حریث بن جابر حنفی بکری: تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
}} | }} | ||
== آشنایی اجمالی == | == آشنایی اجمالی == | ||
حریث بن جابر حنفی بکری از مخلصين [[اصحاب على]] {{ع}}<ref>رجال طوسی، ص۳۹، ش۲۶.</ref> و از فرمانداران و [[حاکمان]] شرقی [[کشور اسلامی]] از جانب حضرت بود. وی در زمان فرمانروایی‌اش در آن بلاد، دو دختر یزدجرد پادشاه [[ایران]] را به [[مدینه]] فرستاد و [[حضرت حسین]] {{ع}} یکی از [[دختران]] را که نامش [[شهربانو]] بود به [[ازدواج]] خود در آورد و [[امام چهارم]] [[حضرت زین العابدین]] {{ع}} از وی به [[دنیا]] آمد و دختر دیگر را [[محمد بن ابی بکر]] [[اختیار]] کرد و از او [[قاسم بن محمد بن ابی بکر]] به [[دنیا]] آمد. از این‌رو [[فرزند]] [[محمد بن ابی بکر]] با [[امام]] [[زین العابدین]] {{ع}} پسر خاله هستند<ref>ارشد مفید، ج۲، ص۱۳۷.</ref>. | حریث بن جابر حنفی بکری از مخلصين [[اصحاب امام على]] {{ع}}<ref>رجال طوسی، ص۳۹، ش۲۶.</ref> و از فرمانداران و [[حاکمان]] شرقی [[کشور اسلامی]] از جانب حضرت بود. وی در زمان فرمانروایی‌اش در آن بلاد، دو دختر یزدجرد پادشاه [[ایران]] را به [[مدینه]] فرستاد و [[حضرت حسین]] {{ع}} یکی از [[دختران]] را که نامش [[شهربانو]] بود به [[ازدواج]] خود در آورد و [[امام چهارم]] [[حضرت زین العابدین]] {{ع}} از وی به [[دنیا]] آمد و دختر دیگر را [[محمد بن ابی بکر]] [[اختیار]] کرد و از او [[قاسم بن محمد بن ابی بکر]] به [[دنیا]] آمد. از این‌رو [[فرزند]] [[محمد بن ابی بکر]] با [[امام]] [[زین العابدین]] {{ع}} پسر خاله هستند<ref>ارشد مفید، ج۲، ص۱۳۷.</ref>. | ||
وی در [[صفین]] در رکاب [[امیرالمؤمنين]] {{ع}} مخلصانه و مردانه جنگید و اشعاری در این [[نبرد]] سرود و از جانب [[حضرت]] [[فرمانده]] نیروهای لازم [[بصره]] در [[صفین]] بود<ref>وقعة صفين، ص۲۰۵.</ref>. و در همین [[جنگ]]، با [[عبیدالله بن عمر بن خطاب]] به [[مبارزه]] پرداخت و او را به [[قتل]] رساند. اشعاری از [[عبيدالله بن عمر]]، [[حریث بن جابر]] و [[صلتان عبدی]] به جای مانده است که دلالت بر این امر دارد<ref>وقعة صفين، ص۲۹۹ و ۳۰۰.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۴۳۴-۴۳۵.</ref> | وی در [[صفین]] در رکاب [[امیرالمؤمنين]] {{ع}} مخلصانه و مردانه جنگید و اشعاری در این [[نبرد]] سرود و از جانب [[حضرت]] [[فرمانده]] نیروهای لازم [[بصره]] در [[صفین]] بود<ref>وقعة صفين، ص۲۰۵.</ref>. و در همین [[جنگ]]، با [[عبیدالله بن عمر بن خطاب]] به [[مبارزه]] پرداخت و او را به [[قتل]] رساند. اشعاری از [[عبيدالله بن عمر]]، [[حریث بن جابر]] و [[صلتان عبدی]] به جای مانده است که دلالت بر این امر دارد<ref>وقعة صفين، ص۲۹۹ و ۳۰۰.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۴۳۴-۴۳۵.</ref> | ||
نسخهٔ ۶ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۵۶
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اصحاب امام علی است. حریث بن جابر حنفی بکری از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: حریث بن جابر حنفی بکری در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط ندارد| حریث بن جابر حنفی بکری | |
|---|---|
 تصویر نمادین جنگ صفین | |
| نام کامل | حریث بن جابر حنفی بکری |
| جنسیت | مرد |
| پدر | جابر حنفی بکری |
| از اصحاب | امام علی |
| حضور در جنگ | جنگ صفین |
آشنایی اجمالی
حریث بن جابر حنفی بکری از مخلصين اصحاب امام على (ع)[۱] و از فرمانداران و حاکمان شرقی کشور اسلامی از جانب حضرت بود. وی در زمان فرمانروایی‌اش در آن بلاد، دو دختر یزدجرد پادشاه ایران را به مدینه فرستاد و حضرت حسین (ع) یکی از دختران را که نامش شهربانو بود به ازدواج خود در آورد و امام چهارم حضرت زین العابدین (ع) از وی به دنیا آمد و دختر دیگر را محمد بن ابی بکر اختیار کرد و از او قاسم بن محمد بن ابی بکر به دنیا آمد. از این‌رو فرزند محمد بن ابی بکر با امام زین العابدین (ع) پسر خاله هستند[۲]. وی در صفین در رکاب امیرالمؤمنين (ع) مخلصانه و مردانه جنگید و اشعاری در این نبرد سرود و از جانب حضرت فرمانده نیروهای لازم بصره در صفین بود[۳]. و در همین جنگ، با عبیدالله بن عمر بن خطاب به مبارزه پرداخت و او را به قتل رساند. اشعاری از عبيدالله بن عمر، حریث بن جابر و صلتان عبدی به جای مانده است که دلالت بر این امر دارد[۴].[۵]
حمایت حریث از امام (ع) در ادامه نبرد
در جنگ صفین، پس از آنکه جمعی به دستور معاویه قرآن‌ها بر سر نیزه‌ها کردند و بعضی از اصحاب امیرمؤمنان (ع) مخالفت خود را با ادامه جنگ اعلام نمودند، حریث در حمایت از حضرت خواستار ادامه نبرد با معاویه شد و بعد از سخنان روشن‌گرانه حضرت علی (ع) برخی از رؤسای قبایل برخاستند و مطالبی گفتند از جمله حریث برخاست و گفت: ای مردم! همانا علی (ع) جانشین پیامبر خدا (ص) است، لذا فرمان و دستور با او است، در حالی که او پیشوا و فرمانروای سپاه است، پس باید از او اطاعت کنید، به خدا سوگند علی (ع) امروز چیزی از آنان قبول نمی‌کند، جز آنکه دیروز همان را به آنها پیشنهاد داده بود و حال اگر بر آنان رد کند و خواسته آنها را نپذیرد شما با وی مخالفت می‌کنید و کسی که با علی مخالفت کند، او به جاهلیت بازگشته یا مغرور شده است، پس هرکس با ما مخالفت کند، بین ما و او چیزی جز شمشیر نخواهد بود[۶].
این سخنان خالصانه وی که حکایت از ایمان او به راه و سیره امیرالمؤمنین (ع) داشت، در دل سپاهیان حضرت اثر نکرد و اصرار جمعی از نیروهای جاهل و نادان و تحریک منافقان، بر ترک جنگ، کار را بر امیرالمؤمنین (ع) سخت کرد و ناچار تن به حکمست داد.[۷]
منابع
پانویس
- ↑ رجال طوسی، ص۳۹، ش۲۶.
- ↑ ارشد مفید، ج۲، ص۱۳۷.
- ↑ وقعة صفين، ص۲۰۵.
- ↑ وقعة صفين، ص۲۹۹ و ۳۰۰.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۴۳۴-۴۳۵.
- ↑ وقعة صفين، ص۴۸۵.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۴۳۵-۴۳۶.