اوتاد چه کسانی هستند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - ':"' به ': "') |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
::::::«[[اوتاد]] از [[یاران]] برجسته [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}. | ::::::«[[اوتاد]] از [[یاران]] برجسته [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}. | ||
::::::از آنجا که "[[اوتاد]]" جمع "وتد" به معنای میخ است، به نظر میرسد این گروه، از مردان بسیار [[خالص]] و دلاور هستند که همچون کوه استوار، در خدمت به آن حضرت به سر می‌برند<ref> ر.ک: محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۳۰۰</ref>. | ::::::از آنجا که "[[اوتاد]]" جمع "وتد" به معنای میخ است، به نظر میرسد این گروه، از مردان بسیار [[خالص]] و دلاور هستند که همچون کوه استوار، در خدمت به آن حضرت به سر می‌برند<ref> ر.ک: محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۳۰۰</ref>. | ||
::::::از [[روایات]] استفاده می‌شود که "[[اوتاد]]" سی تن از [[یاران]] خاصّ [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} هستند که همواره در خدمت آن حضرت به سر می‌برند. هریک از آنان که از [[دنیا]] بروند، فرد [[شایسته]] دیگری [[جانشین]] او می‌شود. [[امام صادق]]{{ع}} و [[امام باقر]]{{ع}} فرمودند:" به ناگزیر، برای [[صاحب]] این امر، غیبتی است و به ناگزیر در [[غیبت]] او کنارهگیری است. و نیکو جایگاهی است [[مدینه]]. و با وجود سی نفر ملازم هیچ گونه وحشتی نخواهد بود"<ref>{{عربی|" لَا بُدَّ لِصَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ مِنْ غَيْبَةٍ وَ لَا بُدَّ لَهُ فِي غَيْبَتِهِ مِنْ عُزْلَةٍ وَ نِعْمَ الْمَنْزِلُ طَيْبَةُ وَ مَا بِثَلَاثِينَ مِنْ وَحْشَةٍ "}}؛ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۳۴۰، روایت ۱۶؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۱۶۲؛ نعمانی، الغیبة، ص ۱۸۸، ح ۴۱.</ref>»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۹۴.</ref>. | ::::::از [[روایات]] استفاده می‌شود که "[[اوتاد]]" سی تن از [[یاران]] خاصّ [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} هستند که همواره در خدمت آن حضرت به سر می‌برند. هریک از آنان که از [[دنیا]] بروند، فرد [[شایسته]] دیگری [[جانشین]] او می‌شود. [[امام صادق]]{{ع}} و [[امام باقر]]{{ع}} فرمودند: " به ناگزیر، برای [[صاحب]] این امر، غیبتی است و به ناگزیر در [[غیبت]] او کنارهگیری است. و نیکو جایگاهی است [[مدینه]]. و با وجود سی نفر ملازم هیچ گونه وحشتی نخواهد بود"<ref>{{عربی|" لَا بُدَّ لِصَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ مِنْ غَيْبَةٍ وَ لَا بُدَّ لَهُ فِي غَيْبَتِهِ مِنْ عُزْلَةٍ وَ نِعْمَ الْمَنْزِلُ طَيْبَةُ وَ مَا بِثَلَاثِينَ مِنْ وَحْشَةٍ "}}؛ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۳۴۰، روایت ۱۶؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۱۶۲؛ نعمانی، الغیبة، ص ۱۸۸، ح ۴۱.</ref>»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۹۴.</ref>. | ||
{{پایان جمع شدن}} | {{پایان جمع شدن}} | ||
نسخهٔ ۳۰ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۰۱:۵۷
| اوتاد چه کسانی هستند؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل بالاتر | مهدویت / عصر ظهور امام مهدی |
| مدخل اصلی | یاران امام مهدی |
| مدخل وابسته | ؟ |
اوتاد چه کسانی هستند؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارت‌های دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- حجت الاسلام و المسلمین سید جعفر موسوی‌نسب، در کتاب «دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان» در این‌باره گفته است:
- «بر اساس روایات همواره سی نفر در خدمت حضرت مهدی (ع) به سر می‌برند که هر کدام از آنها از دنیا برود فرد صالح دیگری جانشین او می‌شود[۱].
- این افراد صالح و یاران حضرت نام آنان اوتاد است با توجه به کلمه اوتاد که جمع (وتد) به معنای میخ است و با توجه به آیه ۷ سوره نبأ که می‌فرماید: ﴿وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا﴾؛ ما کوه‌ها را میخ‌های زمین قرار دادیم تا زمین را نگه دارد و به وسیله آن زمین از هم نپاشد؛ نتیجه می‌گیریم که این یاران انسان‌های وارسته و از مردان خالص و سلحشور و دلاور همچون کوه استوار در خدمت آن حضرت به سر می‌برند»[۲].
پاسخ‌های دیگر
با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:
| ۱. حجت الاسلام و المسلمین طاهری؛ |
|---|
|
| ۱. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛ |
|---|
|
| ۲. حجت الاسلام و المسلمین محمدی اشتهاردی؛ |
|---|
|
| ۳. آقای تونه‌ای (پژوهشگر معارف مهدویت)؛ |
|---|
|
پرسش‌های وابسته
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ بحار، ج ۵۲، ص ۱۵۳، و کافى کتاب الحجه باب فى الغیبه، حدیث ۱۶.
- ↑ موسوی‌نسب، سید جعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ج۲، ص۱۱۶.
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۵۳ و کافی- کتاب الحجة، باب فی الغیبه، حدیث ۱۶.
- ↑ طاهری، حبیب‌الله، سیمای آفتاب، ص ۲۳۹.
- ↑ ر.ک: محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۳۰۰
- ↑ " لَا بُدَّ لِصَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ مِنْ غَيْبَةٍ وَ لَا بُدَّ لَهُ فِي غَيْبَتِهِ مِنْ عُزْلَةٍ وَ نِعْمَ الْمَنْزِلُ طَيْبَةُ وَ مَا بِثَلَاثِينَ مِنْ وَحْشَةٍ "؛ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۳۴۰، روایت ۱۶؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۱۶۲؛ نعمانی، الغیبة، ص ۱۸۸، ح ۴۱.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۹۴.
- ↑ غیبت طوسی، ص ۱۰۲، بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۵۸.
- ↑ ما کوه‌ها را میخ‌های زمین قرار دادیم" (که زمین را نگهدارند و به وسیله آن، زمین از هم نپاشد).
- ↑ محمدی اشتهاردی، محمد، حضرت مهدی فروغ تابان ولایت، ص ۱۵۰.
- ↑ سوره نبأ، ۷.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۵۳.
- ↑ نجم الثاقب، باب نهم.
- ↑ معارف و معاریف، ج ۲، ص ۵۴۵.
- ↑ بحار الانوار، ج ۷۷، ص ۲۹.
- ↑ سوره نبأ، ۷.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۳۹.