲، ص۴۸۶؛ ج۳، ص۱۶۲ و ۵۱۶؛ تفسیر نور الثقلین، ج۱، ص۵۰۱؛ بحار الأنوار، ج۲۳، ص۱۹؛ ج۳۶، ص۲۹۱.
- ↑ صفرزاده، ابراهیم، عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی ص ۲۴۳.
- ↑ صفرزاده، ابراهیم، عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی ص ۲۴۳.
- ↑ صفرزاده، ابراهیم، عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی ص ۲۴۳.
- ↑ صفرزاده، ابراهیم، عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی ص ۲۴۳.