نافع بن عبدالرحمان مدنی: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | ||
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[نافع بن عبدالرحمان مدنی در | <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[نافع بن عبدالرحمان مدنی در علوم قرآنی]]</div> | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
یکی از | اجداد و نیاکان [[ابورویم نافع بن عبدالرحمان بن ابی نعیم لیثی مدنی مدینی]] از [[مردمان]] [[اصفهان]] بودند<ref>المعارف ۵۲۸ المنتظم ۸/۳۱۷.</ref> و خود به سال هفتاد و اندی در [[زمان]] [[خلافت]] [[عبدالملک بن مروان]] به [[دنیا]] آمد.<ref>سیر اعلام النبلاء ۷/۳۳۶.</ref> از [[موالی]] [[جعونة بن شعوب لیثی]] بود و در [[مدینة النبی]]{{صل}} میزیست.<ref>تاریخ الاسلام ۱۰/۴۸۴.</ref> | ||
وی یکی از [[قاریان]] سبعه بود که به گفته خودش، [[علم قرائت]] را از بیش از هفتاد نفر از [[تابعین]] [[اهل]] [[مدینه]] فرا گرفته که از آن میان به اساتیدی چون [[عبدالرحمان بن هرمز اعرج]]، [[شیبة بن نصاح]] و [[مسلم بن جندب]] میتوان اشاره کرد.<ref>غایة النهایه ۲/۳۳۰.</ref> [[ابن حجر]] [[معتقد]] است که نافع از [[فاطمه]] دختر [[علی بن ابی طالب]]{{ع}}، [[زید بن أسلم]]، نافع مولای [[ابن عمر]] و دیگران [[حدیث]] شنیده و روایاتی نقل کرده است.<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۱۰/۴۰۷.</ref> از قاریان و [[محدثان]] مورد [[اعتماد]] بود <ref>سیر اعلام النبلاء ۷/۳۳۸.</ref> و [[صدق]] گفتار او را همگی ستودهاند.<ref>تاریخ الاسلام ۱۰/۴۸۶ الجرح و التعدیل ۸/۴۵۷.</ref> | |||
نقل است که وی [[فراگیری علوم]] و [[فنون]] علم قرائت را در سال ۹۵هـ در زمانی که هنوز ۲۵ سال از عمرش نگذشته بود، آغاز کرد و در حدود ۱۲۰هـ به [[تعلیم]] و [[تدریس]] آن مشغول شد، در حالی که هنوز اساتید برجسته و بزرگش در قید [[حیات]] بودند و به تدریس [[اشتغال]] داشتند.<ref>سیر اعلام النبلاء ۷/۳۳۷.</ref> | |||
از جمله [[شاگردان]] او در علم قرائت ورش، قالون و [[اسماعیل بن جعفر]]،<ref>غایة النهایه ۲/۳۳۰.</ref> و در [[علم]] [[روایت]] افرادی مانند [[خالد بن مخلد]]، اصمعی و قعنبی را میتوان نام برد.<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۱۰/۴۰۷.</ref> | |||
وی مدت شصت سال در [[مسجدالنبی]]{{صل}} [[اقامه نماز]] میکرد. سرانجام پس از عمری طولانی به سال ۱۶۹هـ درگذشت. در [[تاریخ]] وفاتش [[اختلاف]] است.<ref>سیر اعلام النبلاء ۷۶ / ۳۳۸ غایة النهایه ۲ / ۳۳۴.</ref> | |||
آثار او عبارتاند از: «وقف التمام»، «عواشر القرآن»، «کتاب عدد المدینی الاؤل»، «کتاب العدد الثانی»، «متشابه القرآن»<ref>الفهرست (الندیم) ۳۹و۴۰.</ref> و «اصل مقرأ»<ref>المستدرک علی معجم المؤلفین ۸۳۷.</ref>.<ref> [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگنامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص ۷۹۸.</ref> | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
خط ۱۰: | خط ۲۰: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده: | # [[پرونده:9030760879.jpg|22px]] [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
نسخهٔ ۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۵۶
مقدمه
اجداد و نیاکان ابورویم نافع بن عبدالرحمان بن ابی نعیم لیثی مدنی مدینی از مردمان اصفهان بودند[۱] و خود به سال هفتاد و اندی در زمان خلافت عبدالملک بن مروان به دنیا آمد.[۲] از موالی جعونة بن شعوب لیثی بود و در مدینة النبی(ص) میزیست.[۳]
وی یکی از قاریان سبعه بود که به گفته خودش، علم قرائت را از بیش از هفتاد نفر از تابعین اهل مدینه فرا گرفته که از آن میان به اساتیدی چون عبدالرحمان بن هرمز اعرج، شیبة بن نصاح و مسلم بن جندب میتوان اشاره کرد.[۴] ابن حجر معتقد است که نافع از فاطمه دختر علی بن ابی طالب(ع)، زید بن أسلم، نافع مولای ابن عمر و دیگران حدیث شنیده و روایاتی نقل کرده است.[۵] از قاریان و محدثان مورد اعتماد بود [۶] و صدق گفتار او را همگی ستودهاند.[۷]
نقل است که وی فراگیری علوم و فنون علم قرائت را در سال ۹۵هـ در زمانی که هنوز ۲۵ سال از عمرش نگذشته بود، آغاز کرد و در حدود ۱۲۰هـ به تعلیم و تدریس آن مشغول شد، در حالی که هنوز اساتید برجسته و بزرگش در قید حیات بودند و به تدریس اشتغال داشتند.[۸]
از جمله شاگردان او در علم قرائت ورش، قالون و اسماعیل بن جعفر،[۹] و در علم روایت افرادی مانند خالد بن مخلد، اصمعی و قعنبی را میتوان نام برد.[۱۰]
وی مدت شصت سال در مسجدالنبی(ص) اقامه نماز میکرد. سرانجام پس از عمری طولانی به سال ۱۶۹هـ درگذشت. در تاریخ وفاتش اختلاف است.[۱۱]
آثار او عبارتاند از: «وقف التمام»، «عواشر القرآن»، «کتاب عدد المدینی الاؤل»، «کتاب العدد الثانی»، «متشابه القرآن»[۱۲] و «اصل مقرأ»[۱۳].[۱۴]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ المعارف ۵۲۸ المنتظم ۸/۳۱۷.
- ↑ سیر اعلام النبلاء ۷/۳۳۶.
- ↑ تاریخ الاسلام ۱۰/۴۸۴.
- ↑ غایة النهایه ۲/۳۳۰.
- ↑ خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۱۰/۴۰۷.
- ↑ سیر اعلام النبلاء ۷/۳۳۸.
- ↑ تاریخ الاسلام ۱۰/۴۸۶ الجرح و التعدیل ۸/۴۵۷.
- ↑ سیر اعلام النبلاء ۷/۳۳۷.
- ↑ غایة النهایه ۲/۳۳۰.
- ↑ خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۱۰/۴۰۷.
- ↑ سیر اعلام النبلاء ۷۶ / ۳۳۸ غایة النهایه ۲ / ۳۳۴.
- ↑ الفهرست (الندیم) ۳۹و۴۰.
- ↑ المستدرک علی معجم المؤلفین ۸۳۷.
- ↑ فرهنگنامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص ۷۹۸.