ابوحتوف بن حارث انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مقدمه) |
|||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
ابو حتوف بن حارث انصاری<ref>وی را، ابوحتوف سلمة بن حرث انصاری نیز گفتهاند. (وسیلة الدارین، ص۱۰۵).</ref> و برادرش | ابو حتوف بن حارث انصاری<ref>وی را، ابوحتوف سلمة بن حرث انصاری نیز گفتهاند. (وسیلة الدارین، ص۱۰۵).</ref> و برادرش [[سعد بن حرث انصاری عجلانی|سعد]]، از [[خوارج]] و در [[سپاه عمر بن سعد]]] بودند. آن دو با شنیدن صدای [[زنان]] و [[فرزندان]] [[خاندان پیامبر]]{{صل}} [[شعار]] خوارج را سر دادند، سپس با [[شمشیر]] [[حمله]] کردند و همراه [[امام حسین]]{{ع}} جنگیدند و پس از آن‌که سه تن از [[نیروهای عمر سعد]] را از پای درآوردند خود به [[شهادت]] رسیدند<ref>تسمیة من قتل، ص۱۵۴؛ حدائق الوردیه، ص۱۰۴.</ref>. | ||
منابع متأخر نام وی را [[ابوالحتوف]] و نام پدرش را [[حرث بن سلمه انصاری عجلانی]] ضبط کرده و آورده‌اند که وی و برادرش سعد در [[کوفه]] بودند و ایده خوارج داشتند و همراه [[عمر سعد]] به [[جنگ امام حسین]]{{ع}} آمدند. [[روز]] دهم [[محرم]] هنگامی که از [[یاران امام]]{{ع}} به جز «[[سوید بن عمرو بن ابی‌مطاع]]» و «[[بشیر بن عمرو حضرمی]]» کسی باقی نمانده بود، [[حضرت]]{{ع}} ندای یاری‌طلبی سر داد و زنان و [[کودکان]] آغاز به ناله و [[شیون]] کردند. ابوالحتوف و برادرش سعد در حالی که بعد از [[نماز ظهر]] بود و در وسط آوردگاه [[جنگ]] بودند با شنیدن ندای [[یاری‌طلبی امام]]{{ع}} و صدای [[گریه]] و ناله زنان و کودکان خاندان پیامبر گفتند ما می‌گوییم: {{عربی|"لا حُکْمَ الاّ للّهِ ولا طاعَةَ لِمَنْ عَصاه"}} و این [[حسین]]{{ع}} فرزند [[دختر پیامبر]] ما [[محمد]]{{صل}} می‌باشد. در حالی که ما آرزوی [[شفاعت]] از جدّ او در [[روز قیامت]] داریم، چگونه با این وضعی که هیچ [[یار]] و [[یاوری]] ندارد با وی بجنگیم؟ سپس شمشیر کشیدند و در کنار امام حسین{{ع}} با [[دشمنان]] وی به جنگ پرداختند و پس از کشتن شماری زیاد و مجروح کردن شماری دیگر، هر دو با هم در یک مکان به شهادت رسیدند. رِضْوانُ اللّهِ علیهما<ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۱۲، ابصار العین فی انصار الحسین، مرکز الدراسات الاسلامیة لحرس الثورة، ص۱۵۹؛ وسیلة الدارین، ص۱۰۵؛ فرسان الهیجاء، ج۱، ص۲۷ و ۲۸؛ عنصر شجاعت، ج۳، ص۱۶۹-۱۷۰.</ref>!<ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۸۴-۸۵.</ref> | منابع متأخر نام وی را [[ابوالحتوف]] و نام پدرش را [[حرث بن سلمه انصاری عجلانی]] ضبط کرده و آورده‌اند که وی و برادرش سعد در [[کوفه]] بودند و ایده خوارج داشتند و همراه [[عمر سعد]] به [[جنگ امام حسین]]{{ع}} آمدند. [[روز]] دهم [[محرم]] هنگامی که از [[یاران امام]]{{ع}} به جز «[[سوید بن عمرو بن ابی‌مطاع]]» و «[[بشیر بن عمرو حضرمی]]» کسی باقی نمانده بود، [[حضرت]]{{ع}} ندای یاری‌طلبی سر داد و زنان و [[کودکان]] آغاز به ناله و [[شیون]] کردند. ابوالحتوف و برادرش سعد در حالی که بعد از [[نماز ظهر]] بود و در وسط آوردگاه [[جنگ]] بودند با شنیدن ندای [[یاری‌طلبی امام]]{{ع}} و صدای [[گریه]] و ناله زنان و کودکان خاندان پیامبر گفتند ما می‌گوییم: {{عربی|"لا حُکْمَ الاّ للّهِ ولا طاعَةَ لِمَنْ عَصاه"}} و این [[حسین]]{{ع}} فرزند [[دختر پیامبر]] ما [[محمد]]{{صل}} می‌باشد. در حالی که ما آرزوی [[شفاعت]] از جدّ او در [[روز قیامت]] داریم، چگونه با این وضعی که هیچ [[یار]] و [[یاوری]] ندارد با وی بجنگیم؟ سپس شمشیر کشیدند و در کنار امام حسین{{ع}} با [[دشمنان]] وی به جنگ پرداختند و پس از کشتن شماری زیاد و مجروح کردن شماری دیگر، هر دو با هم در یک مکان به شهادت رسیدند. رِضْوانُ اللّهِ علیهما<ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۱۲، ابصار العین فی انصار الحسین، مرکز الدراسات الاسلامیة لحرس الثورة، ص۱۵۹؛ وسیلة الدارین، ص۱۰۵؛ فرسان الهیجاء، ج۱، ص۲۷ و ۲۸؛ عنصر شجاعت، ج۳، ص۱۶۹-۱۷۰.</ref>!<ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۸۴-۸۵.</ref> | ||
نسخهٔ ۱۷ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۱۱
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
ابو حتوف بن حارث انصاری[۱] و برادرش سعد، از خوارج و در سپاه عمر بن سعد] بودند. آن دو با شنیدن صدای زنان و فرزندان خاندان پیامبر(ص) شعار خوارج را سر دادند، سپس با شمشیر حمله کردند و همراه امام حسین(ع) جنگیدند و پس از آن‌که سه تن از نیروهای عمر سعد را از پای درآوردند خود به شهادت رسیدند[۲].
منابع متأخر نام وی را ابوالحتوف و نام پدرش را حرث بن سلمه انصاری عجلانی ضبط کرده و آورده‌اند که وی و برادرش سعد در کوفه بودند و ایده خوارج داشتند و همراه عمر سعد به جنگ امام حسین(ع) آمدند. روز دهم محرم هنگامی که از یاران امام(ع) به جز «سوید بن عمرو بن ابی‌مطاع» و «بشیر بن عمرو حضرمی» کسی باقی نمانده بود، حضرت(ع) ندای یاری‌طلبی سر داد و زنان و کودکان آغاز به ناله و شیون کردند. ابوالحتوف و برادرش سعد در حالی که بعد از نماز ظهر بود و در وسط آوردگاه جنگ بودند با شنیدن ندای یاری‌طلبی امام(ع) و صدای گریه و ناله زنان و کودکان خاندان پیامبر گفتند ما می‌گوییم: "لا حُکْمَ الاّ للّهِ ولا طاعَةَ لِمَنْ عَصاه" و این حسین(ع) فرزند دختر پیامبر ما محمد(ص) می‌باشد. در حالی که ما آرزوی شفاعت از جدّ او در روز قیامت داریم، چگونه با این وضعی که هیچ یار و یاوری ندارد با وی بجنگیم؟ سپس شمشیر کشیدند و در کنار امام حسین(ع) با دشمنان وی به جنگ پرداختند و پس از کشتن شماری زیاد و مجروح کردن شماری دیگر، هر دو با هم در یک مکان به شهادت رسیدند. رِضْوانُ اللّهِ علیهما[۳]![۴]
جستارهای وابسته
- سعد بن حرث انصاری عجلانی (برادر)
منابع
جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا
پانویس
- ↑ وی را، ابوحتوف سلمة بن حرث انصاری نیز گفتهاند. (وسیلة الدارین، ص۱۰۵).
- ↑ تسمیة من قتل، ص۱۵۴؛ حدائق الوردیه، ص۱۰۴.
- ↑ تنقیح المقال، ج۲، ص۱۲، ابصار العین فی انصار الحسین، مرکز الدراسات الاسلامیة لحرس الثورة، ص۱۵۹؛ وسیلة الدارین، ص۱۰۵؛ فرسان الهیجاء، ج۱، ص۲۷ و ۲۸؛ عنصر شجاعت، ج۳، ص۱۶۹-۱۷۰.
- ↑ جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۸۴-۸۵.