بغض به دشمنان اهل بیت: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==جستارهای وابسته== {{پرسشهای وابسته}} {{ستون-شروع|3}} +== جستارهای وابسته == {{مدخلهای وابسته}})) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-]]== {{فهرست اثر}} {{ستون-شروع|3}} * رده: +== {{منبعشناسی جامع}} * [[:رده:)) |
||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
==[[:رده:آثار اهل بیت|منبعشناسی جامع اهل بیت]]== | ==[[:رده:آثار اهل بیت|منبعشناسی جامع اهل بیت]]== | ||
{{ | {{منبعشناسی جامع}} | ||
* [[:رده:کتابشناسی کتابهای اهل بیت|کتابشناسی اهل بیت]] | * [[:رده:کتابشناسی کتابهای اهل بیت|کتابشناسی اهل بیت]] | ||
* [[:رده:مقالهشناسی مقالههای اهل بیت|مقالهشناسی اهل بیت]] | * [[:رده:مقالهشناسی مقالههای اهل بیت|مقالهشناسی اهل بیت]] |
نسخهٔ ۲۸ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۸:۴۸
این مدخل از زیرشاخههای بحث اهل بیت و وظایف قلبی و عاطفی امت نسبت به اهل بیت است. "بغض به دشمنان اهل بیت" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
بغض به دشمنان اهل بیت در قرآن - بغض به دشمنان اهل بیت در حدیث - بغض به دشمنان اهل بیت در کلام اسلامی - بغض به دشمنان اهل بیت در گفتگوهای بینالمذاهب
در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل بغض به دشمنان اهل بیت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- بغض در برابر حبّ و به معنای نفرت داشتن از چیزی است حبّ و بغض همان جلوه احساسیِ، تولی و تبری است و هر کدام بدون دیگری، چندان تأثیر نداشته و راه به جایی نمیبرد. هم باید به اهل بیت محبت ورزید و هم باید به دشمنان آنها نفرت و بغض داشت، در زیارت جامعه کبیره، خدا و اهل بیت(ع) را گواه میگیریم که ما بغض و نفرت به دشمنان شما داریم و با دشمنان شما دشمنی میکنیم[۱]
- باید به گونهای رفتار کنیم که دوستی مردم به اهل بیت(ع) بیشتر شود و موجبات و زمینههای دوستی دیگران به اهل بیت(ع) فراهمتر شود و از کارهایی که موجب دشمنی و بغض به اهل بیت(ع) میشود پرهیز کنیم.
- امام صادق(ع) میفرمایند: ما اهل بیت را نزد مردم محبوب و دوستداشتنی کنید و باعث کینه و نفرت آنها به ما نشوید[۲][۳].
منابع
جستارهای وابسته
منبعشناسی جامع اهل بیت
پانویس
- ↑ «مُبْغِضٌ لِأَعْدَائِكُمْ وَ مُعَادٍ لَهُمْ».
- ↑ «كُونُوا حَبِّبُونَا إِلَى النَّاسِ وَ لَا تُبَغِّضُونَا إِلَيْهِمْ»؛ نوری، حسین بن محمدتقی، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج۸ ص۳۱۳.
- ↑ مقامی، مهدی، وظایف امت نسبت به قرآن و عترت، ص ۸۰.