عبدالله بن شداد لیثی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
خط ۵۵: خط ۵۵:
[[ابن ابی الحدید]] از عطا [[نقل]] می‌کند که: عبدالله بن شداد لیثی می‌گفت: [[دوست]] می‌داشتم که مرا [[آزاد]] می‌گذاشتند، تا [[فضایل]] [[علی بن ابی طالب]] {{ع}} را از روز تا [[شب]] برای [[مردم]] [[نقل]] کنم و در این [[راه]] گردنم را با [[شمشیر]] می‌زدند<ref>شرح ابن ابی الحدید، ج۴، ص۷۳.</ref>.
[[ابن ابی الحدید]] از عطا [[نقل]] می‌کند که: عبدالله بن شداد لیثی می‌گفت: [[دوست]] می‌داشتم که مرا [[آزاد]] می‌گذاشتند، تا [[فضایل]] [[علی بن ابی طالب]] {{ع}} را از روز تا [[شب]] برای [[مردم]] [[نقل]] کنم و در این [[راه]] گردنم را با [[شمشیر]] می‌زدند<ref>شرح ابن ابی الحدید، ج۴، ص۷۳.</ref>.


عبدالله بن شداد لیثی تا سال ۸۳ [[هجری]] زنده بود و با [[عبدالله بن اشعث]] علیه [[حجاج بن یوسف ثقفی]] که [[خون]] [[شیعیان]] [[علی]] {{ع}} را به ناحق می‌ریخت [[قیام]] کرد و سرانجام به دست [[حجاج بن یوسف ثقفی]] به [[شهادت]] رسید<ref>تاریخ طبری، ج۶، ص۳۸۲؛ تهذیب التهذیب، ج۴، ص۳۳۴.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۸۹۱-۸۹۲.</ref>
عبدالله بن شداد لیثی تا [[سال ۸۳ هجری]] زنده بود و با [[عبدالرحمن بن محمد بن اشعث کندی]] علیه [[حجاج بن یوسف ثقفی]] که [[خون]] [[شیعیان علی]] {{ع}} را به ناحق می‌ریخت [[قیام]] کرد و سرانجام به دست [[حجاج بن یوسف ثقفی]] به [[شهادت]] رسید<ref>تاریخ طبری، ج۶، ص۳۸۲؛ تهذیب التهذیب، ج۴، ص۳۳۴.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۸۹۱-۸۹۲.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۱۳

عبدالله بن شداد لیثی
تصویر قدیمی از مسجد کوفه
نام کاملعبدالله بن شداد لیثی
جنسیتمرد
از قبیلهبنی‌لیث
محل زندگیکوفه
تاریخ شهادت۸۳ هجری
از اصحابامام علی
حضور در جنگجنگ نهروان

آشنایی اجمالی

عبدالله بن شداد بن هاد لیثی از عرب‌های کوفه و از بزرگان تابعین و فقیهان و راویان حدیث و به نقل شیخ طوسی در زمرۀ اصحاب امیرالمؤمنین علی (ع) بود[۱] و جنگ نهروان آن حضرت را یاری کرد [۲].

کشی از حمران بن اعین از امام صادق (ع) نقل می‌کند: «روزی یکی از شیعیان امیرمؤمنان (ع) به تب شدیدی بیمار شد، امام حسین (ع) به عیادتش رفت، همین که وارد خانۀ او شد، بیماری و تب او از بین رفت و شفا یافت». و در حدیث است که آن شخص، عبدالله بن شداد لیثی بوده است[۳].

ابن ابی الحدید از عطا نقل می‌کند که: عبدالله بن شداد لیثی می‌گفت: دوست می‌داشتم که مرا آزاد می‌گذاشتند، تا فضایل علی بن ابی طالب (ع) را از روز تا شب برای مردم نقل کنم و در این راه گردنم را با شمشیر می‌زدند[۴].

عبدالله بن شداد لیثی تا سال ۸۳ هجری زنده بود و با عبدالرحمن بن محمد بن اشعث کندی علیه حجاج بن یوسف ثقفی که خون شیعیان علی (ع) را به ناحق می‌ریخت قیام کرد و سرانجام به دست حجاج بن یوسف ثقفی به شهادت رسید[۵].[۶]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. رجال طوسی، ص۴۷، ش۱۸؛ ر. ک: رجال برقی، ص۴؛ اسدالغابه، ج۳، ص۱۸۳.
  2. تهذیب التهذیب، ج۴، ص۳۳۴.
  3. رجال کشی، ص۸۷، ح۱۴۱.
  4. شرح ابن ابی الحدید، ج۴، ص۷۳.
  5. تاریخ طبری، ج۶، ص۳۸۲؛ تهذیب التهذیب، ج۴، ص۳۳۴.
  6. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۸۹۱-۸۹۲.