وقایع هنگام ظهور چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (حذف پیوند از عنوان منبع‌شناسی جامع مهدویت توسط ربات)
جز (جایگزینی متن - '﴿' به ' ')
خط ۲۱: خط ۲۱:
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[محمد جواد مروجی طبسی]]'''، در کتاب ''«[[همراه با مهدی از مکه تا قدس (کتاب)|همراه با مهدی از مکه تا قدس]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[محمد جواد مروجی طبسی]]'''، در کتاب ''«[[همراه با مهدی از مکه تا قدس (کتاب)|همراه با مهدی از مکه تا قدس]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«[[جابر بن یزید جعفی]] از [[امام محمد باقر]] {{ع}} درباره حوادث روز ظهور [[حضرت مهدی]] {{ع}} نقل کرده است که فرمود: وقتی که [[سفیانی سپاهی]] را به سوی مدینه گسیل می‌دارد، [[امام مهدی]] {{ع}} به سوی [[مکه]] روانه می‌شود. در این هنگام به فرمانده لشکر سفیانی خبر می‌رسد که حضرت مهدی {{ع}} به سوی مکه روانه شده است. فرمانده لشکر [[سفیانی]] گروهی را به دنبال امام می‌فرستد -تا او را دستگیر کنند- که به حضرت نمی‌رسند و [[حضرت مهدی]] {{ع}} همانند [[حضرت موسی]] {{ع}} هراسان وارد مکه می‌شود.
::::::«[[جابر بن یزید جعفی]] از [[امام محمد باقر]] {{ع}} درباره حوادث روز ظهور [[حضرت مهدی]] {{ع}} نقل کرده است که فرمود: وقتی که [[سفیانی سپاهی]] را به سوی مدینه گسیل می‌دارد، [[امام مهدی]] {{ع}} به سوی [[مکه]] روانه می‌شود. در این هنگام به فرمانده لشکر سفیانی خبر می‌رسد که حضرت مهدی {{ع}} به سوی مکه روانه شده است. فرمانده لشکر [[سفیانی]] گروهی را به دنبال امام می‌فرستد -تا او را دستگیر کنند- که به حضرت نمی‌رسند و [[حضرت مهدی]] {{ع}} همانند [[حضرت موسی]] {{ع}} هراسان وارد مکه می‌شود.
::::::[[امام باقر]] {{ع}} می‌فرماید: پس فرمانده لشکر سفیانی در سرزمین "[[بیداء]]" فرود می‌آید که در این هنگام منادی از آسمان ندا می‌دهد: ای سرزمین بیداء، این گروه را در خود فرو ببر! پس زمین، همه آنها را در کام خود فرو می‌برد مگر سه نفر از آنها که از طایفه کلب هستند و خداوند صورت‌هایشان را به پشت سر خود بر می‌گرداند و این آیه درباره همین گروه آمده که می‌فرماید: {{عربی|﴿{{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ آمِنُواْ بِمَا نَزَّلْنَا مُصَدِّقًا لِّمَا مَعَكُم مِّن قَبْلِ أَن نَّطْمِسَ وُجُوهًا فَنَرُدَّهَا عَلَى أَدْبَارِهَا أَوْ نَلْعَنَهُمْ كَمَا لَعَنَّا أَصْحَابَ السَّبْتِ وَكَانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولاً}}﴾}}<ref>سوره نساء، ۴۷.</ref>؛ ای کسانی که کتاب به شما داده شده، به آن چه نازل کردیم ایمان بیاورید پیش از آن که صورت‌هایی را محو کنیم، سپس به پشت سر باز گردانیم... . و این ماجرا زمانی اتفاق می‌افتد که [[حضرت قائم]] {{ع}} در مکه به خانه خدا تکیه کرده و به کعبه پناه برده است. امام در آن هنگام فریاد می‌زند: ای مردم ما از خداوند کمک و یاری می‌طلبیم؛ پس هر که خواهد به ندای ما لبیک گوید؛ ما [[اهل بیت]] پیامبرتان [[حضرت محمد]] {{صل}} می‌باشیم و به خدا و پیامبرش نزدیک هستیم.
::::::[[امام باقر]] {{ع}} می‌فرماید: پس فرمانده لشکر سفیانی در سرزمین "[[بیداء]]" فرود می‌آید که در این هنگام منادی از آسمان ندا می‌دهد: ای سرزمین بیداء، این گروه را در خود فرو ببر! پس زمین، همه آنها را در کام خود فرو می‌برد مگر سه نفر از آنها که از طایفه کلب هستند و خداوند صورت‌هایشان را به پشت سر خود بر می‌گرداند و این آیه درباره همین گروه آمده که می‌فرماید: {{عربی| {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ آمِنُواْ بِمَا نَزَّلْنَا مُصَدِّقًا لِّمَا مَعَكُم مِّن قَبْلِ أَن نَّطْمِسَ وُجُوهًا فَنَرُدَّهَا عَلَى أَدْبَارِهَا أَوْ نَلْعَنَهُمْ كَمَا لَعَنَّا أَصْحَابَ السَّبْتِ وَكَانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولاً}}﴾}}<ref>سوره نساء، ۴۷.</ref>؛ ای کسانی که کتاب به شما داده شده، به آن چه نازل کردیم ایمان بیاورید پیش از آن که صورت‌هایی را محو کنیم، سپس به پشت سر باز گردانیم... . و این ماجرا زمانی اتفاق می‌افتد که [[حضرت قائم]] {{ع}} در مکه به خانه خدا تکیه کرده و به کعبه پناه برده است. امام در آن هنگام فریاد می‌زند: ای مردم ما از خداوند کمک و یاری می‌طلبیم؛ پس هر که خواهد به ندای ما لبیک گوید؛ ما [[اهل بیت]] پیامبرتان [[حضرت محمد]] {{صل}} می‌باشیم و به خدا و پیامبرش نزدیک هستیم.
::::::ای مردم هر که با من درباره آدم محاجّه و گفت وگو کند، من به حضرت آدم نزدیک‌ترم و هر که درباره نوح با من محاجه کند، من از دیگران به حضرت نوح نزدیک‌ترم، و هر کس با من درباره ابراهیم محاجه کند، من از هر کس دیگر به ایشان نزدیک‌ترم و هر کس با من درباره [[حضرت محمد مصطفی]] {{صل}} محاجه کند، من به او از دیگران نزدیک‌ترم و هر کس با من درباره پیامبران گفت‌وگو کند، من از دیگران به همه پیامبران نزدیک‌تر هستم.
::::::ای مردم هر که با من درباره آدم محاجّه و گفت وگو کند، من به حضرت آدم نزدیک‌ترم و هر که درباره نوح با من محاجه کند، من از دیگران به حضرت نوح نزدیک‌ترم، و هر کس با من درباره ابراهیم محاجه کند، من از هر کس دیگر به ایشان نزدیک‌ترم و هر کس با من درباره [[حضرت محمد مصطفی]] {{صل}} محاجه کند، من به او از دیگران نزدیک‌ترم و هر کس با من درباره پیامبران گفت‌وگو کند، من از دیگران به همه پیامبران نزدیک‌تر هستم.
::::::آیا خداوند در کتاب خود نمی‌فرماید: {{عربی|﴿{{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَى آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِيمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِينَ}}﴾}}<ref>آل عمران، ۳۳.</ref>؛ خداوند آدم و نوح و آل ابراهیم و آل عمران را بر جهانیان برتری داد. ای مردم من یادگار آدم و ذخیره نوح و برگزیده ابراهیم و [[حضرت محمد]] {{صل}} هستم.
::::::آیا خداوند در کتاب خود نمی‌فرماید: {{عربی| {{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَى آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِيمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِينَ}}﴾}}<ref>آل عمران، ۳۳.</ref>؛ خداوند آدم و نوح و آل ابراهیم و آل عمران را بر جهانیان برتری داد. ای مردم من یادگار آدم و ذخیره نوح و برگزیده ابراهیم و [[حضرت محمد]] {{صل}} هستم.
::::::هان ای مردم هر که با من درباره کتاب خدا محاجه کند، پس من به کتاب خدا از همه نزدیک‌ترم و هر که با من درباره [[سنت]] [[رسول خدا]] گفت‌وگو و مناظره کند، من به سنت ایشان نیز از همه کس نزدیک‌ترم.
::::::هان ای مردم هر که با من درباره کتاب خدا محاجه کند، پس من به کتاب خدا از همه نزدیک‌ترم و هر که با من درباره [[سنت]] [[رسول خدا]] گفت‌وگو و مناظره کند، من به سنت ایشان نیز از همه کس نزدیک‌ترم.
::::::خدای را گواه می‌گیرم هر که امروز سخن مرا شنید، به غایبان پیام مرا برساند. شما را به حق خدا و پیامبرش و به حق من -که بر شما حق خویشاوندی رسول خدا دارم- ما را کمک کنید و کسی را که به ما ستم می‌کند از ما دور کنید؛ چرا که ما را ترسانده و به ما ظلم کرده‌اند و ما را از شهر و دیارمان دور و از حقمان جلوگیری کرده‌اند. اهل باطل به ما افترا بسته‌اند. ای مردم، خدا را درباره ما در نظر بگیرید. ما را تنها نگذارید و یاری‌مان کنید که خداوند شما را یاری خواهد کرد<ref>کتاب الغیبة نعمانی، ۲۷۹.</ref>»<ref>[[همراه با مهدی از مکه تا قدس (کتاب)|همراه با مهدی از مکه تا قدس]] ص۲۲ .</ref>.
::::::خدای را گواه می‌گیرم هر که امروز سخن مرا شنید، به غایبان پیام مرا برساند. شما را به حق خدا و پیامبرش و به حق من -که بر شما حق خویشاوندی رسول خدا دارم- ما را کمک کنید و کسی را که به ما ستم می‌کند از ما دور کنید؛ چرا که ما را ترسانده و به ما ظلم کرده‌اند و ما را از شهر و دیارمان دور و از حقمان جلوگیری کرده‌اند. اهل باطل به ما افترا بسته‌اند. ای مردم، خدا را درباره ما در نظر بگیرید. ما را تنها نگذارید و یاری‌مان کنید که خداوند شما را یاری خواهد کرد<ref>کتاب الغیبة نعمانی، ۲۷۹.</ref>»<ref>[[همراه با مهدی از مکه تا قدس (کتاب)|همراه با مهدی از مکه تا قدس]] ص۲۲ .</ref>.

نسخهٔ ‏۲ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۴۲

الگو:پرسش غیرنهایی

وقایع هنگام ظهور چیست؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل اصلیمهدویت

وقایع هنگام ظهور چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ نخست

محمد جواد مروجی طبسی
حجت الاسلام و المسلمین محمد جواد مروجی طبسی، در کتاب «همراه با مهدی از مکه تا قدس» در این‌باره گفته است:
«جابر بن یزید جعفی از امام محمد باقر (ع) درباره حوادث روز ظهور حضرت مهدی (ع) نقل کرده است که فرمود: وقتی که سفیانی سپاهی را به سوی مدینه گسیل می‌دارد، امام مهدی (ع) به سوی مکه روانه می‌شود. در این هنگام به فرمانده لشکر سفیانی خبر می‌رسد که حضرت مهدی (ع) به سوی مکه روانه شده است. فرمانده لشکر سفیانی گروهی را به دنبال امام می‌فرستد -تا او را دستگیر کنند- که به حضرت نمی‌رسند و حضرت مهدی (ع) همانند حضرت موسی (ع) هراسان وارد مکه می‌شود.
امام باقر (ع) می‌فرماید: پس فرمانده لشکر سفیانی در سرزمین "بیداء" فرود می‌آید که در این هنگام منادی از آسمان ندا می‌دهد: ای سرزمین بیداء، این گروه را در خود فرو ببر! پس زمین، همه آنها را در کام خود فرو می‌برد مگر سه نفر از آنها که از طایفه کلب هستند و خداوند صورت‌هایشان را به پشت سر خود بر می‌گرداند و این آیه درباره همین گروه آمده که می‌فرماید: ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ آمِنُواْ بِمَا نَزَّلْنَا مُصَدِّقًا لِّمَا مَعَكُم مِّن قَبْلِ أَن نَّطْمِسَ وُجُوهًا فَنَرُدَّهَا عَلَى أَدْبَارِهَا أَوْ نَلْعَنَهُمْ كَمَا لَعَنَّا أَصْحَابَ السَّبْتِ وَكَانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولاً[۱]؛ ای کسانی که کتاب به شما داده شده، به آن چه نازل کردیم ایمان بیاورید پیش از آن که صورت‌هایی را محو کنیم، سپس به پشت سر باز گردانیم... . و این ماجرا زمانی اتفاق می‌افتد که حضرت قائم (ع) در مکه به خانه خدا تکیه کرده و به کعبه پناه برده است. امام در آن هنگام فریاد می‌زند: ای مردم ما از خداوند کمک و یاری می‌طلبیم؛ پس هر که خواهد به ندای ما لبیک گوید؛ ما اهل بیت پیامبرتان حضرت محمد (ص) می‌باشیم و به خدا و پیامبرش نزدیک هستیم.
ای مردم هر که با من درباره آدم محاجّه و گفت وگو کند، من به حضرت آدم نزدیک‌ترم و هر که درباره نوح با من محاجه کند، من از دیگران به حضرت نوح نزدیک‌ترم، و هر کس با من درباره ابراهیم محاجه کند، من از هر کس دیگر به ایشان نزدیک‌ترم و هر کس با من درباره حضرت محمد مصطفی (ص) محاجه کند، من به او از دیگران نزدیک‌ترم و هر کس با من درباره پیامبران گفت‌وگو کند، من از دیگران به همه پیامبران نزدیک‌تر هستم.
آیا خداوند در کتاب خود نمی‌فرماید: ﴿إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَى آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِيمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِينَ[۲]؛ خداوند آدم و نوح و آل ابراهیم و آل عمران را بر جهانیان برتری داد. ای مردم من یادگار آدم و ذخیره نوح و برگزیده ابراهیم و حضرت محمد (ص) هستم.
هان ای مردم هر که با من درباره کتاب خدا محاجه کند، پس من به کتاب خدا از همه نزدیک‌ترم و هر که با من درباره سنت رسول خدا گفت‌وگو و مناظره کند، من به سنت ایشان نیز از همه کس نزدیک‌ترم.
خدای را گواه می‌گیرم هر که امروز سخن مرا شنید، به غایبان پیام مرا برساند. شما را به حق خدا و پیامبرش و به حق من -که بر شما حق خویشاوندی رسول خدا دارم- ما را کمک کنید و کسی را که به ما ستم می‌کند از ما دور کنید؛ چرا که ما را ترسانده و به ما ظلم کرده‌اند و ما را از شهر و دیارمان دور و از حقمان جلوگیری کرده‌اند. اهل باطل به ما افترا بسته‌اند. ای مردم، خدا را درباره ما در نظر بگیرید. ما را تنها نگذارید و یاری‌مان کنید که خداوند شما را یاری خواهد کرد[۳]»[۴].

پاسخ‌های دیگر

 با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:  

پرسش‌های وابسته

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. سوره نساء، ۴۷.
  2. آل عمران، ۳۳.
  3. کتاب الغیبة نعمانی، ۲۷۹.
  4. همراه با مهدی از مکه تا قدس ص۲۲ .
  5. بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۶- ۳۱۳
  6. مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها، ص۴۰۵، ۴۰۶، ۴۰۷.