سقایة الحاج در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۱ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۱۰

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث سقایة الحاج است. "سقایة الحاج" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل سقایة الحاج (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

سقایه یعنی اعطای نوشیدنی^[۱]، آب‌ دادن و آب‌رسانی ^[۲]، آماده ‌کردن و تهیه نوشیدنی^[۳] و سقایة الحاج یعنی آب‌رسانی به حجاج بیت‌اللّه الحرام.

﴿أَجَعَلْتُمْ سِقَايَةَ الْحَاجِّ وَعِمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ كَمَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ﴾^[۴].

سقایة الحاج از مناصب عظیم و مهم اجتماعی و سیاسی در جزیرة العرب قبل از اسلام است که اعراب به آن مباهات می‌کرده‌اند؛ همانند پرده‌داری و کلیدداری کعبه که باعث فخر و مباهات قبایل بود.

در روایات تاریخی این منصب به عهد قصی بن کلام جدّ اعلای پیامبر اکرم(ص) باز می‌گردد که بعد از او به عبدمناف رسید و در خاندان او باقی ماند تا به عباس بن عبدالمطلب عموی پیامبر(ص) واگذار شد^[۵].

در اسلام این مناصب اهمیت داشتند؛ ولی عهده داری آنها با ایمان به خدا و جهاد در راه او ارزشمند بود.^[۶]

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۱۵.
↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۸۴.
↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۱۵۵-۱۵۶.
↑ «آیا آب دادن به حاجیان و آبادسازی مسجد الحرام را همگون کار آن کس قرار داده‌اید که به خداوند و روز واپسین ایمان آورده و در راه خداوند جهاد کرده است؟ (هرگز این دو) نزد خداوند برابر نیستند و خداوند گروه ستمگران را رهنمایی نمی‌کند» سوره توبه، آیه ۱۹.
↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۲۰۳-۲۰۴.
↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۴۲.

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{ویرایش غیرنهایی}}
 {{امامت}}
 <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">