بدو: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[بدو در قرآن | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[بدو در قرآن]] - [[بدو در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = }} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
بَدوْ: ظاهر بودن و [[ظهور]]<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱، ص۲۲۰.</ref>، [[بادیه]] و بدوی به معنای بیابان و بیابانی در مقابل شهری و [[شهرنشینی]]<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۴، ص۶۵.</ref>. {{متن قرآن|يَوَدُّوا لَوْ أَنَّهُمْ بَادُونَ فِي الْأَعْرَابِ يَسْأَلُونَ عَنْ أَنْبَائِكُمْ}}<ref>«اینان آرزو می‌کنند کاش میان تازی‌های بیابان‌نشین، بیابان‌نشینی می‌کردند و خبرهای شما را (از این و آن) می‌پرسیدند» سوره احزاب، آیه ۲۰.</ref>. | |||
بیابان‌نشینی اشاره به طریقه ای خاص از [[فرهنگ]] و [[سلوک]] دارد که از [[اقتصادی]] کاملاً [[آزاد]] برخوردار است و به مکان خاصی تعلق ندارد<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱، ص۲۳۵.</ref>. معاش [[بادیه نشینان]] بر شکار و [[دامداری]] و تا حدودی [[کشاورزی]] متکی است (در حد رفع نیازهای فردی). در چنین روشی از [[زندگی]] معمولاً [[قدرت]] به صورت متمرکز جلوه ای نداشته، [[روابط اجتماعی]] بسیار محدود و معمولاً ریش سفیدان و بزرگان [[قبیله]]، [[سیاست‌ها]] و تصمیمات مهم را رقم می‌زنند و هر گروه یا [[خانواده]] ای بر اساس پیمان‌های بین [[قبایل]] یا [[اقوام]] تحت [[حمایت]] [[قبایل]] قدرتمندتر قرار دارند<ref>سید جعفر شهیدی، تاریخ تحلیلی اسلام.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص۱۴۰.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:مفاهیم]] | ||
نسخهٔ ۲۲ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۴۹
بدو از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: بدو در قرآن - بدو در فقه سیاسی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
بَدوْ: ظاهر بودن و ظهور[۱]، بادیه و بدوی به معنای بیابان و بیابانی در مقابل شهری و شهرنشینی[۲]. ﴿يَوَدُّوا لَوْ أَنَّهُمْ بَادُونَ فِي الْأَعْرَابِ يَسْأَلُونَ عَنْ أَنْبَائِكُمْ﴾[۳].
بیابان‌نشینی اشاره به طریقه ای خاص از فرهنگ و سلوک دارد که از اقتصادی کاملاً آزاد برخوردار است و به مکان خاصی تعلق ندارد[۴]. معاش بادیه نشینان بر شکار و دامداری و تا حدودی کشاورزی متکی است (در حد رفع نیازهای فردی). در چنین روشی از زندگی معمولاً قدرت به صورت متمرکز جلوه ای نداشته، روابط اجتماعی بسیار محدود و معمولاً ریش سفیدان و بزرگان قبیله، سیاست‌ها و تصمیمات مهم را رقم می‌زنند و هر گروه یا خانواده ای بر اساس پیمان‌های بین قبایل یا اقوام تحت حمایت قبایل قدرتمندتر قرار دارند[۵].[۶]
منابع
پانویس
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱، ص۲۲۰.
- ↑ ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۴، ص۶۵.
- ↑ «اینان آرزو می‌کنند کاش میان تازی‌های بیابان‌نشین، بیابان‌نشینی می‌کردند و خبرهای شما را (از این و آن) می‌پرسیدند» سوره احزاب، آیه ۲۰.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱، ص۲۳۵.
- ↑ سید جعفر شهیدی، تاریخ تحلیلی اسلام.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص۱۴۰.