ائتمار در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = ائتمار | | موضوع مرتبط = ائتمار | ||
| عنوان مدخل = | | عنوان مدخل = ائتمار | ||
| مداخل مرتبط = | | مداخل مرتبط = [[ائتمار در فقه سیاسی]] | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
ائتمار: قبول امر و [[مشورت]]<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۸۹. ابن‌منظور، لسان العرب، ج۴، ص۲۹.</ref>، هم‌رأی شدن (در حالت متعدی به باء)، [[رایزنی]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۳۸۷.</ref>. {{متن قرآن|إِنَّ الْمَلَأَ يَأْتَمِرُونَ بِكَ لِيَقْتُلُوكَ}}<ref>«سرکردگان (شهر) در کار تو همدل شده‌اند تا تو را بکشند» سوره قصص، آیه ۲۰.</ref>. | |||
در [[فرهنگ]] [[سیاسی]] [[قرآن]]، [[رایزنی]] و مشاوره در امور مهم، برای رسیدن به توافق و [[اجماع]] نظر بسیار مهم قلمداد شده است. در [[قرآن کریم]] توصیه شده، نتیجه این [[رایزنی]] و مشاوره به معروف ختم گردد:{{متن قرآن|وَأْتَمِرُوا بَيْنَكُمْ بِمَعْرُوفٍ}}<ref>«و میان خویش به شایستگی رایزنی کنید» سوره طلاق، آیه ۶.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص۱۳۵.</ref>. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:شورا و مشورت]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۳۲
این مدخل زیرشاخهٔ بحث ائتمار است. ائتمار از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ائتمار در فقه سیاسی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
ائتمار: قبول امر و مشورت[۱]، هم‌رأی شدن (در حالت متعدی به باء)، رایزنی[۲]. ﴿إِنَّ الْمَلَأَ يَأْتَمِرُونَ بِكَ لِيَقْتُلُوكَ﴾[۳].
در فرهنگ سیاسی قرآن، رایزنی و مشاوره در امور مهم، برای رسیدن به توافق و اجماع نظر بسیار مهم قلمداد شده است. در قرآن کریم توصیه شده، نتیجه این رایزنی و مشاوره به معروف ختم گردد:﴿وَأْتَمِرُوا بَيْنَكُمْ بِمَعْرُوفٍ﴾[۴].[۵].
منابع
پانویس
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۸۹. ابن‌منظور، لسان العرب، ج۴، ص۲۹.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۳۸۷.
- ↑ «سرکردگان (شهر) در کار تو همدل شده‌اند تا تو را بکشند» سوره قصص، آیه ۲۰.
- ↑ «و میان خویش به شایستگی رایزنی کنید» سوره طلاق، آیه ۶.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص۱۳۵.