زیارت رجبیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
در | در این [[زیارتنامه]]، متنی خطاب به [[شهدای کربلا]] با ذکر نام آنها آمده است و شامل ۷۵ اسم است. منبع این [[زیارت]]، "اقبال" [[سید بن طاووس]] است و با [[زیارت ناحیه]] مقدّسه که آن هم مشتمل بر اسامی شهدای کربلاست، نقاط مشترک و اسامی متفاوت دارد. در پایان این [[زیارتنامه]]، تعبیرهایی چون: ربّانیّون، [[برگزیدگان خدا]]، ویژگان [[الهی]]، شهدای در راه [[دعوت]] به [[حق]]، [[یاوران]] [[وفادار]] و [[جان]] نثار، سعادتمندان کامیاب و شرافتمندان [[آخرت]]، درباره [[اصحاب امام حسین]] {{ع}} به کار رفته است. این [[زیارت]] و [[زیارت ناحیه مقدسه]]، از منابع شناسایی نام آن [[اصحاب]] [[شهید]] به شمار می‌آیند<ref>به بحث تحلیلی و مقایسه ای بین این دو متن، و نیز میزان صحّت و استناد این دو زیارت در کتاب انصار الحسین، محمد مهدی شمس الدّین، مراجعه کنید.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۲۲۳.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۳۶
این مدخل زیرشاخهٔ بحث زیارت است. زیارت رجبیه از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: زیارت رجبیه در معارف مهدویت - پرسش مرتبط نداردزیارت رجبیه زیارتنامه‌ای که با کیفیّت خاصّ خطاب به حسین بن علی S و شهدای کربلا در روز اوّل ماه رجب و نیمه شعبان خوانده می‌شود و متن آن در کتب دعا و زیارت آمده است[۱].
مقدمه
در این زیارتنامه، متنی خطاب به شهدای کربلا با ذکر نام آنها آمده است و شامل ۷۵ اسم است. منبع این زیارت، "اقبال" سید بن طاووس است و با زیارت ناحیه مقدّسه که آن هم مشتمل بر اسامی شهدای کربلاست، نقاط مشترک و اسامی متفاوت دارد. در پایان این زیارتنامه، تعبیرهایی چون: ربّانیّون، برگزیدگان خدا، ویژگان الهی، شهدای در راه دعوت به حق، یاوران وفادار و جان نثار، سعادتمندان کامیاب و شرافتمندان آخرت، درباره اصحاب امام حسین S به کار رفته است. این زیارت و زیارت ناحیه مقدسه، از منابع شناسایی نام آن اصحاب شهید به شمار می‌آیند[۲].[۳]
منابع
پانویس
- ↑ بحار الأنوار، ج۹۸ (بیروت) ص۳۳۶؛ مفاتیح الجنان، ص۴۳۸.
- ↑ به بحث تحلیلی و مقایسه ای بین این دو متن، و نیز میزان صحّت و استناد این دو زیارت در کتاب انصار الحسین، محمد مهدی شمس الدّین، مراجعه کنید.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۲۲۳.