هند بن ابی هاله: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مقدمه) |
جز (جایگزینی متن - 'شرکت' به 'شرکت') |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
هند بن ابی هاله که ظاهراً همان [[هند بن عمرو جملی]] است از [[قبیله]] [[بنی‌اسد]] و از گروه [[تیمم]] است، پدرش ابو [[هاله]] حلیف [[بنی عبدالدار]] و مادرش [[خدیجه بنت خویلد]] [[همسر رسول خدا]]{{صل}} بوده <ref>اسدالغابه، ج۵، ص۷۳.</ref> و لذا او را [[هند بن خدیجه]] نیز نامیده و او ربیب [[رسول خدا]]{{صل}} و [[برادر]] [[مادری]] [[حضرت فاطمه زهرا]]{{س}} می‌باشد. | هند بن ابی هاله که ظاهراً همان [[هند بن عمرو جملی]] است از [[قبیله]] [[بنی‌اسد]] و از گروه [[تیمم]] است، پدرش ابو [[هاله]] حلیف [[بنی عبدالدار]] و مادرش [[خدیجه بنت خویلد]] [[همسر رسول خدا]]{{صل}} بوده <ref>اسدالغابه، ج۵، ص۷۳.</ref> و لذا او را [[هند بن خدیجه]] نیز نامیده و او ربیب [[رسول خدا]]{{صل}} و [[برادر]] [[مادری]] [[حضرت فاطمه زهرا]]{{س}} می‌باشد. | ||
هند از [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} و مردی [[فصیح]] و [[بلیغ]] و در غزوه‌های [[بدر]]، [[احد]] و دیگر [[جنگ‌های صدر اسلام]] | هند از [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} و مردی [[فصیح]] و [[بلیغ]] و در غزوه‌های [[بدر]]، [[احد]] و دیگر [[جنگ‌های صدر اسلام]] شرکت نمود<ref>تهذیب التهذیب، ج۹، ص۸۰.</ref>. | ||
به [[نقل]] [[شیخ مفید]]، او پس از [[قتل عثمان]]، با [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} [[بیعت]] کرد که تا پای [[جان]] از [[ولایت و خلافت]] آن [[حضرت]] [[دفاع]] نماید<ref>الجمل، ص۱۰۹.</ref>. | به [[نقل]] [[شیخ مفید]]، او پس از [[قتل عثمان]]، با [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} [[بیعت]] کرد که تا پای [[جان]] از [[ولایت و خلافت]] آن [[حضرت]] [[دفاع]] نماید<ref>الجمل، ص۱۰۹.</ref>. | ||
نسخهٔ ۶ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۶:۳۳
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
هند بن ابی هاله که ظاهراً همان هند بن عمرو جملی است از قبیله بنی‌اسد و از گروه تیمم است، پدرش ابو هاله حلیف بنی عبدالدار و مادرش خدیجه بنت خویلد همسر رسول خدا(ص) بوده [۱] و لذا او را هند بن خدیجه نیز نامیده و او ربیب رسول خدا(ص) و برادر مادری حضرت فاطمه زهرا(س) می‌باشد.
هند از اصحاب رسول خدا(ص) و مردی فصیح و بلیغ و در غزوه‌های بدر، احد و دیگر جنگ‌های صدر اسلام شرکت نمود[۲].
به نقل شیخ مفید، او پس از قتل عثمان، با امیرالمؤمنین(ع) بیعت کرد که تا پای جان از ولایت و خلافت آن حضرت دفاع نماید[۳].
شیخ طوسی نیز هند را در زمرۀ شیعیان و اصحاب امیرالمؤمنین(ع) به شمار آورده است[۴].
هند جزو فرماندهان نیروی هزاران نفری بود که از کوفه به ذی قار آمدند تا حضرت علی(ع) را در جنگ جمل یاری نمایند[۵]. او در این جنگ در حالی که قصد پی کردن شتر عایشه را داشت به دست ابن یثربی به شهادت رسید.
در عظمت و شخصیت هند همین بس که امیرالمؤمنین علی(ع) در نامه‌ای که به خواهرش ام هانی نوشت بشارت پیروزی خود را بر طلحه و زبیر یادآور شد و در آن نامه از شهدای بزرگ سپاه خود از جمله: هند، زید بن صوحان و برادرش سیحان بن صوحان و علباء بن هیثم یاد کرد و برای آنان طلب رحمت نمود[۶].[۷]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ اسدالغابه، ج۵، ص۷۳.
- ↑ تهذیب التهذیب، ج۹، ص۸۰.
- ↑ الجمل، ص۱۰۹.
- ↑ رجال طوسی، ص۶۱، ش۳.
- ↑ ر.ک: تاریخ طبری، ج۴، ص۴۸۸.
- ↑ الجمل، ص۳۹۷.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۴۲۸-۱۴۲۹.