ائتمار: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{ویرایش غیرنهایی}} +))
خط ۱: خط ۱:
{{ویرایش غیرنهایی}}
 
{{امامت}}
{{امامت}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">

نسخهٔ ‏۲۰ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۰۴


اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل ائتمار (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • ائتمار: قبول امر و مشورت[۱]، هم‌رأی شدن (در حالت متعدی به باء)، رایزنی[۲].
  • ﴿إِنَّ الْمَلَأَ يَأْتَمِرُونَ بِكَ لِيَقْتُلُوكَ[۳].
  • در فرهنگ سیاسی قرآن، رایزنی و مشاوره در امور مهم، برای رسیدن به توافق و اجماع نظر بسیار مهم قلمداد شده است. در قرآن کریم توصیه شده، نتیجه این رایزنی و مشاوره به معروف ختم گردد:﴿وَأْتَمِرُوا بَيْنَكُمْ بِمَعْرُوفٍ[۴][۵].

منابع

پانویس

  1. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۸۹. ابن‌منظور، لسان العرب، ج۴، ص۲۹.
  2. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۳۸۷.
  3. «سرکردگان (شهر) در کار تو همدل شده‌اند تا تو را بکشند» سوره قصص، آیه ۲۰.
  4. «و میان خویش به شایستگی رایزنی کنید» سوره طلاق، آیه ۶.
  5. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۳۵.