معراج در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
[[رسول اکرم]] {{صل}} فرمود: وقتی مرا به معراج بردند، به جانب راست [[عرش]] نگاه کردم. [[علی]] و [[فاطمه]] و [[فرزندان]] او را دیدم که [[نماز]] میخواندند و در میان آنان، [[مهدی]] {{ع}} مانند کوکب تابان میدرخشید. گفتم: ای [[پروردگار]] من! اینها کیستند؟" فرمود: اینها ائمهاند و این [[قائم]] است؛ [[حلال]] میکند، [[حلال]] مرا و [[حرام]] میکند، [[حرام]] مرا و از [[دشمنان]] من [[انتقام]] میکشد. ای [[محمد]]! او را [[دوست]] دار و [[دوست]] بدار کسی را که او را [[دوست]] دارد"<ref>نجم الثاقب، باب سوم.</ref>. | [[رسول اکرم]] {{صل}} فرمود: وقتی مرا به معراج بردند، به جانب راست [[عرش]] نگاه کردم. [[علی]] و [[فاطمه]] و [[فرزندان]] او را دیدم که [[نماز]] میخواندند و در میان آنان، [[مهدی]] {{ع}} مانند کوکب تابان میدرخشید. گفتم: ای [[پروردگار]] من! اینها کیستند؟" فرمود: اینها ائمهاند و این [[قائم]] است؛ [[حلال]] میکند، [[حلال]] مرا و [[حرام]] میکند، [[حرام]] مرا و از [[دشمنان]] من [[انتقام]] میکشد. ای [[محمد]]! او را [[دوست]] دار و [[دوست]] بدار کسی را که او را [[دوست]] دارد"<ref>نجم الثاقب، باب سوم.</ref>. | ||
درخشندگی [[نور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} در معراج و امتیاز او بر سایر [[ائمه]] {{عم}} دلالت بر | درخشندگی [[نور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} در معراج و امتیاز او بر سایر [[ائمه]] {{عم}} دلالت بر عظمت آن حضرت دارد<ref>[[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۷۴.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۹ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۵
مقدمه
نور حضرت مهدی (ع) در عرش نسبت به انوار سایر ائمه (ع) ممتاز بود.
رسول اکرم (ص) فرمود: وقتی مرا به معراج بردند، به جانب راست عرش نگاه کردم. علی و فاطمه و فرزندان او را دیدم که نماز میخواندند و در میان آنان، مهدی (ع) مانند کوکب تابان میدرخشید. گفتم: ای پروردگار من! اینها کیستند؟" فرمود: اینها ائمهاند و این قائم است؛ حلال میکند، حلال مرا و حرام میکند، حرام مرا و از دشمنان من انتقام میکشد. ای محمد! او را دوست دار و دوست بدار کسی را که او را دوست دارد"[۱].
درخشندگی نور حضرت مهدی (ع) در معراج و امتیاز او بر سایر ائمه (ع) دلالت بر عظمت آن حضرت دارد[۲].
منابع
پانویس
- ↑ نجم الثاقب، باب سوم.
- ↑ تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۷۴.