غلو در لغت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'سلیمانیان، [[مقامات' به 'سلیمانیان، مصطفی، [[مقامات') |
|||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==غلو در لغت== | ==غلو در لغت== | ||
[[غلوّ]] بر وزن فُعول ناقص واوی و مصدر فعل «غَلا یَغلو» به معنای [[زیاده‌روی]]، [[افراط]]، ارتفاع، بالارفتن و [[تجاوز]] از [[قدر]] و [[منزلت]] هر چیز می‌باشد، لذا وقتی قیمت کالایی بالا می‌رود به آن [[غالی]](گران) گویند، همچنین هرگاه مایعی بجوشد و در حد خود نگنجد، می‌گویند: غَلَیان کرده است. و {{عربی|غَلْوَة}} هم به معنی [[غایت]] می‌باشد. به [[مبالغه]] در هر چیزی مغالات گویند. و اسم مصدر [[غلو]]، {{عربی|غلاء}} می‌باشد و فعل {{عربی|غَلا}} در باب [[افعال]] و مفاعله متعدی می‌شود<ref>کتاب العین، ج۴، ص۴۴۶؛ مجمع البحرین، جا، ص۳۱۸؛ مصباح المنیر، ج۲، ص۴۵۲؛ المحیط فی اللغة، ج۵، ص۱۲۹.</ref>.<ref>[[مصطفی سلیمانیان|سلیمانیان، مصطفی]]، [[مقامات امامان (کتاب)|مقامات امامان]]، ص ۴۱.</ref> | [[غلوّ]] بر وزن فُعول ناقص واوی و مصدر فعل «غَلا یَغلو» به معنای [[زیاده‌روی]]، [[افراط]]، ارتفاع، بالارفتن و [[تجاوز]] از [[قدر]] و [[منزلت]] هر چیز می‌باشد، لذا وقتی قیمت کالایی بالا می‌رود به آن [[غالی]](گران) گویند، همچنین هرگاه مایعی بجوشد و در حد خود نگنجد، می‌گویند: غَلَیان کرده است. و {{عربی|غَلْوَة}} هم به معنی [[غایت]] می‌باشد. به [[مبالغه]] در هر چیزی مغالات گویند. و اسم مصدر [[غلو]]، {{عربی|غلاء}} می‌باشد و فعل {{عربی|غَلا}} در باب [[افعال]] و مفاعله متعدی می‌شود<ref>کتاب العین، ج۴، ص۴۴۶؛ مجمع البحرین، جا، ص۳۱۸؛ مصباح المنیر، ج۲، ص۴۵۲؛ المحیط فی اللغة، ج۵، ص۱۲۹.</ref>.<ref>[[مصطفی سلیمانیان|سلیمانیان، مصطفی]]، [[مقامات امامان (کتاب)|مقامات امامان]]، ص ۴۱.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ ۱۶ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۱۹
- اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث غلو است. "غلو" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل غلو (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
غلو در لغت
غلوّ بر وزن فُعول ناقص واوی و مصدر فعل «غَلا یَغلو» به معنای زیاده‌روی، افراط، ارتفاع، بالارفتن و تجاوز از قدر و منزلت هر چیز می‌باشد، لذا وقتی قیمت کالایی بالا می‌رود به آن غالی(گران) گویند، همچنین هرگاه مایعی بجوشد و در حد خود نگنجد، می‌گویند: غَلَیان کرده است. و غَلْوَة هم به معنی غایت می‌باشد. به مبالغه در هر چیزی مغالات گویند. و اسم مصدر غلو، غلاء می‌باشد و فعل غَلا در باب افعال و مفاعله متعدی می‌شود[۱].[۲]
جستارهای وابسته
پرسش مستقیم
منابع
پانویس
- ↑ کتاب العین، ج۴، ص۴۴۶؛ مجمع البحرین، جا، ص۳۱۸؛ مصباح المنیر، ج۲، ص۴۵۲؛ المحیط فی اللغة، ج۵، ص۱۲۹.
- ↑ سلیمانیان، مصطفی، مقامات امامان، ص ۴۱.