آیات مکی و مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۴۶: خط ۱۴۶:
# [[مؤمنان]] که در [[حال]] شکل‌دهی [[جامعه مدنی]] بودند و از [[وحی الهی]] [[انتظار]] می‌رفت که بیانگر [[قوانین]] و [[مقررات]] لازم برای تأسیس و تداوم [[حیات]] چنین [[اجتماعی]] باشد<ref>ر.ک: علوم قرآن، رجبعلی مظلومی، ج ۱ ص۱۹۰ ـ ۱۸۸.</ref>.<ref>[[محمد کاظم شاکر|شاکر، محمد کاظم]]، [[آشنایی با علوم قرآنی (کتاب)|آشنایی با علوم قرآنی]]، ص۱۲۱.</ref>
# [[مؤمنان]] که در [[حال]] شکل‌دهی [[جامعه مدنی]] بودند و از [[وحی الهی]] [[انتظار]] می‌رفت که بیانگر [[قوانین]] و [[مقررات]] لازم برای تأسیس و تداوم [[حیات]] چنین [[اجتماعی]] باشد<ref>ر.ک: علوم قرآن، رجبعلی مظلومی، ج ۱ ص۱۹۰ ـ ۱۸۸.</ref>.<ref>[[محمد کاظم شاکر|شاکر، محمد کاظم]]، [[آشنایی با علوم قرآنی (کتاب)|آشنایی با علوم قرآنی]]، ص۱۲۱.</ref>


== بررسی و نقد برخی از [[شبهات]] مطرح‌شده پیرامون [[تعارض]] [[آیات مکی و مدنی]] ==
== بررسی و نقد برخی از [[شبهات]] مطرح‌شده پیرامون تعارض آیات مکی و مدنی ==
عده‌ای از [[خاورشناسان]] گفته‌اند که در متن [[قرآن]] دو شیوه [[متعارض]] [[مشاهده]] می‌شود که هیچ‌گونه ارتباطی با هم ندارد. آنها این امر را بیانگر آن دانسته‌اند که قرآن صرفاً کتابی بشری است و پدیدآورنده آن، به [[طور]] کامل، تحت تأثیر محیط و جامعه‌ای بوده که در آن [[زندگی]] می‌کرده است. آنها در تبیین ادعای خود به بیان چند نکته به شرح زیر پرداخته‌اند:
عده‌ای از [[خاورشناسان]] گفته‌اند که در متن [[قرآن]] دو شیوه متعارض مشاهده می‌شود که هیچ‌گونه ارتباطی با هم ندارد. آنها این امر را بیانگر آن دانسته‌اند که قرآن صرفاً کتابی بشری است و پدیدآورنده آن، به طور کامل، تحت تأثیر محیط و جامعه‌ای بوده که در آن [[زندگی]] می‌کرده است. آنها در تبیین ادعای خود به بیان چند نکته به شرح زیر پرداخته‌اند:
# ملاحظه می‌شود که در [[آیات]] و سور مکی قرآن، ویژگی‌های یک [[جامعه]] [[منحط]] از قبیل شدّت، [[خشونت]]، [[خشم]]، تندگویی و [[تهدید]] منعکس شده است و بر عکس، در بخش مدنیِ قرآن، نشانه‌های [[فرهنگ]] و [[روشنگری]] مشاهده می‌شود. آنها برای [[اثبات]] این ادعا به برخی از [[آیات مکی]] نظیر سوره‌های مسد، عصر و [[تکاثر]] تمسّک جسته‌اند<ref>ر.ک: مناهل العرفان، عبدالعظیم زرقانی، بیروت، دار الفكر، ۱۹۸۸ م، ج ۱، ص۲۰۸ ـ ۲۰۷.</ref>.
# ملاحظه می‌شود که در [[آیات]] و سور مکی قرآن، ویژگی‌های یک [[جامعه]] [[منحط]] از قبیل شدّت، [[خشونت]]، [[خشم]]، تندگویی و [[تهدید]] منعکس شده است و بر عکس، در بخش مدنیِ قرآن، نشانه‌های [[فرهنگ]] و [[روشنگری]] مشاهده می‌شود. آنها برای [[اثبات]] این ادعا به برخی از [[آیات مکی]] نظیر سوره‌های مسد، عصر و [[تکاثر]] تمسّک جسته‌اند<ref>ر.ک: مناهل العرفان، عبدالعظیم زرقانی، بیروت، دار الفكر، ۱۹۸۸ م، ج ۱، ص۲۰۸ ـ ۲۰۷.</ref>.
# [[قرآن]] مکی با اثرپذیری از [[جامعه]] [[امّی]] و بی‌سوادِ [[مکه]] و سَبْْک [[کاهنان]] و [[منجمان]]، دارای نثری مسجّع و آیاتی کوتاه و فاصله‌دار است، اما [[آیات]] و سور قرآن [[مدنی]] طولانی است.
# [[قرآن]] مکی با اثرپذیری از [[جامعه]] [[امّی]] و بی‌سوادِ [[مکه]] و سَبْْک [[کاهنان]] و [[منجمان]]، دارای نثری مسجّع و آیاتی کوتاه و فاصله‌دار است، اما [[آیات]] و سور قرآن [[مدنی]] طولانی است.
۱۱۲٬۸۶۰

ویرایش