امیرالحاج: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱۰: خط ۱۰:


==مقدمه==
==مقدمه==
امیرالحاج، مقامی است که [[ریاست]] [[حاجیان]] را ایام [[حج]] بر عهده دارد. نخستین بار، در [[سال نهم هجری]]، [[ابوبکر]] -[[خلیفۀ اول]]- به این [[لقب]] ملقب گردید<ref>مبسوط در ترمینولوژی حقوق، ج۱، ص۶۵۰.</ref>. بعدها هنگامی که [[خلفا]] خود این امر را عهده‌دار نمی‌شدند، آن را به یکی از امرای خود می‌دادند<ref>لغت‌نامه دهخدا، ج۳، ص۳۳۹۶.</ref>. [[وظیفه]] امیرالحاج، [[رهبری]] [[حجاج]] و محافظت آنان در اثنای [[سفر]] [[سیاسی]] و [[عبادی]] [[حج]] بوده است. امروزه، در [[کشورهای اسلامی]]، امیرالحاج به عنوان [[نماینده]] رسمی رؤسا و [[رهبران]] [[دولت‌ها]]، عهده‌دار این امر می‌باشد<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۲ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ص ۵۱.</ref>.
امیرالحاج، مقامی است که [[ریاست]] [[حاجیان]] را ایام [[حج]] بر عهده دارد. نخستین بار، در [[سال نهم هجری]]، [[ابوبکر]] -[[خلیفۀ اول]]- به این [[لقب]] ملقب گردید<ref>مبسوط در ترمینولوژی حقوق، ج۱، ص۶۵۰.</ref>. بعدها هنگامی که [[خلفا]] خود این امر را عهده‌دار نمی‌شدند، آن را به یکی از امرای خود می‌دادند<ref>لغت‌نامه دهخدا، ج۳، ص۳۳۹۶.</ref>. [[وظیفه]] امیرالحاج، [[رهبری]] [[حجاج]] و محافظت آنان در اثنای [[سفر]] [[سیاسی]] و [[عبادی]] [[حج]] بوده است. امروزه، در [[کشورهای اسلامی]]، امیرالحاج به عنوان [[نماینده]] رسمی رؤسا و [[رهبران]] [[دولت‌ها]]، عهده‌دار این امر می‌باشد<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۵۱.</ref>.


==منابع==
==منابع==

نسخهٔ ‏۲ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۲۷

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امیرالحاج (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

امیرالحاج، مقامی است که ریاست حاجیان را ایام حج بر عهده دارد. نخستین بار، در سال نهم هجری، ابوبکر -خلیفۀ اول- به این لقب ملقب گردید[۱]. بعدها هنگامی که خلفا خود این امر را عهده‌دار نمی‌شدند، آن را به یکی از امرای خود می‌دادند[۲]. وظیفه امیرالحاج، رهبری حجاج و محافظت آنان در اثنای سفر سیاسی و عبادی حج بوده است. امروزه، در کشورهای اسلامی، امیرالحاج به عنوان نماینده رسمی رؤسا و رهبران دولت‌ها، عهده‌دار این امر می‌باشد[۳].

منابع

پانویس

  1. مبسوط در ترمینولوژی حقوق، ج۱، ص۶۵۰.
  2. لغت‌نامه دهخدا، ج۳، ص۳۳۹۶.
  3. فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۵۱.