رقیه دختر امام حسین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
{{دیگر کاربردها|رقیه (ابهام زدایی)}} | {{دیگر کاربردها|رقیه (ابهام زدایی)}} | ||
'''رقیه''' دختر سه چهار سالۀ [[ابا | '''رقیه''' دختر سه چهار سالۀ [[ابا عبدالله الحسین]]{{ع}} که در [[سفر]] [[کربلا]] همراه [[اسرای اهل بیت]] بوده است. | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
در [[شام]]، شبی [[پدر]] را به [[خواب]] دید و پس از بیدار شدن بسیار گریست و [[بی‌تابی]] کرد و [[پدر]] را خواست. خبر به [[یزید]] رسید. به [[دستور]] او سر [[مطهّر]] [[امام حسین]]{{ع}} را نزد او بردند و او از این منظره بیشتر ناراحت و رنجور شد و همان روزها در خرابۀ [[شام]] (که محل اقامت موقت [[اهل بیت]] بود) [[جان]] داد<ref>کامل بهایی، ص۱۷۹؛ منتهی الآمال، ص۴۳۷.</ref>. البته دربارۀ این دختر و شهادتش، میان مورخین نظر واحدی وجود ندارد. | در [[شام]]، شبی [[پدر]] را به [[خواب]] دید و پس از بیدار شدن بسیار گریست و [[بی‌تابی]] کرد و [[پدر]] را خواست. خبر به [[یزید]] رسید. به [[دستور]] او سر [[مطهّر]] [[امام حسین]]{{ع}} را نزد او بردند و او از این منظره بیشتر ناراحت و رنجور شد و همان روزها در خرابۀ [[شام]] (که محل اقامت موقت [[اهل بیت]] بود) [[جان]] داد<ref>کامل بهایی، ص۱۷۹؛ منتهی الآمال، ص۴۳۷.</ref>. البته دربارۀ این دختر و شهادتش، میان مورخین نظر واحدی وجود ندارد. | ||
نسخهٔ ۱۲ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۵۷
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
رقیه دختر سه چهار سالۀ ابا عبدالله الحسین(ع) که در سفر کربلا همراه اسرای اهل بیت بوده است.
مقدمه
در شام، شبی پدر را به خواب دید و پس از بیدار شدن بسیار گریست و بی‌تابی کرد و پدر را خواست. خبر به یزید رسید. به دستور او سر مطهّر امام حسین(ع) را نزد او بردند و او از این منظره بیشتر ناراحت و رنجور شد و همان روزها در خرابۀ شام (که محل اقامت موقت اهل بیت بود) جان داد[۱]. البته دربارۀ این دختر و شهادتش، میان مورخین نظر واحدی وجود ندارد. خردسالی این دختر و عواطفی که نام و یادش و کیفیّت جان باختنش و مدفن او بر میانگیزد شگفت است و شیعیان به او علاقۀ خاصّی دارند. محلّ دفن او کنار یک بازارچۀ قدیمی و با فاصله از مسجد اموی در دمشق قرار دارد و چندین بار تعمیر شده است. آخرین تعمیر و توسعه در سال ۱۳۶۴ شمسی از سوی ایران آغاز شد و پس از چند سال به پایان رسید[۲]. اینک حرمی بزرگ و با شکوه برای آن دختر خردسال بزرگوار وجود دارد که زیارتگاه دوستداران اهل بیت است[۳].
منابع
پانویس
- ↑ کامل بهایی، ص۱۷۹؛ منتهی الآمال، ص۴۳۷.
- ↑ شام سرزمین خاطره‌ها، ص۱۱۱.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۲۰۱.