روابط سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۴۹

مقدمه

پیامبر اسلام (ص) در همان آغاز رسالت، با استفاده از موسم حج و در مدت زمانی اندک، توانست با قبایل مختلف عرب به صورت فردی و گروهی ارتباط برقرار نماید^[۱]. پس از شکل‌گیری حکومت اسلامی در مدینه، رسول خدا (ص) با اعزام نماینده و ارسال پیام و انعقاد قرارداد با سران حکومت‌ها و ملّت‌ها، باب ارتباط را گشود و روابط صلح‌آمیز دولت اسلامی با آنها را گسترش داد؛ مانند ارسال نامه به زمامداران بحرین، پادشاه حمیر، غسّان، یمامه، اسقف روم، نجران، مردم یمن و عمان^[۲]. تمامی سران این دولت‌ها، با دولت جدید التأسیس اسلام - علی رغم حساسیت‌های سیاسی دو امپراطوری مقتدر ایران و روم - روابط صلح‌آمیز داشته‌اند و این امر، نشانگر موفقیت رسول خدا (ص) در ایجاد رابطه با این دولت‌ها بوده است^[۳].^[۴]

منابع

فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی

پانویس

↑ سیره ابن هشام، ج۲، ص۷۳ به بعد؛ الکامل فی التاریخ، ج۱، ص۶۱۰؛ تاریخ طبری، ج۱، ص۵۶۴.
↑ مکاتیب الرسول، ج۱، ص۱۰۴ و ۱۸۸.
↑ سیره حلبی، ج۱، ص۲۷۷؛ مسند احمد، ج۱، ص۹۶ و ۱۴۵؛ تاریخ تمدن اسلام و عرب، ص۱۶۶.
↑ فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۱۱۷.

[1] سیره ابن هشام، ج۲، ص۷۳ به بعد؛ الکامل فی التاریخ، ج۱، ص۶۱۰؛ تاریخ طبری، ج۱، ص۵۶۴.

[2] مکاتیب الرسول، ج۱، ص۱۰۴ و ۱۸۸.

[3] سیره حلبی، ج۱، ص۲۷۷؛ مسند احمد، ج۱، ص۹۶ و ۱۴۵؛ تاریخ تمدن اسلام و عرب، ص۱۶۶.

[4] فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۱۱۷.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

@@ خط ۲: / خط ۲: @@
 == مقدمه ==
-[[پیامبر اسلام]] {{صل}} در همان آغاز [[رسالت]]، با استفاده از موسم [[حج]] و در مدت زمانی اندک، توانست با [[قبایل]] مختلف [[عرب]] به صورت فردی و گروهی [[ارتباط]] برقرار نماید<ref>سیره ابن هشام، ج۲، ص۷۳ به بعد؛ الکامل فی التاریخ، ج۱، ص۶۱۰؛ تاریخ طبری، ج۱، ص۵۶۴.</ref>. پس از شکل‌گیری [[حکومت اسلامی]] در [[مدینه]]، [[رسول خدا]] {{صل}} با [[اعزام نماینده]] و ارسال [[پیام]] و انعقاد [[قرارداد]] با سران [[حکومت‌ها]] و [[ملّت‌ها]]، باب [[ارتباط]] را گشود و [[روابط]] صلح‌آمیز [[دولت اسلامی]] با آنها را [[گسترش داد]]؛ مانند ارسال [[نامه]] به [[زمامداران]] [[بحرین]]، [[پادشاه]] [[حمیر]]، غسّان، یمامه، [[اسقف]] [[روم]]، [[نجران]]، [[مردم]] [[یمن]] و عمان<ref>مکاتیب الرسول، ج۱، ص۱۰۴ و ۱۸۸.</ref>. تمامی سران این [[دولت‌ها]]، با [[دولت]] جدید التأسیس [[اسلام]] - [[علی]] رغم حساسیت‌های [[سیاسی]] دو امپراطوری [[مقتدر]] [[ایران]] و [[روم]] - [[روابط]] صلح‌آمیز داشته‌اند و این امر، نشانگر [[موفقیت]] [[رسول خدا]] {{صل}} در ایجاد رابطه با این [[دولت‌ها]] بوده است<ref>سیره حلبی، ج۱، ص۲۷۷؛ مسند احمد، ج۱، ص۹۶ و ۱۴۵؛ تاریخ تمدن اسلام و عرب، ص۱۶۶.</ref>.<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۱۷.</ref>
+[[پیامبر اسلام]] {{صل}} در همان آغاز [[رسالت]]، با استفاده از موسم [[حج]] و در مدت زمانی اندک، توانست با [[قبایل]] مختلف [[عرب]] به صورت فردی و گروهی ارتباط برقرار نماید<ref>سیره ابن هشام، ج۲، ص۷۳ به بعد؛ الکامل فی التاریخ، ج۱، ص۶۱۰؛ تاریخ طبری، ج۱، ص۵۶۴.</ref>. پس از شکل‌گیری [[حکومت اسلامی]] در [[مدینه]]، [[رسول خدا]] {{صل}} با اعزام نماینده و ارسال [[پیام]] و انعقاد [[قرارداد]] با سران [[حکومت‌ها]] و [[ملّت‌ها]]، باب ارتباط را گشود و روابط صلح‌آمیز [[دولت اسلامی]] با آنها را گسترش داد؛ مانند ارسال [[نامه]] به [[زمامداران]] [[بحرین]]، [[پادشاه]] [[حمیر]]، غسّان، یمامه، اسقف [[روم]]، [[نجران]]، [[مردم]] [[یمن]] و عمان<ref>مکاتیب الرسول، ج۱، ص۱۰۴ و ۱۸۸.</ref>. تمامی سران این [[دولت‌ها]]، با [[دولت]] جدید التأسیس [[اسلام]] - [[علی]] رغم حساسیت‌های [[سیاسی]] دو امپراطوری مقتدر [[ایران]] و [[روم]] - روابط صلح‌آمیز داشته‌اند و این امر، نشانگر [[موفقیت]] [[رسول خدا]] {{صل}} در ایجاد رابطه با این [[دولت‌ها]] بوده است<ref>سیره حلبی، ج۱، ص۲۷۷؛ مسند احمد، ج۱، ص۹۶ و ۱۴۵؛ تاریخ تمدن اسلام و عرب، ص۱۶۶.</ref>.<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۱۷.</ref>
 == منابع ==