حسن بن علی وشاء: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'جلیل القدر' به 'جلیل‌القدر') |
(←منابع) |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
[[ابومحمد وشاء]] فردی [[جلیل‌القدر]] و مورد [[اعتماد]] بود و به گفته خویش نهصد استاد را [[درک]] کرده که همگی از [[امام جعفر صادق]]{{ع}} [[حدیث]] شنیده و روایت می‌‌کردند.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۱۳۷.</ref> [[شیخ طوسی]] در [[کتاب الغیبه]] او را از جمله واقفه ذکر کرده که وقتی [[معجزات]] [[حضرت رضا]]{{ع}} را [[مشاهده]] کرد، [[دست]] از عقیده‌اش برداشت و به [[امامت امام رضا]]{{ع}} و [[ائمه]] بعد از وی [[ایمان]] آورد<ref>الغیبه، ص۷۱.</ref> و در زمره [[شیعیان]] [[امامی مذهب]] محسوب شد.<ref>لسان المیزان، ج۲، ص۲۳۵.</ref> وی دارای آثار و تألیفاتی است که از جمله آنها «مسائل الرضا»{{ع}}، «ثواب الحج و المناسک و نوادر» است.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۱۳۷.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۲۶۹ - ۲۷۰.</ref> | [[ابومحمد وشاء]] فردی [[جلیل‌القدر]] و مورد [[اعتماد]] بود و به گفته خویش نهصد استاد را [[درک]] کرده که همگی از [[امام جعفر صادق]]{{ع}} [[حدیث]] شنیده و روایت می‌‌کردند.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۱۳۷.</ref> [[شیخ طوسی]] در [[کتاب الغیبه]] او را از جمله واقفه ذکر کرده که وقتی [[معجزات]] [[حضرت رضا]]{{ع}} را [[مشاهده]] کرد، [[دست]] از عقیده‌اش برداشت و به [[امامت امام رضا]]{{ع}} و [[ائمه]] بعد از وی [[ایمان]] آورد<ref>الغیبه، ص۷۱.</ref> و در زمره [[شیعیان]] [[امامی مذهب]] محسوب شد.<ref>لسان المیزان، ج۲، ص۲۳۵.</ref> وی دارای آثار و تألیفاتی است که از جمله آنها «مسائل الرضا»{{ع}}، «ثواب الحج و المناسک و نوادر» است.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۱۳۷.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۲۶۹ - ۲۷۰.</ref> | ||
==جستارهای وابسته== | |||
* [[الیاس بن عمرو بجلی]] (جد مادری) | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
نسخهٔ ۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۵۶
حسن بن علی وشاء از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: حسن بن علی وشاء در معارف و سیره رضوی - پرسش مرتبط نداردآشنایی اجمالی
ابومحمد حسن بن علی بن زیاد وشاء بجلی خزّاز کوفی نوه دختری الیاس صیرفی بجلی[۱] و از افراد سرشناس و بنام طایفه بجلی بود[۲] و از اصحاب امام کاظم، امام رضا و امام هادی(ع) به شمار می‌‌رفت.[۳] او روایاتی را از امام رضا(ع) و راویانی چون هشام بن حکم،[۴] حماد بن عثمان ناب و سالم بن مکرم نقل کرده است. محدثانی مانند یعقوب بن یزید،[۵] محمد بن عیسی عبیدی[۶] و احمد بن محمد بن عیسی نیز از وی روایت کرده‌اند.[۷]
ابومحمد وشاء فردی جلیل‌القدر و مورد اعتماد بود و به گفته خویش نهصد استاد را درک کرده که همگی از امام جعفر صادق(ع) حدیث شنیده و روایت می‌‌کردند.[۸] شیخ طوسی در کتاب الغیبه او را از جمله واقفه ذکر کرده که وقتی معجزات حضرت رضا(ع) را مشاهده کرد، دست از عقیده‌اش برداشت و به امامت امام رضا(ع) و ائمه بعد از وی ایمان آورد[۹] و در زمره شیعیان امامی مذهب محسوب شد.[۱۰] وی دارای آثار و تألیفاتی است که از جمله آنها «مسائل الرضا»(ع)، «ثواب الحج و المناسک و نوادر» است.[۱۱].[۱۲]
جستارهای وابسته
- الیاس بن عمرو بجلی (جد مادری)
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
جستارهای وابسته
- الیاس صیرفی بجلی (جد)
پانویس
- ↑ رجال النجاشی، ج۱، ص۲۶۸.
- ↑ خلاصة الاقوال، ص۴۱.
- ↑ رجال البرقی، ص۵۱، ۵۵ و ۵۸.
- ↑ اختیار معرفة الرجال، ص۲۷۱ و۳۳۹.
- ↑ جامع المقال، ص۷۰، ۱۰۴ و ۱۰۷.
- ↑ هدایة المحدثین، ص۱۹۰.
- ↑ معجم رجال الحدیث، ج۵، ص۳۴.
- ↑ رجال النجاشی، ج۱، ص۱۳۷.
- ↑ الغیبه، ص۷۱.
- ↑ لسان المیزان، ج۲، ص۲۳۵.
- ↑ رجال النجاشی، ج۱، ص۱۳۷.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۲۶۹ - ۲۷۰.