وراثت در فقه اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==)) |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:وراثت]] | [[رده:وراثت]] | ||
نسخهٔ ۱۸ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۶:۳۳
مقدمه
ارث عبارت است از: استحقاق مال یا حقّی به سبب مرگ دیگری یا آنچه در حکم مرگ است با شرایط و ملاک‌های خاص. تعریف یاد شده، تعریف "ارث" به مفهوم مصدری است. مفهوم اسمی آن عبارت است از دارایی و حقوقی که فرد به سبب مرگ دیگری یا آنچه در حکم مرگ است، مانند ارتداد مستحق می‌شود.
به ارث برنده "وارث"، به کسی که از خود ارث برجای میگذارد "مُوَرِّث" و به آنچه که از میّت باقی میماند ـ خواه مال یا حقّ قابل انتقال، مانند حقّ خیار و حقّ شفعه ـ "ترکه" و "میراث" گفته می‌شود. در کلمات فقها به پیروی از قرآن کریم، از ارث به "فریضه" و "فرض" نیز تعبیر شده است.
ارکان ارث عبارت است از: مورّث، وارث و ترکه. البته پیش از تقسیم ترکه میان ورثه، باید از آن، حقوق دیگر، مانند هزینه تکفین و تجهیز میّت، بدهی‌ها و وصایای او در ثلث مالش و نیز آنچه مخصوص فرزند بزرگتر است خارج شود [۱]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ هاشمی شاهرودی، سید محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت ج۱، صفحه ۳۷۵.