راعی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} ==مقدمه== «راعی»، مشتقی از کلمۀ «رعی» است و رعی به معنی نگهداری و مراقبت از گله و مرادف با شبانی است و رعایت به معنای وسیع آن به معنای مراقبت توأم با نوعی هدایت به ک...» ایجاد کرد) |
(←منابع) برچسب: برگردانده‌شده |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
و به همین معنا رعیت به [[مردم]] و [[امت]] رهرو اطلاق شده است مانند: {{متن حدیث|فَإِذَا أَدَّتْ الرَّعِيَّةُ إِلَى الْوَالِي}}<ref>نهج البلاغه، ۲۱۴.</ref>. {{متن حدیث|حَقُّ الْوَالِي عَلَى الرَّعِيَّةِ وَ حَقُّ الرَّعِيَّةِ عَلَى الْوَالِي}}<ref>نهج البلاغه، ۲۱۴.</ref>. {{متن حدیث|فَلَيْسَتْ تَصْلُحُ الرَّعِيَّةُ إِلَّا بِصَلَاحِ الْوُلَاةِ}}<ref>نهج البلاغه، ۲۱۴.</ref>.<ref>فقه سیاسی، ج۲، ص۱۵۱.</ref>.<ref>[[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۲ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی ج۲]]، ص۹۱.</ref> | و به همین معنا رعیت به [[مردم]] و [[امت]] رهرو اطلاق شده است مانند: {{متن حدیث|فَإِذَا أَدَّتْ الرَّعِيَّةُ إِلَى الْوَالِي}}<ref>نهج البلاغه، ۲۱۴.</ref>. {{متن حدیث|حَقُّ الْوَالِي عَلَى الرَّعِيَّةِ وَ حَقُّ الرَّعِيَّةِ عَلَى الْوَالِي}}<ref>نهج البلاغه، ۲۱۴.</ref>. {{متن حدیث|فَلَيْسَتْ تَصْلُحُ الرَّعِيَّةُ إِلَّا بِصَلَاحِ الْوُلَاةِ}}<ref>نهج البلاغه، ۲۱۴.</ref>.<ref>فقه سیاسی، ج۲، ص۱۵۱.</ref>.<ref>[[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۲ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی ج۲]]، ص۹۱.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | |||
* [[راعی]] | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
نسخهٔ ۲۲ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۲۲
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
«راعی»، مشتقی از کلمۀ «رعی» است و رعی به معنی نگهداری و مراقبت از گله و مرادف با شبانی است و رعایت به معنای وسیع آن به معنای مراقبت توأم با نوعی هدایت به کار می‌رود. راعی و رعیت در فرهنگ اسلامی مفهوم سیاسی دارد و در متون اسلامی به معنای متبوع و مسئول آمده است. «كُلُّكُمْ رَاعٍ وَ كُلُّكُمْ مَسْئُولٌ عَنْ رَعِيَّتِهِ»[۱]. و به همین معنا رعیت به مردم و امت رهرو اطلاق شده است مانند: «فَإِذَا أَدَّتْ الرَّعِيَّةُ إِلَى الْوَالِي»[۲]. «حَقُّ الْوَالِي عَلَى الرَّعِيَّةِ وَ حَقُّ الرَّعِيَّةِ عَلَى الْوَالِي»[۳]. «فَلَيْسَتْ تَصْلُحُ الرَّعِيَّةُ إِلَّا بِصَلَاحِ الْوُلَاةِ»[۴].[۵].[۶]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ مجموعه ورام، ص۶.
- ↑ نهج البلاغه، ۲۱۴.
- ↑ نهج البلاغه، ۲۱۴.
- ↑ نهج البلاغه، ۲۱۴.
- ↑ فقه سیاسی، ج۲، ص۱۵۱.
- ↑ عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی ج۲، ص۹۱.