دوران فترت به چه معناست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{پرسش غیرنهایی}} {{جعبه اطلاعات پرسش | موضوع اصلی = مهدویت (پرسش)|بانک جامع...» ایجاد کرد) |
جز (جایگزینی متن - '، ص:' به '، ص') |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]»'' در این‌باره گفته است: | ::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
::::::«[[فترت]] اسم مصدر ثلاثی مجرد "فتر"، به معنای مدت سکون و [[آرامش]] است. برای [[فترت]] و فتر در لغت [[عرب]] معانی مختلفی ذکر شده است. [[راغب اصفهانی]]، فتر و فتور را "سکون بعد از حدّت" و "ضعف بعد از قوّت" معنا کرده است<ref> راغب اصفهانی، المفردات، ص ۳۷۱</ref>. "[[فترت]]" در اصطلاح دینی، به مدت زمان بین دو [[پیامبر]] و نیز مدت کوتاهی از انقطاع [[وحی]] در دوران [[رسالت]] [[پیامبر اکرم]]{{صل}} گفته می‌شود<ref> ابن منظور، لسان العرب، ج ۱۰، ص ۱۷۴</ref>. این کلمه یک بار در [[قرآن کریم]] آمده و به فاصله زمانی بین [[حضرت عیسی]]{{ع}} و [[پیامبر خاتم|رسول گرامی اسلام]]{{صل}} اشاره کرده است<ref> {{متن قرآن|يَا أَهْلَ الْكِتَابِ قَدْ جَاءَكُمْ رَسُولُنَا يُبَيِّنُ لَكُمْ عَلَى فَتْرَةٍ مِّنَ الرُّسُلِ أَن تَقُولُواْ مَا جَاءَنَا مِن بَشِيرٍ وَلاَ نَذِيرٍ فَقَدْ جَاءَكُم بَشِيرٌ وَنَذِيرٌ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ}}ای اهل کتاب! فرستاده ما در دوره نیامدن فرستادگان، نزد شما آمده است در حالی که (آیات الهی را) برای شما روشن می‌گرداند تا نگویید نویدبخش و بیم‌دهنده‌ای نزد ما نیامد، پس به راستی نویدبخش و بیم‌دهنده‌ای برای شما آمده است و خداوند بر هر کاری تواناست؛ سوره مائده، آیه: ۱۹.</ref>. | ::::::«[[فترت]] اسم مصدر ثلاثی مجرد "فتر"، به معنای مدت سکون و [[آرامش]] است. برای [[فترت]] و فتر در لغت [[عرب]] معانی مختلفی ذکر شده است. [[راغب اصفهانی]]، فتر و فتور را "سکون بعد از حدّت" و "ضعف بعد از قوّت" معنا کرده است<ref> راغب اصفهانی، المفردات، ص ۳۷۱</ref>. "[[فترت]]" در اصطلاح دینی، به مدت زمان بین دو [[پیامبر]] و نیز مدت کوتاهی از انقطاع [[وحی]] در دوران [[رسالت]] [[پیامبر اکرم]]{{صل}} گفته می‌شود<ref> ابن منظور، لسان العرب، ج ۱۰، ص ۱۷۴</ref>. این کلمه یک بار در [[قرآن کریم]] آمده و به فاصله زمانی بین [[حضرت عیسی]]{{ع}} و [[پیامبر خاتم|رسول گرامی اسلام]]{{صل}} اشاره کرده است<ref> {{متن قرآن|يَا أَهْلَ الْكِتَابِ قَدْ جَاءَكُمْ رَسُولُنَا يُبَيِّنُ لَكُمْ عَلَى فَتْرَةٍ مِّنَ الرُّسُلِ أَن تَقُولُواْ مَا جَاءَنَا مِن بَشِيرٍ وَلاَ نَذِيرٍ فَقَدْ جَاءَكُم بَشِيرٌ وَنَذِيرٌ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ}}ای اهل کتاب! فرستاده ما در دوره نیامدن فرستادگان، نزد شما آمده است در حالی که (آیات الهی را) برای شما روشن می‌گرداند تا نگویید نویدبخش و بیم‌دهنده‌ای نزد ما نیامد، پس به راستی نویدبخش و بیم‌دهنده‌ای برای شما آمده است و خداوند بر هر کاری تواناست؛ سوره مائده، آیه: ۱۹.</ref>. | ||
::::::در بیشتر [[روایات]] [[مهدویت]]، مدت زمان [[پنهان‌زیستی]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}، به "[[غیبت]]" تعبیر شده است. اما در پاره‌ای از سخنان [[معصومان]]{{عم}} این دوران را "[[فترت]]" نیز یاد کردهاند. [[ابو حمزه]] گوید: خدمت [[امام صادق|حضرت صادق]]{{ع}} رسیدم و عرض کردم:[[صاحب الامر]] شمایید؟ فرمود: نه. گفتم: پسر شما است؟ فرمود: نه. گفتم: پسر پسر شما است؟ فرمود: نه. گفتم: پسر پسر پسر شما است؟ فرمود: نه. گفتم: پس او کیست؟ فرمود: همان کسی است که [[زمین]] را پر از [[عدالت]] کند؛ چنان‌که پر از [[ستم]] و [[جور]] شده باشد. او در زمان [[فترت]] - پیدا نبودن [[امامان]] - بیاید؛ چنان‌که [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} در زمان [[فترت]] - پیدا نبودن [[رسولان]] - برانگیخته شد<ref> محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۲، ص ۱۴۱، ح ۲۱</ref>»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص | ::::::در بیشتر [[روایات]] [[مهدویت]]، مدت زمان [[پنهان‌زیستی]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}، به "[[غیبت]]" تعبیر شده است. اما در پاره‌ای از سخنان [[معصومان]]{{عم}} این دوران را "[[فترت]]" نیز یاد کردهاند. [[ابو حمزه]] گوید: خدمت [[امام صادق|حضرت صادق]]{{ع}} رسیدم و عرض کردم:[[صاحب الامر]] شمایید؟ فرمود: نه. گفتم: پسر شما است؟ فرمود: نه. گفتم: پسر پسر شما است؟ فرمود: نه. گفتم: پسر پسر پسر شما است؟ فرمود: نه. گفتم: پس او کیست؟ فرمود: همان کسی است که [[زمین]] را پر از [[عدالت]] کند؛ چنان‌که پر از [[ستم]] و [[جور]] شده باشد. او در زمان [[فترت]] - پیدا نبودن [[امامان]] - بیاید؛ چنان‌که [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} در زمان [[فترت]] - پیدا نبودن [[رسولان]] - برانگیخته شد<ref> محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۲، ص ۱۴۱، ح ۲۱</ref>»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص ۳۲۹ - ۳۳۰.</ref>. | ||
==پاسخ‌های دیگر== | ==پاسخ‌های دیگر== | ||
{{یادآوری پاسخ}} | {{یادآوری پاسخ}} | ||
نسخهٔ ۵ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۶:۰۸
| دوران فترت به چه معناست؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل بالاتر | مهدویت / عصر ظهور امام مهدی / کلیات عصر ظهور |
| مدخل اصلی | زمان ظهور امام مهدی |
| مدخل وابسته | ؟ |
دوران فترت به چه معناست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارت‌های دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- حجت الاسلام و المسلمین خدامراد سلیمیان، در کتاب «فرهنگنامه مهدویت» در این‌باره گفته است:
- «فترت اسم مصدر ثلاثی مجرد "فتر"، به معنای مدت سکون و آرامش است. برای فترت و فتر در لغت عرب معانی مختلفی ذکر شده است. راغب اصفهانی، فتر و فتور را "سکون بعد از حدّت" و "ضعف بعد از قوّت" معنا کرده است[۱]. "فترت" در اصطلاح دینی، به مدت زمان بین دو پیامبر و نیز مدت کوتاهی از انقطاع وحی در دوران رسالت پیامبر اکرم(ص) گفته می‌شود[۲]. این کلمه یک بار در قرآن کریم آمده و به فاصله زمانی بین حضرت عیسی(ع) و رسول گرامی اسلام(ص) اشاره کرده است[۳].
- در بیشتر روایات مهدویت، مدت زمان پنهان‌زیستی حضرت مهدی(ع)، به "غیبت" تعبیر شده است. اما در پاره‌ای از سخنان معصومان(ع) این دوران را "فترت" نیز یاد کردهاند. ابو حمزه گوید: خدمت حضرت صادق(ع) رسیدم و عرض کردم:صاحب الامر شمایید؟ فرمود: نه. گفتم: پسر شما است؟ فرمود: نه. گفتم: پسر پسر شما است؟ فرمود: نه. گفتم: پسر پسر پسر شما است؟ فرمود: نه. گفتم: پس او کیست؟ فرمود: همان کسی است که زمین را پر از عدالت کند؛ چنان‌که پر از ستم و جور شده باشد. او در زمان فترت - پیدا نبودن امامان - بیاید؛ چنان‌که رسول خدا(ص) در زمان فترت - پیدا نبودن رسولان - برانگیخته شد[۴]»[۵].
پاسخ‌های دیگر
با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:
| ۱. آقای تونه‌ای (پژوهشگر معارف مهدویت)؛ |
|---|
|
پرسش‌های وابسته
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ راغب اصفهانی، المفردات، ص ۳۷۱
- ↑ ابن منظور، لسان العرب، ج ۱۰، ص ۱۷۴
- ↑ ﴿يَا أَهْلَ الْكِتَابِ قَدْ جَاءَكُمْ رَسُولُنَا يُبَيِّنُ لَكُمْ عَلَى فَتْرَةٍ مِّنَ الرُّسُلِ أَن تَقُولُواْ مَا جَاءَنَا مِن بَشِيرٍ وَلاَ نَذِيرٍ فَقَدْ جَاءَكُم بَشِيرٌ وَنَذِيرٌ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ﴾ای اهل کتاب! فرستاده ما در دوره نیامدن فرستادگان، نزد شما آمده است در حالی که (آیات الهی را) برای شما روشن می‌گرداند تا نگویید نویدبخش و بیم‌دهنده‌ای نزد ما نیامد، پس به راستی نویدبخش و بیم‌دهنده‌ای برای شما آمده است و خداوند بر هر کاری تواناست؛ سوره مائده، آیه: ۱۹.
- ↑ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۲، ص ۱۴۱، ح ۲۱
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص ۳۲۹ - ۳۳۰.
- ↑ لسان العرب، ج ۱۰، ص ۱۷۴.
- ↑ کافی، ج ۲، ص ۱۴۱.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۳۰.