اسود بن قطبه تمیمی در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[اسود بن قطبه تمیمی در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اسود بن قطبه تمیمی| عنوان مدخل  = اسود بن قطبه تمیمی| مداخل مرتبط = [[اسود بن قطبه تمیمی در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط  = }}
== آشنایی اجمالی ==
اسود بن قطبه به [[نقل]] [[ابن ابی الحدید]] از کتاب استیعاب وی از [[اصحاب پیامبر]] [[خدا]] {{صل}} بوده و در [[جنگ بدر]] شرکت داشته، و به [[نقلی]] از [[تابعین]] و نیز [[اصحاب]] [[امیر مؤمنان]] {{ع}} و از رؤسای [[سپاه]] [[حلوان]] از ایالات [[فارس]] و مورد توجه [[حضرت علی]] {{ع}} بود<ref>شرح ابن ابی الحدید، ج۱۷، ص۱۴۵.</ref>. درباره سوابق اسود بن قطبه در [[تاریخ]] مطلب مهمی نیامده است، اگر چه [[ابن ابی الحدید]] درباره سوابق او به اختصار چنین آورده است: من به [[نسب]] اسود بن قطبه وقوف نیافته‌ام و [[گمان]] دارم که وی [[اسود بن زید بن قطبة بن غنم انصاری]] از [[قبیله]] [[بنی عبید بن عدی]] باشد.
 
و نیز [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} نامه‌ای برای او نوشته است که دارای محتوای بسیار بالا و برای سران [[حکومت]]، [[استانداران]] و [[والیان]] مفید و کارساز است. [[نامه]] [[حضرت]] چنین است:اما بعد، [[زمامدار]] اگر دنبال هوا و هوس‌های پی در پی خویش باشد، بیشتر او را از [[عدالت]] باز میدارد؛ بنابراین امور [[مردم]] از نظر [[حق]] باید نزد تو مساوی باشد<ref>{{متن حدیث|فإن الوالي إذا اختلف هواه منعه ذلك كثيرة من العدل فليكن أمر الناس عندك في الحق سواء...}}</ref>.
 
چرا که هیچ‌گاه [[جور]] و [[ستم]] [[جانشین]] [[عدالت]] نخواهد شد، از آن‌چه برای خود نمی‌پسندی، اجتناب کن و نفس خویش را در برابر آن‌چه [[خداوند]] بر تو [[واجب]] ساخته به [[امید]] ثوابش و همچنین از [[ترس]] کیفرش به [[خضوع]] و [[تسلیم]] وادار!
 
ای اسود بن قطبه، بدان [[دنیا]] سرای [[آزمایش]] است که هر کس ساعتی در آن فراغت یابد و [[دست]] از کار بکشد، همین [[ساعت]] [[بیکاری]]، موجب [[حسرت]] و [[پشیمانی]] او در قیامت خواهد شد. و بدان که هیچ چیز تو را از [[حق]] بی‌نیاز نخواهد ساخت. از جمله [[حقوقی]] که بر تو فرض و [[واجب]] است کنترل هوس‌های خویش، مواظبت رعایا و رسیدگی توام با تلاش به کارهای آنهاست. در این [[راه]] آن‌چه از [[منافع]] عاید تو می‌شود، برای تو از [[مشکلات]] و ناراحتی‌هایی که متحمل می‌گردی، به مراتب سودمندتر است، والسلام<ref>نهج البلاغه، نامه ۵۹.</ref><ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۱۷۸-۱۷۹.</ref>


== مقدمه ==
* اسود بن قطبه به [[نقل]] [[ابن ابی الحدید]] از کتاب استیعاب وی از [[اصحاب پیامبر]] [[خدا]] {{صل}} بوده و در [[جنگ بدر]] شرکت داشته، و به [[نقلی]] از [[تابعین]] و نیز [[اصحاب]] [[امیر مؤمنان]] {{ع}} و از رؤسای [[سپاه]] [[حلوان]] از ایالات [[فارس]] و مورد توجه [[حضرت علی]] {{ع}} بود<ref>شرح ابن ابی الحدید، ج۱۷، ص۱۴۵.</ref>. درباره سوابق اسود بن قطبه در [[تاریخ]] مطلب مهمی نیامده است، اگر چه [[ابن ابی الحدید]] درباره سوابق او به اختصار چنین آورده است: من به [[نسب]] اسود بن قطبه وقوف نیافته‌ام و [[گمان]] دارم که وی [[اسود بن زید بن قطبة بن غنم انصاری]] از [[قبیله]] [[بنی عبید بن عدی]] باشد.
* و نیز [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} نامه‌ای برای او نوشته است که دارای محتوای بسیار بالا و برای سران [[حکومت]]، [[استانداران]] و [[والیان]] مفید و کارساز است. [[نامه]] [[حضرت]] چنین است:اما بعد، [[زمامدار]] اگر دنبال هوا و هوس‌های پی در پی خویش باشد، بیشتر او را از [[عدالت]] باز میدارد؛ بنابراین امور [[مردم]] از نظر [[حق]] باید نزد تو مساوی باشد<ref>{{متن حدیث|فإن الوالي إذا اختلف هواه منعه ذلك كثيرة من العدل فليكن أمر الناس عندك في الحق سواء...}}</ref>.
* چراکه هیچ‌گاه [[جور]] و [[ستم]] [[جانشین]] [[عدالت]] نخواهد شد، از آن‌چه برای خود نمی‌پسندی، اجتناب کن و نفس خویش را در برابر آن‌چه [[خداوند]] بر تو [[واجب]] ساخته به [[امید]] ثوابش و همچنین از [[ترس]] کیفرش به [[خضوع]] و [[تسلیم]] وادار!
* ای اسود بن قطبه، بدان [[دنیا]] سرای [[آزمایش]] است که هر کس ساعتی در آن فراغت یابد و [[دست]] از کار بکشد، همین [[ساعت]] [[بیکاری]]، موجب [[حسرت]] و [[پشیمانی]] او در قیامت خواهد شد. و بدان که هیچ چیز تو را از [[حق]] بی‌نیاز نخواهد ساخت. از جمله [[حقوقی]] که بر تو فرض و [[واجب]] است کنترل هوس‌های خویش، مواظبت رعایا و رسیدگی توام با تلاش به کارهای آنهاست. در این [[راه]] آن‌چه از [[منافع]] عاید تو می‌شود، برای تو از [[مشکلات]] و ناراحتی‌هایی که متحمل می‌گردی، به مراتب سودمندتر است، والسلام<ref>نهج البلاغه، نامه ۵۹.</ref><ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۱۷۸-۱۷۹.</ref>
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|'''اصحاب امام علی''']]
#[[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|'''اصحاب امام علی''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}

نسخهٔ ‏۱ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۰۰

آشنایی اجمالی

اسود بن قطبه به نقل ابن ابی الحدید از کتاب استیعاب وی از اصحاب پیامبر خدا (ص) بوده و در جنگ بدر شرکت داشته، و به نقلی از تابعین و نیز اصحاب امیر مؤمنان (ع) و از رؤسای سپاه حلوان از ایالات فارس و مورد توجه حضرت علی (ع) بود[۱]. درباره سوابق اسود بن قطبه در تاریخ مطلب مهمی نیامده است، اگر چه ابن ابی الحدید درباره سوابق او به اختصار چنین آورده است: من به نسب اسود بن قطبه وقوف نیافته‌ام و گمان دارم که وی اسود بن زید بن قطبة بن غنم انصاری از قبیله بنی عبید بن عدی باشد.

و نیز امیرالمؤمنین (ع) نامه‌ای برای او نوشته است که دارای محتوای بسیار بالا و برای سران حکومت، استانداران و والیان مفید و کارساز است. نامه حضرت چنین است:اما بعد، زمامدار اگر دنبال هوا و هوس‌های پی در پی خویش باشد، بیشتر او را از عدالت باز میدارد؛ بنابراین امور مردم از نظر حق باید نزد تو مساوی باشد[۲].

چرا که هیچ‌گاه جور و ستم جانشین عدالت نخواهد شد، از آن‌چه برای خود نمی‌پسندی، اجتناب کن و نفس خویش را در برابر آن‌چه خداوند بر تو واجب ساخته به امید ثوابش و همچنین از ترس کیفرش به خضوع و تسلیم وادار!

ای اسود بن قطبه، بدان دنیا سرای آزمایش است که هر کس ساعتی در آن فراغت یابد و دست از کار بکشد، همین ساعت بیکاری، موجب حسرت و پشیمانی او در قیامت خواهد شد. و بدان که هیچ چیز تو را از حق بی‌نیاز نخواهد ساخت. از جمله حقوقی که بر تو فرض و واجب است کنترل هوس‌های خویش، مواظبت رعایا و رسیدگی توام با تلاش به کارهای آنهاست. در این راه آن‌چه از منافع عاید تو می‌شود، برای تو از مشکلات و ناراحتی‌هایی که متحمل می‌گردی، به مراتب سودمندتر است، والسلام[۳][۴]

منابع

  1. شرح ابن ابی الحدید، ج۱۷، ص۱۴۵.
  2. «فإن الوالي إذا اختلف هواه منعه ذلك كثيرة من العدل فليكن أمر الناس عندك في الحق سواء...»
  3. نهج البلاغه، نامه ۵۹.
  4. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۱۷۸-۱۷۹.