غری

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

غری در حدیث - غری در کلام اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل غری (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

غری یکی از نام‌های نجف است. غریّ و غریّین به معنای زیباروی یا بنای زیبا، یا آلوده به خون است.

مقدمه

• در تاریخ آمده که منذر بن امرء القیس حاکم حیره، در حال مستی دو ندیم خویش را کشت و چون به هوش آمد، دستور داد بر سر قبر آن دو دو گنبد یا مناره بسازند و داستان مفصّلی دارد. این منطقه در پشت کوفه قرار داشته و پیکر مطهر امیر المؤمنین(ع) را هم پس از شهادت در آن منطقه به خاک سپردند. ازاین‌رو به نجف، غریّ هم گفته می‌شد و کتاب‌هایی همچون "شعراء الغریّ" یا "فرحة الغریّ" منسوب به آن است. اهل نجف و ساکنان نجف را به همین جهت "غروی" می‌گویند. تواریخ از کشف محل قبر مخفی حضرت علی(ع) در زمان هارون الرشید خبر می‌دهند که وقتی او به طرف غریّین و ثویّه برای شکار رفته بود، از تجمّع و پناه بردن آهوان به تپه‌ای شگفت‌زده شد. یکی از پیرمردان بنی اسد را آوردند و ماجرا را پرسیدند، وی گفت قبر امیر المؤمنین(ع) در آن منطقه قرار دارد. سیّد بن طاووس کتابی دارد به نام «فرحة الغریّ» که به موضوع تعیین قبر علی بن ابی طالب(ع) پرداخته است.

جستارهای وابسته

منابع

• محدثی، جواد، فرهنگ غدیر

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید: