کعب بن عجره: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'شیعیان امیرالمؤمنین' به 'شیعیان امیرالمؤمنین') |
||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
== آشنایی اجمالی == | == آشنایی اجمالی == | ||
کعب بن عجره از [[اصحاب رسول خدا]] {{صل}} و از [[شیعیان | کعب بن عجره از [[اصحاب رسول خدا]] {{صل}} و از [[شیعیان امیرالمؤمنین]] [[علی]] {{ع}} بود و در [[جنگهای صدر اسلام]] شرکت کرد و [[رسول خدا]] {{صل}} را [[یاری]] نمود. | ||
از کعب بن عجره ۴۷ [[حدیث]] به یادگار مانده است که یکی از [[احادیث]] او، این [[حدیث]] است: کعب بن عجره و [[حذیفة بن یمان]] [[نقل]] میکنند که: به [[علی بن ابیطالب]] {{ع}} چیزهایی عطا شده که به احدی از [[امت]] [[محمد]] {{صل}} عطا نشده است: | از کعب بن عجره ۴۷ [[حدیث]] به یادگار مانده است که یکی از [[احادیث]] او، این [[حدیث]] است: کعب بن عجره و [[حذیفة بن یمان]] [[نقل]] میکنند که: به [[علی بن ابیطالب]] {{ع}} چیزهایی عطا شده که به احدی از [[امت]] [[محمد]] {{صل}} عطا نشده است: |
نسخهٔ ۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۴۷
کعب بن عجره | |
---|---|
نام کامل | کعب بن عجرة بن امیه |
جنسیت | مرد |
کنیه |
|
از تیره | بنی سواد بن مری |
محل زندگی | کوفه |
درگذشت | ۵۳ هجری، مدینه |
طول عمر | ۷۷ سال |
از اصحاب | |
حضور در جنگ | |
آشنایی اجمالی
کعب بن عجره از اصحاب رسول خدا (ص) و از شیعیان امیرالمؤمنین علی (ع) بود و در جنگهای صدر اسلام شرکت کرد و رسول خدا (ص) را یاری نمود.
از کعب بن عجره ۴۷ حدیث به یادگار مانده است که یکی از احادیث او، این حدیث است: کعب بن عجره و حذیفة بن یمان نقل میکنند که: به علی بن ابیطالب (ع) چیزهایی عطا شده که به احدی از امت محمد (ص) عطا نشده است:
- شوهر فاطمه (س) سیده زنان اولین و آخرین است، پس چه کسی مثل او را دیده یا شنیده که همسری چون سیدۀ زنان اولین و آخرین باشد.
- پدر حسن و حسین (ع) دو سید جوانان بهشت است، چه کسی مثل او پدر چنین فرزندانیاند.
- وصی و جانشین رسول خدا (ص) در میان اهل و زنان اوست.
- تمام دربها به روی مسجد پیامبر (ص) در مدینه بسته شد جز درِ خانۀ علی (ع).
- او کسی است که درب خیبر را از جا کند.
- او کسی است که پرچمدار جنگ خیبر بود.
- او در حالی که (در جنگ خیبر) چشم درد داشت با آب دهان پیامبر (ص) شفا یافت و دیگر تا آخر عمر درد چشم نکرد و دیگر سرما و گرما در او اثر نگذاشت.
- او کسی است که رسول خدا (ص) در روز غدیر نام او را به خصوص و به اسم آورد و همه امت را به اطاعت تحت ولایت او فراخواند و سپس فرمود: «أَيُّهَا اَلنَّاسُ مَنْ أَوْلَى بِكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ قَالُوا اَللَّهُ وَ رَسُولُهُ قَالَ اَللَّهُمَّ اِشْهَدْ وَ أَنْتَ يَا جَبْرَئِيلُ فَاشْهَدْ حَتَّى قَالَهَا ثَلاَثاً ثُمَّ أَخَذَ بِيَدِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَرَفَعَهُ إِلَيْهِ ثُمَّ قَالَ اَللَّهُمَّ مَنْ كُنْتُ مَوْلاَهُ فَعَلِيٌّ مَوْلاَهُ اَللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاَهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ وَ اُنْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اُخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ »[۱].
این شخصیت پیرو امام علی (ع) زمان خلافت آن حضرت را درک کرد و در سال ۵۱ یا ۵۲ یا ۵۳ هجری در مدینه در سن ۷۵ یا ۷۷ سالگی با دلی مالامال از اعتقاد به خاندان پیامبر (ص) از دنیا رفت[۲].[۳]
منابع
پانویس
- ↑ الغدیر، ج۱، ص۲۰۹؛ روایات دیگری از کعب نقل شده رجوع شود به الغدیر، ج۸، ص۲۶ و ۲۹۰؛ ج۱۱، ص۵۷.
- ↑ رجال طوسی، ص۲۶، ش۲ و ص۵۶، ش۴؛ تنقیح المقال، ج۲، باب القاب، ص۳۹.
- ↑ ناظمزاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۱۶۴-۱۱۶۵.