عتبة بن اخنس بن قیس: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '[[رده:قبیله ' به '[[رده:') |
|||
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
[[رده:اصحاب امام علی]] | [[رده:اصحاب امام علی]] | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده: | [[رده:بنی سعد بن بکر بن هوازن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۱۳
| عتبة بن اخنس بن قیس | |
|---|---|
 تصویر نمادین جنگ صفین | |
| نام کامل | عتبة بن اخنس بن قیس |
| جنسیت | مرد |
| از قبیله | بنی سعد بن بکر بن هوازن |
| تاریخ شهادت | ۵۱ هجری |
| محل شهادت | شام |
| از اصحاب | امام علی |
| حضور در جنگ | |
آشنایی اجمالی
عتبة بن اخنس بن قیس از قبیلۀ بنی سعد بن بکر بن هوازن و از شیعیان دلاور سپاه امیرالمؤمنین (ع) در جنگ صفین و نهروان بود. وی از کسانی بود که مورد اعتماد و وثوق حضرت علی (ع) قرار گرفت و لذا امام (ع) او را به بصره فرستاد تا نامه حضرت را به عبدالله بن عباس استاندار بصره برساند [۱].
عتبه هیچ گاه از عشق و علاقه‌اش نسبت به امیرالمؤمنین (ع) دست برنداشت و پس از شهادت آن حضرت بر این اعتقادش پای فشرد به طوری که زیاد بن ابیه حاکم کوفه و بصره از جانب معاویه بر او خشم گرفت و پس از آنکه حجر بن عدی و یازده نفر از یارانش را دستگیر و با غُل و زنجیر به شام فرستاد، و دو نفر دیگر یکی، عتبة بن اخنس و دیگری، سعید بن نمران همدانی ناعطی بود که این دو را هم به شام فرستاد که هشت نفر از این چهارده نفر، شیعه مخلص و راستین امیرالمؤمنین (ع) به دستور معاویه اعدام شدند از جمله عتبة بن اخنس بود و شش نفر دیگرشان زندانی و یا آزاد شدند [۲]. عتبة بن اخنس بن قیس و حجر بن عدی و دیگر یاران حجر بن عدی در سال ۵۱ هجری در مرج عذرا نزدیکی مرز شام به شهادت رسیدند و مزار آنان زیارتگاه شیعیان است.[۳]
جستارهای وابسته
- بنی سعد بن بکر بن هوازن (قبیله)
منابع
پانویس
- ↑ تاریخ طبری، ج۵، ص۷۸.
- ↑ الغدیر، ج۹، ص۱۱۹؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۲۷۲ و ۲۷۴.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۹۶۲-۹۶۳.