امام علی در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '''']].' به '''']]') |
جز (جایگزینی متن - ']] صفحه ' به ']]، ص') |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
* در قرآن کریم گذشته از آیاتی که اشاره به [[ولایت]] [[امام علی|علی]] {{ع}} پس از [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}} دارند، آیاتی ناظر به [[حب]] على {{ع}} و [[فضایل]] ایشان نیز وجود دارد. از جمله این آیه که خداوند به [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}} امر می‌کند تا اجر و مزد [[رسالت]] را [[محبت]] خویشاوندانش معرفی کند.<ref>شوری، آیه ۲۳.</ref> [[امام علی|علی]] {{ع}} به عنوان یکی از برجسته‌ترین مصادیق قربی معرفی شده است. زمخشری از مفسران [[اهل‌سنت]] نقل می‌کند: [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}} در پاسخ به کسانی که از ایشان درباره قُربی و خویشاوندان پیامبر {{صل}} سؤال کردند، فرمود: [[امام علی|علی]] {{ع}} و [[حضرت زهرا|فاطمه]] {{س}} و پسران آنان. این مفسر در ادامه نتیجه می‌گیرد چون رفتار پیامبر {{صل}} برای همه الگو است و او نیز این چهار تن را بسیار دوست می‌داشت، پس دوست داشتن ایشان بر همه واجب است.<ref>[[مرتضی مطهری|مطهری مرتضی]]، [[جاذبه و دافعه علی (کتاب)|جاذبه و دافعه علی]]، مجموعه آثار، ج ۱۶، ص ۲۷۸.</ref> همچنین در تفسیر آیه نور روایت‌هایی وجود دارد که آن را ناظر به هدایت‌گری [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}} و [[امام علی|علی]] {{ع}} می‌دانند؛ مشكوة (چراغ‌دان) وجود [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}} و [[مصباح]] (چراغ) نور [[ایمان]] و [[وحی]] است که در قلب او است. زجاجه [[امام علی|علی]] {{ع}} است و مقصود از این تعابیر انتقال نور ایمان و [[ولایت]] از [[پیامبر خاتم|پیغمبر]] {{صل}} به [[امام علی|علی]] {{ع}} است.<ref>آشنایی با قرآن، ج ۴، ص ۱۰۹.</ref><ref>[[عبدالله محمدی|محمدی، عبدالله]]، [[امیر مؤمنان علی (کتاب)|امیر مؤمنان علی؛ چلچراغ حکمت]] | * در قرآن کریم گذشته از آیاتی که اشاره به [[ولایت]] [[امام علی|علی]] {{ع}} پس از [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}} دارند، آیاتی ناظر به [[حب]] على {{ع}} و [[فضایل]] ایشان نیز وجود دارد. از جمله این آیه که خداوند به [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}} امر می‌کند تا اجر و مزد [[رسالت]] را [[محبت]] خویشاوندانش معرفی کند.<ref>شوری، آیه ۲۳.</ref> [[امام علی|علی]] {{ع}} به عنوان یکی از برجسته‌ترین مصادیق قربی معرفی شده است. زمخشری از مفسران [[اهل‌سنت]] نقل می‌کند: [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}} در پاسخ به کسانی که از ایشان درباره قُربی و خویشاوندان پیامبر {{صل}} سؤال کردند، فرمود: [[امام علی|علی]] {{ع}} و [[حضرت زهرا|فاطمه]] {{س}} و پسران آنان. این مفسر در ادامه نتیجه می‌گیرد چون رفتار پیامبر {{صل}} برای همه الگو است و او نیز این چهار تن را بسیار دوست می‌داشت، پس دوست داشتن ایشان بر همه واجب است.<ref>[[مرتضی مطهری|مطهری مرتضی]]، [[جاذبه و دافعه علی (کتاب)|جاذبه و دافعه علی]]، مجموعه آثار، ج ۱۶، ص ۲۷۸.</ref> همچنین در تفسیر آیه نور روایت‌هایی وجود دارد که آن را ناظر به هدایت‌گری [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}} و [[امام علی|علی]] {{ع}} می‌دانند؛ مشكوة (چراغ‌دان) وجود [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}} و [[مصباح]] (چراغ) نور [[ایمان]] و [[وحی]] است که در قلب او است. زجاجه [[امام علی|علی]] {{ع}} است و مقصود از این تعابیر انتقال نور ایمان و [[ولایت]] از [[پیامبر خاتم|پیغمبر]] {{صل}} به [[امام علی|علی]] {{ع}} است.<ref>آشنایی با قرآن، ج ۴، ص ۱۰۹.</ref><ref>[[عبدالله محمدی|محمدی، عبدالله]]، [[امیر مؤمنان علی (کتاب)|امیر مؤمنان علی؛ چلچراغ حکمت]]، ص۲۱ تا ۲۶.</ref> | ||
==آیا نام [[امام علی]] در [[قرآن]] آمده است؟== | ==آیا نام [[امام علی]] در [[قرآن]] آمده است؟== | ||
نسخهٔ ۲۳ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۴۲
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام علی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- در قرآن کریم گذشته از آیاتی که اشاره به ولایت علی (ع) پس از پیامبر (ص) دارند، آیاتی ناظر به حب على (ع) و فضایل ایشان نیز وجود دارد. از جمله این آیه که خداوند به پیامبر (ص) امر می‌کند تا اجر و مزد رسالت را محبت خویشاوندانش معرفی کند.[۱] علی (ع) به عنوان یکی از برجسته‌ترین مصادیق قربی معرفی شده است. زمخشری از مفسران اهل‌سنت نقل می‌کند: پیامبر (ص) در پاسخ به کسانی که از ایشان درباره قُربی و خویشاوندان پیامبر (ص) سؤال کردند، فرمود: علی (ع) و فاطمه (س) و پسران آنان. این مفسر در ادامه نتیجه می‌گیرد چون رفتار پیامبر (ص) برای همه الگو است و او نیز این چهار تن را بسیار دوست می‌داشت، پس دوست داشتن ایشان بر همه واجب است.[۲] همچنین در تفسیر آیه نور روایت‌هایی وجود دارد که آن را ناظر به هدایت‌گری پیامبر (ص) و علی (ع) می‌دانند؛ مشكوة (چراغ‌دان) وجود پیامبر (ص) و مصباح (چراغ) نور ایمان و وحی است که در قلب او است. زجاجه علی (ع) است و مقصود از این تعابیر انتقال نور ایمان و ولایت از پیغمبر (ص) به علی (ع) است.[۳][۴]
آیا نام امام علی در قرآن آمده است؟
- هرچند نام حضرت علی(ع) به صراحت در قرآن نیامده است، امّا آیات متعدّدی در شأن او و عملکرد خاصّ آن حضرت، یا دربارۀ ولایت، یا اهل بیت نازل شده که شامل او نیز می‌باشد.[۵] نزول این آیات دربارۀ آن حضرت یا اهل بیت(ع) قطعی است و در منابع متعدد و کتب مفصّل اسناد آنها آمده است:
- آیۀ مربوط به انفاق او در شب و روز و آشکار و نهان: ﴿الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُم بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ سِرًّا وَعَلانِيَةً...﴾[۶].
- آیۀ مربوط به فداکاری او در خوابیدن در بستر پیامبر در شب هجرت: ﴿وَمِنَ النَّاسِ مَن يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللَّهِ...﴾[۷].
- آیۀ مربوط به انفاق انگشتر در حالت رکوع به فقیر ﴿إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ...﴾[۸].
- آیۀ مربوط به تبلیغ ولایت او در غدیر خم: ﴿يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ...﴾[۹].
- آیۀ مربوط به تکمیل دین پس از ابلاغ امامتش در غدیر خم: ﴿الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ...﴾[۱۰].
- آیۀ لزوم اطاعت از اولی الأمر در کنار اطاعت از خدا و رسول: ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَطِيعُواْ اللَّهَ وَأَطِيعُواْ الرَّسُولَ وَأُولِي الأَمْرِ مِنكُمْ...﴾[۱۱].
- آیۀ مربوط به انفاق افطار به مسکین و یتیم و اسیر: ﴿عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا عِبَادُ اللَّهِ يُفَجِّرُونَهَا تَفْجِيرًا*يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَيَخَافُونَ يَوْمًا كَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيرًا*وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا*إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لا نُرِيدُ مِنكُمْ جَزَاء وَلا شُكُورًا﴾[۱۲].
- آیۀ مربوط به مباهله پیامبر و اهل بیت با نصارای نجران: ﴿فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ ...﴾[۱۳].
- آیۀ تطهیر اهل بیت از پلیدی، مربوط به اهل کساء: ﴿إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ...﴾[۱۴].
- آیۀ مربوط به مودّت اهل بیت به عنوان اجر رسالت: ﴿قُل لّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى﴾[۱۵].
- آیۀ دعوت‌کننده به همراه بودن با صادقان ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللَّهَ وَكُونُواْ مَعَ الصَّادِقِينَ﴾[۱۶].
- و آیات فراوان دیگر، که به گفتۀ روایات، دربارۀ حضرت(ع) نازل شده است، مثل:ق ۲۱، فصلت ۴۰، عبس ۳۸ و ۳۹، رعد ۲۹، اعراف ۴۶، نحل ۴۳، رعد ۷ و ۴۳، آل عمران ۱۴۶، صف ۴، احزاب ۲۳ و ۲۵، یونس ۲۵، هود ۱۲ و ۱۷، شعراء ۲۱۴، ابراهیم ۲۷، حدید ۲۸، نبأ ۱ و ۲ و ۳۸، یوسف ۱۸۴، انفال ۶۴، اسراء ۸۰، تحریم ۴، توبه ۱۹، حشر ۹،۱۰، واقعه ۱۰ و ۱۱، لقمان ۲۲، انعام ۸۲، بقره ۴۳، مریم ۹۶، سجده ۱۸، حجرات ۱۵، نساء ۶۹، بیّنه ۷، رحمن ۱۹ تا ۲۲. [۱۷] علاوه‌بر اینها برخی کلمات و تعابیر در آیات قرآن به وجود علی(ع) و امامان تفسیر شده و در تفاسیر روایی آمده است، از قبیل تعابیر امام مبین، سابق بالخیرات، امانت، بئر معطّله و قصر مشید، طوبی، وسیله، آل یاسین، کلمات، کلمة التقوی و برخی کلمات قرآنی دیگر.[۱۸][۱۹].
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ شوری، آیه ۲۳.
- ↑ مطهری مرتضی، جاذبه و دافعه علی، مجموعه آثار، ج ۱۶، ص ۲۷۸.
- ↑ آشنایی با قرآن، ج ۴، ص ۱۰۹.
- ↑ محمدی، عبدالله، امیر مؤمنان علی؛ چلچراغ حکمت، ص۲۱ تا ۲۶.
- ↑ شهید قاضی نور اللّه در «احقاق الحق» ج ۲ و ۳ حدود ۸۴ آیه را نقل می‌کند که دربارۀ علی است و منابع آنها را از کتب اهل سنت می‌آورد. نیز در «پرتوی از فضایل امیر المؤمنین در قرآن» ابو الحسن مطلبی حدود ۱۶۰ مورد از آیات قرآن که دربارۀ علی و اهل بیت است، براساس روایات معرفی شده است نیز «فضائل الخمسه من الصحاح السته» ج ۱ ص ۲۶۵
- ↑ بقره، آیۀ ۲۷۴
- ↑ بقره، آیه ۲۰۷
- ↑ مائده، آیه ۵۵
- ↑ مائده، آیه ۶۷
- ↑ مائده، آیه ۳
- ↑ نساء، آیه ۵۹
- ↑ انسان، آیه ۶ تا ۹
- ↑ آل عمران، آیه ۶۱
- ↑ احزاب، آیه ۳۳
- ↑ شوری، آیه ۲۳
- ↑ توبه، آیه ۱۱۹
- ↑ در این زمینه ر. ک: «دانشنامۀ امام علی» علیه السّلام، ج ۱۰ مقالۀ «امام علی در قرآن» علامه عسکری، «شواهد التنزیل» ابن رویش، «آیات الفضائل» سیّد محمّد حسینی بهارانچی «علی فی الکتاب و السنّه» حسین شاکری، «نفحات الأزهار فی خلاصة عبقات الأنوار» ، ج ۲۰، «سیمای امام علی در قرآن» ، حسکانی ترجمه یعقوب جعفری، «احقاق الحق» ، ج ۲ و ۳، «آیات الأئمّه» ، محمّد علی حسنی لاریجانی «پرتوی از فضایل امیر المؤمنین در قرآن» ، ابو الحسن مطلّبی، «آیات الولایه» سید باقر محمّدی نسب، «دلائل الصدق» ، ج ۲، نیز تفسیر «البرهان» و «نور الثقلین» .
- ↑ در روایاتی در کتاب «معانی الأخبار» ، به ترتیب در صفحات ۹۵،۱۰۵،۱۰۸،۱۱۱،۱۱۲،۱۱۶،۱۲۲،۱۲۵، و ۱۲۶، نیز «بحار الأنوار» ، ج ۳۵ و ۳۶
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۴۱۲.