محمد بن فرات جعفی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==))
جز (جایگزینی متن - '</div> <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">' به '</div>')
خط ۲: خط ۲:
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[محمد بن فرات جعفی در تاریخ اسلامی]] - [[محمد بن فرات جعفی در معارف و سیره رضوی]]</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[محمد بن فرات جعفی در تاریخ اسلامی]] - [[محمد بن فرات جعفی در معارف و سیره رضوی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
==مقدمه==

نسخهٔ ‏۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۵۰

اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

او دروغگو و منحرف از حق بود و بر امام رضا(ع) دروغ می‌بست. روزی حضرت به یکی از یارانش به نام یونس شکایت کرد و فرمودند: «ای یونس! آیا نمی‌بینی محمد بن فرات را و آنچه از دروغ که به من نسبت می‌دهد؟ یونس گفت: خدا او را دور گرداند و بدبخت کند. امام(ع) فرمودند: خدا با او این کار را خواهد کرد و حرارت آهن را به او خواهد چشانید، همان گونه که چشانید به آن کسی که قبل از او بود و دروغ بر ما می‌بست. ای یونس! من این را گفتم تا اصحاب ما از او دوری کنند، و به آن‎ها دستور می‌دهم که بر او لعنت کنند و از او بیزاری بجویند که خدا از او بیزار است».

علی بن اسماعیل میثمی از امام رضا(ع) روایت کرده است که آن حضرت فرمودند: «محمد بن فرات، مرا اذیت کرد، خدا او را اذیت کند و به او سوزش آهن را بچشاند. او مرا آزار داد، همان‌گونه که ابو الخطاب -که لعنت خدا بر او باد -جعفر بن محمد(ع) را آزار داد، و دروغ بست بر ما خطایی، آن گونه که محمد بن فرات بر ما دروغ بست. قسم به خدا، هیچ کس نیست که بر ما دروغ بندد مگر این که خدا به او حرارت آهن را می‌چشاند».

محمد بن فرات، بعد از نفرین امام(ع)، درنگ نکرد مگر مدت کمی، تا این که ابراهیم بن شکله او را به بدترین وجهی کشت[۱].[۲]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. معجم رجال الحدیث، ج۱۷، ص۱۲۹-۱۳۰.
  2. محمدی، حسین، رضانامه ص۶۴۲.