نافله: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
خط ۹: خط ۹:
از ریشه نفل به معنی زیادی و [[غنیمت]] است. به [[نمازهای مستحب]] نافله گویند، چون علاوه بر نمازهای [[واجب]] است. به نماز شب نیز نافله شب گفته می‌‌شود. [[نوافل]] نمازهای روزانه ۳۴ رکعت، یعنی دو برابر نمازهای واجب است. [[خواندن نمازهای نافله]] بسیار پسندیده است و طبق [[روایات]]، جبران‌کننده کاستی‌های [[واجبات]] و [[فرائض]] است.
از ریشه نفل به معنی زیادی و [[غنیمت]] است. به [[نمازهای مستحب]] نافله گویند، چون علاوه بر نمازهای [[واجب]] است. به نماز شب نیز نافله شب گفته می‌‌شود. [[نوافل]] نمازهای روزانه ۳۴ رکعت، یعنی دو برابر نمازهای واجب است. [[خواندن نمازهای نافله]] بسیار پسندیده است و طبق [[روایات]]، جبران‌کننده کاستی‌های [[واجبات]] و [[فرائض]] است.


[[حضرت علی]] {{ع}} فرموده است: هر گاه حالت [[قلبی]] و آمادگی و [[اشتیاق]] داشتی نافله بخوان و اگر حال نافله خواندن نبود، به همان واجبات اکتفا کن<ref>نهج البلاغه (فیض الاسلام)، حکمت ۳۰۴.</ref>. جزئیات و تعداد رکعت‌های نافله‌ها در [[رساله‌های عملیه]] آمده است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۲۳۰.</ref>.
[[حضرت علی]] {{ع}} فرموده است: هر گاه حالت [[قلبی]] و آمادگی و [[اشتیاق]] داشتی نافله بخوان و اگر حال نافله خواندن نبود، به همان واجبات اکتفا کن<ref>نهج البلاغه (فیض الاسلام)، حکمت ۳۰۴.</ref>. جزئیات و تعداد رکعت‌های نافله‌ها در رساله‌های عملیه آمده است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۲۳۰.</ref>.


[[نماز نافله]]، نماز [[سنت]] است که واجب نیست و آن دو قسم است: مبتدئه، مرتبه. مبتدئه؛ نافله‌ای است که وقت معینی نداشته باشد که نماز در هرحال مطلوب و [[مقرب]] به خداست. مرتبه؛ [[نوافل]] شب و [[روز]] است که ۳۴ رکعت است. مرحوم [[محدث نوری]]، حکایت سید رشتی را چنین [[نقل]] می‌کند که [[حضرت مهدی]] {{ع}} به سید [[دستور]] [[خواندن نافله]]، [[زیارت جامعه]] و [[زیارت عاشورا]] را می‌دهد و پس از آن می‌فرماید: "شما چرا نافله نمی‌خوانید؟ نافله، نافله، نافله!"<ref>نجم الثاقب، باب سوم.</ref>. برخی می‌گویند مراد [[امام]] {{ع}} از نافله، نافله شب است<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۷۲۸.</ref>.
[[نماز نافله]]، نماز [[سنت]] است که واجب نیست و آن دو قسم است: مبتدئه، مرتبه. مبتدئه؛ نافله‌ای است که وقت معینی نداشته باشد که نماز در هرحال مطلوب و [[مقرب]] به خداست. مرتبه؛ [[نوافل]] شب و [[روز]] است که ۳۴ رکعت است. مرحوم [[محدث نوری]]، حکایت سید رشتی را چنین [[نقل]] می‌کند که [[حضرت مهدی]] {{ع}} به سید [[دستور]] [[خواندن نافله]]، [[زیارت جامعه]] و [[زیارت عاشورا]] را می‌دهد و پس از آن می‌فرماید: "شما چرا نافله نمی‌خوانید؟ نافله، نافله، نافله!"<ref>نجم الثاقب، باب سوم.</ref>. برخی می‌گویند مراد [[امام]] {{ع}} از نافله، نافله شب است<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۷۲۸.</ref>.

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۷

مقدمه

از ریشه نفل به معنی زیادی و غنیمت است. به نمازهای مستحب نافله گویند، چون علاوه بر نمازهای واجب است. به نماز شب نیز نافله شب گفته می‌‌شود. نوافل نمازهای روزانه ۳۴ رکعت، یعنی دو برابر نمازهای واجب است. خواندن نمازهای نافله بسیار پسندیده است و طبق روایات، جبران‌کننده کاستی‌های واجبات و فرائض است.

حضرت علی (ع) فرموده است: هر گاه حالت قلبی و آمادگی و اشتیاق داشتی نافله بخوان و اگر حال نافله خواندن نبود، به همان واجبات اکتفا کن[۱]. جزئیات و تعداد رکعت‌های نافله‌ها در رساله‌های عملیه آمده است[۲].

نماز نافله، نماز سنت است که واجب نیست و آن دو قسم است: مبتدئه، مرتبه. مبتدئه؛ نافله‌ای است که وقت معینی نداشته باشد که نماز در هرحال مطلوب و مقرب به خداست. مرتبه؛ نوافل شب و روز است که ۳۴ رکعت است. مرحوم محدث نوری، حکایت سید رشتی را چنین نقل می‌کند که حضرت مهدی (ع) به سید دستور خواندن نافله، زیارت جامعه و زیارت عاشورا را می‌دهد و پس از آن می‌فرماید: "شما چرا نافله نمی‌خوانید؟ نافله، نافله، نافله!"[۳]. برخی می‌گویند مراد امام (ع) از نافله، نافله شب است[۴].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. نهج البلاغه (فیض الاسلام)، حکمت ۳۰۴.
  2. محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۲۳۰.
  3. نجم الثاقب، باب سوم.
  4. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۷۲۸.