مظاهرت در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233)...» ایجاد کرد) |
|||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | * [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
==پانویس== | ==پانویس== |
نسخهٔ ۱۴ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۳۱
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل مظاهرت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
همکاری و معاونت و پشتیبانی کردن، پشت به پشت همدادن[۱]. اصل آن "ظهر" به معنای قوّت و زور[۲] یا آشکار و پیدا[۳]، در مقابل بطن و پنهان. "ظهر علیه" یعنی پیروز شدن، دست یافتن [۴]، غلبه کردن[۵].
﴿هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ﴾[۶].
از سنن قطعی الهی پشتیبانی و نصرت دین حق و انبیای الهی است[۷]. اقتضای پیروی از سنن و قوانین الهی، یاری و پشتیبانی دین حق در مقابل دشمنان آن است؛ همچنین اقتضای این سنت الهی، در همه اعصار یاری و نصرت دین و حکومت حقّ از جانب خداوند است.[۸]
منابع
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ ابنمنظور، لسان العرب، ج۴، ص۵۲۵؛ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۸۱۴.
- ↑ ابنفارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۴۷۱.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۱۸۳.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۷۴۱.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۵۴۰.
- ↑ «اوست که پیامبرش را با رهنمود و دین راستین فرستاد تا آن را بر همه دینها برتری دهد اگر چه مشرکان نپسندند» سوره توبه، آیه ۳۳.
- ↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۲۴۷.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۸۶.