ذوالاوتاد در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پانویس2}} +{{پانویس}})) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +)) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[ذوالاوتاد]]''' است. "'''[[ذوالاوتاد]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | |||
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ذوالاوتاد در قرآن]] - [[ذوالاوتاد در حدیث]] - [[ذوالاوتاد در فقه سیاسی]] </div> | |||
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[ذوالاوتاد (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div> | |||
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | ||
نسخهٔ ۱۰ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۰۹
مقدمه
صاحب میخ‌ها. اوتاد جمع وَتد به معنای میخ[۱].
﴿كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَعَادٌ وَفِرْعَوْنُ ذُو الْأَوْتَادِ﴾[۲].
به فرعون ﴿ذُو الْأَوْتَادِ﴾ گفته شده است که یا به معنای صاحب میخ‌هاست؛ چون زندانی‌ها را با میخ‌هایی به زمین می‌دوختند و مارهایی سمّی را به جان آنان می‌افکندند[۳] یا به معنای صاحب سپاه است؛ چون سپاه و لشکر به منزله پایه‌ها و ارکان فرمانروایی و حکومت هستند[۴].
همچنین در برخی تفاسیر ﴿ذُو الْأَوْتَادِ﴾ به "فرمانروایی استوار و پرقدرت" فرعون تفسیر شده است[۵].
آیه شریفه ﴿كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَعَادٌ وَفِرْعَوْنُ ذُو الْأَوْتَادِ﴾[۶] موعظه‌ای رسا و مؤثر برای همه قدرتمندان و فرمانروایان است که در تاریخ دولت‌های گذشته، افرادی با حکومت مقتدر و فرمانروایی مستحکم بودند و با رسولان و انبیای الهی مخالفت و آیات الهی را تکذیب کردند و عذاب الهی در دنیا بر آنها نازل شد و تمام قدرت و شوکت آنها نتوانست موجب نجاتشان شود [۷].[۸]
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۶، ص۸۳.
- ↑ «پیش از ایشان قوم نوح و عاد و فرعون دارنده میخ‌ها هم، (پیامبران را) دروغگو انگاشتند» سوره ص، آیه ۱۲.
- ↑ احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۴، ص۳۲۲.
- ↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۷، ص۱۸۵.
- ↑ وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۳، ص۱۷۳.
- ↑ «پیش از ایشان قوم نوح و عاد و فرعون دارنده میخ‌ها هم، (پیامبران را) دروغگو انگاشتند» سوره ص، آیه ۱۲.
- ↑ وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۳، ص۱۷۷.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۲۹۳.