رعایة در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233)...» ایجاد کرد) |
جز (جایگزینی متن - 'قوت' به 'قوت') |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
امانات جمع [[امانت]] است و مراد از آن همه انواع امانت‌هایی است که میان [[مردم]] معمول و جاری است و در همه انواع آن، [[خداوند]] سفارش به [[حفاظت]] و مراعات کرده است. گفته شده، مراد از امانات [[تکالیف الهی]] است که به [[انسان]] [[امانت]] داده شده یا اعضا و [[جوارحی]] است که او [[امانتدار]] آنهاست و [[حفظ]] و رعایتِ این امانت‌های گران‌بها، در به‌کارگیری آنها در جهت رضای [[خداوند]] است<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۵، ص۱۱.</ref>. | امانات جمع [[امانت]] است و مراد از آن همه انواع امانت‌هایی است که میان [[مردم]] معمول و جاری است و در همه انواع آن، [[خداوند]] سفارش به [[حفاظت]] و مراعات کرده است. گفته شده، مراد از امانات [[تکالیف الهی]] است که به [[انسان]] [[امانت]] داده شده یا اعضا و [[جوارحی]] است که او [[امانتدار]] آنهاست و [[حفظ]] و رعایتِ این امانت‌های گران‌بها، در به‌کارگیری آنها در جهت رضای [[خداوند]] است<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۵، ص۱۱.</ref>. | ||
[[امانتداری]]، [[وفای به عهد]] و [[حفظ]] [[پیمان‌ها]] و قراردادها از اصولی است که قوام [[جامعه]] و در سطح گسترده‌تر قوام [[جامعه جهانی]] به آن بستگی دارد و این اصل در همه [[کتب آسمانی]] و [[اصول اخلاقی]] به عنوان یک اصل [[راهنما]] در [[رفتار اجتماعی]]، [[سیاسی]] و [[اقتصادی]] و... [[مردم]] از [[جایگاه]] رفیعی برخوردار است. در [[فرهنگ]] [[سیاسی]]، [[وفای به عهد]] و [[احترام]] به قول یکی از اصول ذاتی و اساسی [[حقوق]] [[معاهدات]] است به اینکه [[معاهده]] باید همیشه به اعتبار و | [[امانتداری]]، [[وفای به عهد]] و [[حفظ]] [[پیمان‌ها]] و قراردادها از اصولی است که قوام [[جامعه]] و در سطح گسترده‌تر قوام [[جامعه جهانی]] به آن بستگی دارد و این اصل در همه [[کتب آسمانی]] و [[اصول اخلاقی]] به عنوان یک اصل [[راهنما]] در [[رفتار اجتماعی]]، [[سیاسی]] و [[اقتصادی]] و... [[مردم]] از [[جایگاه]] رفیعی برخوردار است. در [[فرهنگ]] [[سیاسی]]، [[وفای به عهد]] و [[احترام]] به قول یکی از اصول ذاتی و اساسی [[حقوق]] [[معاهدات]] است به اینکه [[معاهده]] باید همیشه به اعتبار و قوت خود باقی بماند<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۳۰۳.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۰۹-۳۱۰.</ref> | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
نسخهٔ ۲۷ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۲۶
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل رعایة (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
مراقبت، حفظ[۱]، حفاظت کردن با سرپرستی، در مقابل "اهمال"[۲]. راعی به معنای والی، رعایت‌گر، مراعات کننده، سیاستگذار، مراقب، محافظ[۳] و رعیت یعنی مردم[۴].
﴿وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ﴾[۵].
قرآن کریم با الفاظ و اصطلاحات متعدد، به وفای به عهد و حفظ امانت در جامعه و روابط اجتماعی سفارش و تأکید کرده است: ﴿وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ﴾[۶].
امانات جمع امانت است و مراد از آن همه انواع امانت‌هایی است که میان مردم معمول و جاری است و در همه انواع آن، خداوند سفارش به حفاظت و مراعات کرده است. گفته شده، مراد از امانات تکالیف الهی است که به انسان امانت داده شده یا اعضا و جوارحی است که او امانتدار آنهاست و حفظ و رعایتِ این امانت‌های گران‌بها، در به‌کارگیری آنها در جهت رضای خداوند است[۷].
امانتداری، وفای به عهد و حفظ پیمان‌ها و قراردادها از اصولی است که قوام جامعه و در سطح گسترده‌تر قوام جامعه جهانی به آن بستگی دارد و این اصل در همه کتب آسمانی و اصول اخلاقی به عنوان یک اصل راهنما در رفتار اجتماعی، سیاسی و اقتصادی و... مردم از جایگاه رفیعی برخوردار است. در فرهنگ سیاسی، وفای به عهد و احترام به قول یکی از اصول ذاتی و اساسی حقوق معاهدات است به اینکه معاهده باید همیشه به اعتبار و قوت خود باقی بماند[۸].[۹]
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۴۰۸.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۴، ص۱۶۲.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۵۷.
- ↑ ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۴، ص۳۲۷؛ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۵.
- ↑ «و آنان که سپرده‌های نزد خویش و پیمان خود را پاس می‌دارند» سوره مؤمنون، آیه ۸.
- ↑ «و آنان که سپرده‌های نزد خویش و پیمان خود را پاس می‌دارند» سوره مؤمنون، آیه ۸.
- ↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۵، ص۱۱.
- ↑ علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۳۰۳.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۰۹-۳۱۰.