ترتیل در علوم قرآنی: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +)) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== # +==منابع== {{منابع}} # )) |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده: 9030760879.jpg|22px]] [[فرهنگنامه علوم قرآنی (کتاب)|'''فرهنگنامه علوم قرآنی''']] | # [[پرونده: 9030760879.jpg|22px]] [[فرهنگنامه علوم قرآنی (کتاب)|'''فرهنگنامه علوم قرآنی''']] | ||
نسخهٔ ۱۶ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۳۳
مقدمه
«ترتیل» عبارت از درست، شمرده و شیوا خواندن قرآن مجید است. خداوند میفرماید: ﴿وَرَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِيلًا﴾[۱].
امام علی(ع) میفرماید: «الترتيل تَجْوِيدُ الْحُرُوفِ وَ مَعْرِفَةِ الْوُقُوفِ»؛ «ترتیل خوب ادا کردن حروف و آشنایی به وقفهای قرآن است».
بعضی گفتهاند: «ترتیل» پیوسته و آهسته و بیشتاب خواندن است؛ آنگونه که قرآن به آرامی و بیشتاب نازل شد.
بهترین نوع قرائت قرآن،ترتیل است که امتیازات ذیل را دارد:
- بهآن سرعت نیست که در قواعد تجویدی خللی وارد آید.
- بهآن کندی و آهستگی نیست که همچون تحقیق، آیات کمتری خوانده شود.
- تجوید حروف و حفظ وقوف رعایت میشود.
- فرصت کافی برای تدبر در معانی وجود دارد[۲].[۳]
فضیلت ترتیل قرآن
ترتیل قرآن، قرائت قرآن به طور منظم، آرام، شمرده و همراه با تدبر در معانی با رعایت قواعد و اصول تجوید است.
خداوند متعال به پیغمبر اکرم(ص) میفرماید:﴿وَرَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِيلًا﴾[۴]
در روایات نیز ثوابهای بیشماری برای قرائت قرآن به شیوه ترتیل ذکر شده است. پیامبر اکرم(ص) میفرماید: «قرآن را با آوازهای خود زینت دهید! برای هر چیزی زیور و زینتی است و زینت قرآن، آواز خوش است...».
همچنین در روایتی آمده است: «قرائت یک جزء قرآن با ترتیل، بهتر از قرائت دو جزء بدون ترتیل است».
زید بن ثابت از حضرت رسول(ص) نقل کرده است: « إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ أَنْ یقرأ الْقُرْآنِ غضاً كَمَا انْزِلْ» «خداوند دوست دارد قرآن به همان شیوهای خوانده شود که نازل شده است» [۵].[۶]
منابع
پانویس
- ↑ «قرآن را آرام و روشن بخوان» سوره مزمل، آیه ۴.
- ↑ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن،جلد۱،صفحه (۳۶۷-۳۶۸)و(۳۴۴-۳۴۵)؛ شیخ عثمان،حسن،حق التلاوة،صفحه ۶۱.
- ↑ فرهنگ نامه علوم قرآنی، ص:۱۴۵۹.
- ↑ «یا (اندکی) بر آن بیفزای و قرآن را آرام و روشن بخوان» سوره مزمل، آیه 4.
- ↑ بیگلری، حسن، سرالبیان فی علوم القرآن، صفحه ۲۸۲؛ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، جلد۱، صفحه (۳۶۷-۳۶۸)
- ↑ فرهنگ نامه علوم قرآنی، ص:۳۵۶۶.