بلال بن اسید حضرمی: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مقدمه) |
|||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
زمانی که پسرش «بلال» به خانه آمد متوجه شد و با [[اصرار]] از مادرش مخفیگاه مسلم را جویا شد. [[مادر]] او را قسم داد، تا این [[راز]] را به کسی نگوید. | زمانی که پسرش «بلال» به خانه آمد متوجه شد و با [[اصرار]] از مادرش مخفیگاه مسلم را جویا شد. [[مادر]] او را قسم داد، تا این [[راز]] را به کسی نگوید. | ||
از آن طرف «[[ابن زیاد]]» اعلام کرده بود که هر کس مسلم را پیدا کند و بیاورد، برایش جایزه‌ای به مقدار دیه او یعنی هزار دینار، معین شده است. و «بلال» پسر طوعه، صبح زود به «[[دارالاماره]]» (دارالاماره، [[قصر]] [[حاکم کوفه]] «عبیدالله بن زیاد» بود. اندکی از منابع گفته‌اند که: اسید حضرمی (خضرمی)، این خبر را فاش کرده است) رفت و این خبر را به [[عبدالرحمان بن | از آن طرف «[[ابن زیاد]]» اعلام کرده بود که هر کس مسلم را پیدا کند و بیاورد، برایش جایزه‌ای به مقدار دیه او یعنی هزار دینار، معین شده است. و «بلال» پسر طوعه، صبح زود به «[[دارالاماره]]» (دارالاماره، [[قصر]] [[حاکم کوفه]] «عبیدالله بن زیاد» بود. اندکی از منابع گفته‌اند که: اسید حضرمی (خضرمی)، این خبر را فاش کرده است) رفت و این خبر را به [[عبدالرحمان بن محمد بن اشعث]] داد که نزد مادرش پنهان شده است و عبدالرحمان توسط پدرش این ماجرا را به «ابن زیاد» رساند و به این‌صورت حضرت مسلم بن عقیل دستگیر شده و بعد به [[شهادت]] رسید.<ref>[[محمد امینی گلستانی|گلستانی، محمد امینی]]، [http://noo.rs/eIqBz، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه].</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ ۱۸ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۲۷
مقدمه
عامل دستگیری حضرت مسلم بن عقیل در قیام امام حسین(ع).
پدرش: اسید بن مالک حضرمی، از سر سپردگان و عناصر حکومت «عبیدالله بن زیاد».
مادرش: «طوعه» از زنان با ایمان و دوستدار اهل بیت پیامبر(ص).
طوعه قبلاً کنیزی بود که «اشعث بن قیس» او را آزاد کرد و بعد با اسید بن مالک حضرمی ازدواج نمود و ثمره آن بلال بود.
سال ۶۰ هـ.ق که حضرت مسلم بن عقیل برای بیعت مردم با حسین بن علی(ع) قیام کرد و از طرف آن حضرت به کوفه آمد و کوفیان را دعوت به این امر نمود، هزاران نفر در اول کار بیعت نمودند ولی خیلی زود آنها نسبت به مسلم بی‌وفایی کرده و او را تنها گذاشتند. شبی که او در کوچه‌های کوفه غریب و سرگردان راه می‌‌رفت به درب خانه «طوعه» رسید. وی منتظر و نگران پسرش، در کوچه ایستاده بود که مسلم بر او سلام کرده و پناه خواست و گفت: ای زن، مرا در این شهر خانه و خانواده‌ای نیست. آیا می‌‌توانی کار نیکی کنی و اجری ببری؟ طوعه او را به خانه آورد و مخفی کرد.
زمانی که پسرش «بلال» به خانه آمد متوجه شد و با اصرار از مادرش مخفیگاه مسلم را جویا شد. مادر او را قسم داد، تا این راز را به کسی نگوید.
از آن طرف «ابن زیاد» اعلام کرده بود که هر کس مسلم را پیدا کند و بیاورد، برایش جایزه‌ای به مقدار دیه او یعنی هزار دینار، معین شده است. و «بلال» پسر طوعه، صبح زود به «دارالاماره» (دارالاماره، قصر حاکم کوفه «عبیدالله بن زیاد» بود. اندکی از منابع گفته‌اند که: اسید حضرمی (خضرمی)، این خبر را فاش کرده است) رفت و این خبر را به عبدالرحمان بن محمد بن اشعث داد که نزد مادرش پنهان شده است و عبدالرحمان توسط پدرش این ماجرا را به «ابن زیاد» رساند و به این‌صورت حضرت مسلم بن عقیل دستگیر شده و بعد به شهادت رسید.[۱]
جستارهای وابسته
- طوعه (مادر)
- اسید بن مالک حضرمی (پدر)
- مسلم بن عقیل
