علقمه بن عمرو: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[علقمه بن عمرو در تاریخ اسلامی]] - [[علقمه بن عمرو در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام علی | عنوان مدخل  = علقمه بن عمرو | مداخل مرتبط = [[علقمه بن عمرو در تاریخ اسلامی]] - [[علقمه بن عمرو در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط  = }}
{{جعبه اطلاعات اصحاب
| نام = علقمه بن عمرو
| مشهور به =
| نام تصویر = تصویر نمادین جنگ صفین.jpg
| عرض تصویر =
| توضیح تصویر = تصویر نمادین جنگ صفین
| نام کامل = علقمه بن عمرو
| نام‌های دیگر =
| جنسیت = مرد
| کنیه = [[ابوالفضل]] 
| لقب = 
| اهل = 
| از قبیله =   
| از تیره = 
| پدر = 
| مادر = 
| همسر =
| پسر = 
| دختر = 
| خواهر =
| برادر = 
| خویشاوندان =
| وابستگان =
| تاریخ تولد =   
| محل تولد = 
| محل زندگی = 
| تاریخ درگذشت = [[۵۶ هجری]]
| محل درگذشت = 
| تاریخ شهادت = 
| محل شهادت = 
| طول عمر =   
| محل دفن = 
| دین =
| مذهب =
| از اصحاب = [[امام علی]]
| از طبقه =
| در جنگ = [[جنگ صفین]]
| نقش‌ها = 
| فعالیت‌ها =
| علت شهرت = 
| علت درگذشت =
| علت شهادت = 
| راوی از =
| روایات مشهور = 
| مشایخ او = 
| راویان از او =   
| آخرین راوی از او =
}}


== مقدمه ==
== مقدمه ==
* [[علقمه]] [[فرزند]] عمرو، کنیه‌اش [[ابوالفضل]] از [[اصحاب]] [[دلاور]] و شاعرِ [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} بود که در [[صفین]] حضور داشت.
[[علقمه]] [[فرزند]] عمرو، کنیه‌اش [[ابوالفضل]] از [[اصحاب]] [[دلاور]] و شاعرِ [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} بود که در [[صفین]] حضور داشت.
* روزی عوف که از [[شجاعان]] [[شام]] و از [[اصحاب]] [[معاویه]] بود به میدان آمد و مبارز ‌طلبید، در حالی که چنین [[رجز]] می‌خواند: منم، منم عوف، [[برادر]] پیکارها در زمان شدت گیرودار [[جنگ‌ها]].<ref>{{عربی|إِنِّي أَنَا عَوْفٌ أَخُو الْحُرُوبِ *** عِنْدَ هِيَاجِ الْحَرْبِ وَ الْكُرُوبِ}}</ref>
روزی عوف که از [[شجاعان]] [[شام]] و از [[اصحاب]] [[معاویه]] بود به میدان آمد و مبارز ‌طلبید، در حالی که چنین [[رجز]] می‌خواند: منم، منم عوف، [[برادر]] پیکارها در زمان شدت گیرودار [[جنگ‌ها]].<ref>{{عربی|إِنِّي أَنَا عَوْفٌ أَخُو الْحُرُوبِ *** عِنْدَ هِيَاجِ الْحَرْبِ وَ الْكُرُوبِ}}</ref>
* [[علقمه]] از میان [[لشکر]] [[امام]] به [[قتال]] وی رفت و چنین [[رجز]] خواند: "شگفتا، چیزی شگفت‌انگیز است که تو ای عوف اینک جنگ‌آور شده‌ای"<ref>{{عربی|يَا عَجَباً لِلْعَجَبِ الْعَجِيبِ *** قَدْ كُنْتَ يَا عَوْفُ أَخا الْحُرُوبِ}}</ref>
[[علقمه]] از میان [[لشکر]] [[امام]] به [[قتال]] وی رفت و چنین [[رجز]] خواند: "شگفتا، چیزی شگفت‌انگیز است که تو ای عوف اینک جنگ‌آور شده‌ای"<ref>{{عربی|يَا عَجَباً لِلْعَجَبِ الْعَجِيبِ *** قَدْ كُنْتَ يَا عَوْفُ أَخا الْحُرُوبِ}}</ref>
* میان آنان [[نزاع]] [[سختی]] درگرفت و او با [[شجاعت]] و [[دلاوری]] با نیزه‌ای عوف را از پای درآورد و پس از کشتن وی اشعاری نیز سرود که یک بیتش چنین است: "ای عوف، اگر مردی دوراندیش بودی، هرگز در زمانه به نبردِ [[علقمه]] نمی‌آمدی"<ref>{{عربی|يَا عَوْفُ لَوْ كُنْتَ امْرَأً حَازِماً *** لَمْ تَبْرُزِ الدَّهْرَ إِلَى عَلْقَمَهْ}}؛ ر. ک: وقعة صفین، ص۱۹۴.</ref>.
 
* وی به سال ۵۶ [[هجری]] در زمان [[حکومت معاویه]] از [[دنیا]] رفت<ref>تهذیب التهذیب، ج۵، ص۶۴۲.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۰۱۷-۱۰۱۸.</ref>
میان آنان [[نزاع]] [[سختی]] درگرفت و او با [[شجاعت]] و [[دلاوری]] با نیزه‌ای عوف را از پای درآورد و پس از کشتن وی اشعاری نیز سرود که یک بیتش چنین است: "ای عوف، اگر مردی دوراندیش بودی، هرگز در زمانه به نبردِ [[علقمه]] نمی‌آمدی"<ref>{{عربی|يَا عَوْفُ لَوْ كُنْتَ امْرَأً حَازِماً *** لَمْ تَبْرُزِ الدَّهْرَ إِلَى عَلْقَمَهْ}}؛ ر. ک: وقعة صفین، ص۱۹۴.</ref>.
وی به سال ۵۶ [[هجری]] در زمان [[حکومت معاویه]] از [[دنیا]] رفت<ref>تهذیب التهذیب، ج۵، ص۶۴۲.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۰۱۷-۱۰۱۸.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۸ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۳۹

علقمه بن عمرو
تصویر نمادین جنگ صفین
نام کاملعلقمه بن عمرو
جنسیتمرد
کنیهابوالفضل
درگذشت۵۶ هجری
از اصحابامام علی
حضور در جنگجنگ صفین

مقدمه

علقمه فرزند عمرو، کنیه‌اش ابوالفضل از اصحاب دلاور و شاعرِ امیرالمؤمنین (ع) بود که در صفین حضور داشت. روزی عوف که از شجاعان شام و از اصحاب معاویه بود به میدان آمد و مبارز ‌طلبید، در حالی که چنین رجز می‌خواند: منم، منم عوف، برادر پیکارها در زمان شدت گیرودار جنگ‌ها.[۱] علقمه از میان لشکر امام به قتال وی رفت و چنین رجز خواند: "شگفتا، چیزی شگفت‌انگیز است که تو ای عوف اینک جنگ‌آور شده‌ای"[۲]

میان آنان نزاع سختی درگرفت و او با شجاعت و دلاوری با نیزه‌ای عوف را از پای درآورد و پس از کشتن وی اشعاری نیز سرود که یک بیتش چنین است: "ای عوف، اگر مردی دوراندیش بودی، هرگز در زمانه به نبردِ علقمه نمی‌آمدی"[۳]. وی به سال ۵۶ هجری در زمان حکومت معاویه از دنیا رفت[۴].[۵]

منابع

پانویس

  1. إِنِّي أَنَا عَوْفٌ أَخُو الْحُرُوبِ *** عِنْدَ هِيَاجِ الْحَرْبِ وَ الْكُرُوبِ
  2. يَا عَجَباً لِلْعَجَبِ الْعَجِيبِ *** قَدْ كُنْتَ يَا عَوْفُ أَخا الْحُرُوبِ
  3. يَا عَوْفُ لَوْ كُنْتَ امْرَأً حَازِماً *** لَمْ تَبْرُزِ الدَّهْرَ إِلَى عَلْقَمَهْ؛ ر. ک: وقعة صفین، ص۱۹۴.
  4. تهذیب التهذیب، ج۵، ص۶۴۲.
  5. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۰۱۷-۱۰۱۸.