آیه مس کتاب: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۱: خط ۳۱:
#جمله ناهیه باشد؛ به این معنا که: نباید [[قرآن]] را به جز افراد با طهارت مس کنند.
#جمله ناهیه باشد؛ به این معنا که: نباید [[قرآن]] را به جز افراد با طهارت مس کنند.
#جمله نافیه باشد؛ به این معنا که: حقیقت قرآن را به جز افرادی که طهارت [[نفسانی]] دارند، [[درک]] نمی‌کنند.
#جمله نافیه باشد؛ به این معنا که: حقیقت قرآن را به جز افرادی که طهارت [[نفسانی]] دارند، [[درک]] نمی‌کنند.
در [[قرآن کریم]]، کلمه «مس»؛ به هر دو معنای مس ظاهری و مس [[باطنی]] به کار رفته و نیز طهارت به هر دو معنای طهارت ظاهری و طهارت باطنی به کار برده شده است<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱]]، ص ۲۱۹.</ref>.
در [[قرآن کریم]]، کلمه «مس»؛ به هر دو معنای مس ظاهری و مس [[باطنی]] به کار رفته و نیز طهارت به هر دو معنای طهارت ظاهری و طهارت باطنی به کار برده شده است.


===مس ظاهری===
===مس ظاهری===
[[خداوند متعال]] می‌فرماید:
[[خداوند متعال]] می‌فرماید:
{{متن قرآن|لَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِنْ طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ مَا لَمْ تَمَسُّوهُنَّ أَوْ تَفْرِضُوا لَهُنَّ فَرِيضَةً}}<ref>«اگر زنانی را که با آنان آمیزش نکرده یا برای آنها کابینی نبریده‌اید، طلاق دهید، بر شما گناهی نیست. ولی ایشان را از دهشی شایسته بهره‌مند سازید- توانگر به اندازه خویش و تنگدست به اندازه خویش- این بر نیکوکاران واجب است» سوره بقره، آیه ۲۳۶.</ref>.<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین]]، ج۱، ص ۲۲۰.</ref>
{{متن قرآن|لَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِنْ طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ مَا لَمْ تَمَسُّوهُنَّ أَوْ تَفْرِضُوا لَهُنَّ فَرِيضَةً}}<ref>«اگر زنانی را که با آنان آمیزش نکرده یا برای آنها کابینی نبریده‌اید، طلاق دهید، بر شما گناهی نیست. ولی ایشان را از دهشی شایسته بهره‌مند سازید- توانگر به اندازه خویش و تنگدست به اندازه خویش- این بر نیکوکاران واجب است» سوره بقره، آیه ۲۳۶.</ref>.


===مس باطنی===
===مس باطنی===
خداوند متعال می‌فرماید:
خداوند متعال می‌فرماید:
{{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِنَ الشَّيْطَانِ تَذَكَّرُوا فَإِذَا هُمْ مُبْصِرُونَ}}<ref>«بی‌گمان پرهیزگاران چون دمدمه‌ای از شیطان به ایشان رسد (از خداوند) یاد می‌کنند و ناگاه دیده‌ور می‌شوند» سوره اعراف، آیه ۲۰۱.</ref>.<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین]]، ج۱، ص ۲۲۰.</ref>
{{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِنَ الشَّيْطَانِ تَذَكَّرُوا فَإِذَا هُمْ مُبْصِرُونَ}}<ref>«بی‌گمان پرهیزگاران چون دمدمه‌ای از شیطان به ایشان رسد (از خداوند) یاد می‌کنند و ناگاه دیده‌ور می‌شوند» سوره اعراف، آیه ۲۰۱.</ref>.


===طهارت ظاهری===
===طهارت ظاهری===
خط ۴۷: خط ۴۷:
===طهارت باطنی===
===طهارت باطنی===
خداوند می‌فرماید:
خداوند می‌فرماید:
{{متن قرآن|وَإِذْ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَاكِ وَطَهَّرَكِ وَاصْطَفَاكِ عَلَى نِسَاءِ الْعَالَمِينَ}}<ref>«و آنگاه فرشتگان گفتند: ای مریم! خداوند تو را برگزید و پاکیزه داشت و بر زنان جهان برتری داد» سوره آل عمران، آیه ۴۲.</ref>.<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین]]، ج۱، ص ۲۲۰.</ref>
{{متن قرآن|وَإِذْ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَاكِ وَطَهَّرَكِ وَاصْطَفَاكِ عَلَى نِسَاءِ الْعَالَمِينَ}}<ref>«و آنگاه فرشتگان گفتند: ای مریم! خداوند تو را برگزید و پاکیزه داشت و بر زنان جهان برتری داد» سوره آل عمران، آیه ۴۲.</ref>.<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱]]، ص۲۱۹ ـ ۲۲۰.</ref>


==مقدمه دوم==
==مقدمه دوم==
از برخی [[آیات]] استفاده می‌شود که [[اهل بیت]] [[عصمت]] و [[طهارت]]{{عم}} مصداق [[واقعی]] «[[مطهرون]]» در قرآن‌اند؛
از برخی [[آیات]] استفاده می‌شود که [[اهل بیت]] [[عصمت]] و [[طهارت]]{{عم}} مصداق [[واقعی]] «[[مطهرون]]» در قرآن‌اند؛ [[خداوند]] می‌فرماید: {{متن قرآن|إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا}}<ref>«جز این نیست که خداوند می‌خواهد از شما اهل بیت هر پلیدی را بزداید و شما را به شایستگی پاک گرداند» سوره احزاب، آیه ۳۳.</ref>.
[[خداوند]] می‌فرماید:
{{متن قرآن|إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا}}<ref>«جز این نیست که خداوند می‌خواهد از شما اهل بیت هر پلیدی را بزداید و شما را به شایستگی پاک گرداند» سوره احزاب، آیه ۳۳.</ref>.


نتیجه این که: بیانات اهل بیت{{عم}} در ذیل [[آیات قرآن کریم]] برای ما [[حجت]] است.<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین]]، ج۱، ص ۲۲۱.</ref>
نتیجه این که: بیانات اهل بیت{{عم}} در ذیل [[آیات قرآن کریم]] برای ما [[حجت]] است<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱]]، ص ۲۲۱.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۲ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۳۵

آیه مس الکتاب
﴿إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ * فِي كِتَابٍ مَكْنُونٍ * لَا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ
ترجمه آیه
این قرآنی ارجمند است * در نوشته‌ای فرو پوشیده * که جز پاکان را به آن دسترس نیست
مشخصات آیه
بخشی ازآیهٔ ۷۷-۷۹ سورهٔ واقعه از جزء ۲۷ قرآن کریم
محتوای آیه
دلالت آیه
  • دلالت بر عصمت و طهارت اهل بیت(ع)
  • حجیت روایات اهل بیت ذیل آیات قرآن

مقدمه

با جمع بین برخی آیات قرآنی پی می‌بریم که اهل بیت عصمت و طهارت(ع)، حقیقت قرآن را مس کرده و از آن آگاهی دارند و لذا چنین کسانی، اقوال و بیاناتشان در شرح و توضیح و تفسیر قرآن برای همه حجت است:

مقدمه اول

خداوند می‌فرماید: ﴿إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ * فِي كِتَابٍ مَكْنُونٍ * لَا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ[۱]. در جمله ﴿لَا يَمَسُّهُ دو احتمال است:

  1. جمله ناهیه باشد؛ به این معنا که: نباید قرآن را به جز افراد با طهارت مس کنند.
  2. جمله نافیه باشد؛ به این معنا که: حقیقت قرآن را به جز افرادی که طهارت نفسانی دارند، درک نمی‌کنند.

در قرآن کریم، کلمه «مس»؛ به هر دو معنای مس ظاهری و مس باطنی به کار رفته و نیز طهارت به هر دو معنای طهارت ظاهری و طهارت باطنی به کار برده شده است.

مس ظاهری

خداوند متعال می‌فرماید: ﴿لَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِنْ طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ مَا لَمْ تَمَسُّوهُنَّ أَوْ تَفْرِضُوا لَهُنَّ فَرِيضَةً[۲].

مس باطنی

خداوند متعال می‌فرماید: ﴿إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِنَ الشَّيْطَانِ تَذَكَّرُوا فَإِذَا هُمْ مُبْصِرُونَ[۳].

طهارت ظاهری

خداوند متعال می‌فرماید: ﴿وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ[۴].

طهارت باطنی

خداوند می‌فرماید: ﴿وَإِذْ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَاكِ وَطَهَّرَكِ وَاصْطَفَاكِ عَلَى نِسَاءِ الْعَالَمِينَ[۵].[۶]

مقدمه دوم

از برخی آیات استفاده می‌شود که اهل بیت عصمت و طهارت(ع) مصداق واقعی «مطهرون» در قرآن‌اند؛ خداوند می‌فرماید: ﴿إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا[۷].

نتیجه این که: بیانات اهل بیت(ع) در ذیل آیات قرآن کریم برای ما حجت است[۸].

منابع

پانویس

  1. «که این قرآنی ارجمند است * در نوشته‌ای فرو پوشیده * که جز پاکان را به آن دسترس نیست» سوره واقعه، آیه ۷۷-۷۹.
  2. «اگر زنانی را که با آنان آمیزش نکرده یا برای آنها کابینی نبریده‌اید، طلاق دهید، بر شما گناهی نیست. ولی ایشان را از دهشی شایسته بهره‌مند سازید- توانگر به اندازه خویش و تنگدست به اندازه خویش- این بر نیکوکاران واجب است» سوره بقره، آیه ۲۳۶.
  3. «بی‌گمان پرهیزگاران چون دمدمه‌ای از شیطان به ایشان رسد (از خداوند) یاد می‌کنند و ناگاه دیده‌ور می‌شوند» سوره اعراف، آیه ۲۰۱.
  4. «و جامه‌ات را پاکیزه گردان،» سوره مدثر، آیه ۴.
  5. «و آنگاه فرشتگان گفتند: ای مریم! خداوند تو را برگزید و پاکیزه داشت و بر زنان جهان برتری داد» سوره آل عمران، آیه ۴۲.
  6. رضوانی، علی اصغر، دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱، ص۲۱۹ ـ ۲۲۰.
  7. «جز این نیست که خداوند می‌خواهد از شما اهل بیت هر پلیدی را بزداید و شما را به شایستگی پاک گرداند» سوره احزاب، آیه ۳۳.
  8. رضوانی، علی اصغر، دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱، ص ۲۲۱.