اصحاب المشئمة: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پانویس2}} +{{پانویس}})) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +)) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | |||
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[اصحاب المشئمة در قرآن]] - [[اصحاب المشئمة در حدیث]] - [[اصحاب المشئمة در فقه سیاسی]] </div> | |||
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[اصحاب المشئمة (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div> | |||
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | ||
نسخهٔ ۱۰ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۱:۵۲
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل اصحاب المشئمة (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- اصحاب المشئمه: دست‌چپی‌ها، شقاوت‌مندان، شومان، نگون‌بختان[۱].
- ﴿وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ﴾[۲].
- اصل مشئمه "شأم" به معنای "یسار" (چپ) در مقابل "یمین" (راست) است[۳]. شؤم به معنای "پستی و حقارت" همراه با ضعف است؛ بدین‌رو به دست چپ "مشأمه" اطلاق شده؛ زیرا نسبت به دست راست ضعیف‌تر است[۴].
- خداوند تعالی گمراهان، دشمنان رسولان و منحرفان از طریق هدایت الهی را اصحاب مشئمه یا اصحاب شمال لقب داده است؛ چرا که آنان از نظر نورانیت قلب و باطن و روحانیت و ایمان در مقامی ضعیف‌تر از بندگان مؤمن و هدایت‌یافته که اصحاب‌الیمین یا اصحاب‌المیمنه هستند، قرار دارند. در عرصه سیاسی همه منحرفان از خط مستقیم ولایت اصحاب‌المشئمه هستند؛ چه به آنان جناح راست گفته شود، چه جناح چپ[۵].
منابع
پانویس
- ↑ فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان، ج۹، ص۳۲۴ و ج۱۰، ص۷۵۱. ر.ک: مسعود انصاری، "اصحاب المشئمه"، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۱، ص۲۳۹.
- ↑ «و آنان که به آیات ما، کفر ورزیدند، ناخجستگانند» سوره بلد، آیه ۱۹.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۲۴۹.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۸.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۰۰.