عصمت اهل بیت در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{امامت}} | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = عصمت | |||
| عنوان مدخل = عصمت اهل بیت | |||
| مداخل مرتبط = [[عصمت اهل بیت در حدیث]] - [[عصمت اهل بیت در کلام اسلامی]] - [[مقام عصمت]] | |||
| پرسش مرتبط = عصمت (پرسش) | |||
}} | |||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
[[حدیث ثقلین]] از جهاتی بر [[عصمت اهل بیت]] دلالت می‌کند: | [[حدیث ثقلین]] از جهاتی بر [[عصمت اهل بیت]] دلالت می‌کند: | ||
| خط ۱۰: | خط ۱۲: | ||
# [[تمسّک به اهل بیت]]، همانند [[تمسّک به قرآن]]، [[انسان]] را از [[ضلالت]] می‌رهاند، لازمه این مطلب آن است که در اهل بیت- همانند قرآن- ضلالت راه نداشته باشد و علم و اعتقاد، [[قول و فعل]] آنان یکپارچه [[هدایت]] باشد. [[محمد مبین سندی]] در این باره گفته است: “در حدیث ثقلین با تأکیدی ویژه بیان شده است که اهل بیت، همانند قرآن، بر حق بوده و همان گونه که [[وحی]] [[منزل]]، از [[خطا]] مصون است، آنان نیز همواره از خطا مصون می‌باشند”<ref>دراسات اللبیب، ص۲۳۳.</ref>. | # [[تمسّک به اهل بیت]]، همانند [[تمسّک به قرآن]]، [[انسان]] را از [[ضلالت]] می‌رهاند، لازمه این مطلب آن است که در اهل بیت- همانند قرآن- ضلالت راه نداشته باشد و علم و اعتقاد، [[قول و فعل]] آنان یکپارچه [[هدایت]] باشد. [[محمد مبین سندی]] در این باره گفته است: “در حدیث ثقلین با تأکیدی ویژه بیان شده است که اهل بیت، همانند قرآن، بر حق بوده و همان گونه که [[وحی]] [[منزل]]، از [[خطا]] مصون است، آنان نیز همواره از خطا مصون می‌باشند”<ref>دراسات اللبیب، ص۲۳۳.</ref>. | ||
با توجه به [[دلایل عقلی]] و [[نقلی]] بر [[لزوم عصمت امام]]<ref>در این باره به کتاب “امامت در بینش اسلامی” فصل‌های ۱۰ و ۱۱ رجوع شود.</ref>، و عدم [[دلیل]] بر [[عصمت]] غیر اهل بیت، [[امامت]] آنان [[ثابت]] می‌شود.<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[امامت اهل بیت (کتاب)|امامت اهل بیت]]، ص ۱۶۵.</ref> | با توجه به [[دلایل عقلی]] و [[نقلی]] بر [[لزوم عصمت امام]]<ref>در این باره به کتاب “امامت در بینش اسلامی” فصل‌های ۱۰ و ۱۱ رجوع شود.</ref>، و عدم [[دلیل]] بر [[عصمت]] غیر اهل بیت، [[امامت]] آنان [[ثابت]] می‌شود.<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[امامت اهل بیت (کتاب)|امامت اهل بیت]]، ص ۱۶۵.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۲۰: | خط ۲۱: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:عصمت | [[رده:عصمت]] | ||
[[رده:مدخل]] | [[رده:مدخل]] | ||
نسخهٔ ۲۴ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۱
این مدخل زیرشاخهٔ بحث عصمت است. عصمت اهل بیت از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: عصمت اهل بیت در حدیث - عصمت اهل بیت در کلام اسلامی - مقام عصمت - پرسش‌های مرتبطمقدمه
حدیث ثقلین از جهاتی بر عصمت اهل بیت دلالت می‌کند:
- اهل بیت قرین و همتای قرآن می‌باشند، قرآن کریم حق خالص است و باطل در آن راه ندارد: ﴿لَا يَأْتِيهِ الْبَاطِلُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَلَا مِنْ خَلْفِهِ﴾[۱] بنابراین، اهل‌بیت نیز از هر گونه باطلی در گفتار، رفتار، علم و اعتقاد مصون‌اند.
- قرآن و اهل بیت هرگز از هم جدا نمی‌شوند، یکی از وجوه جدایی ناپذیری آن دو این است که در هدایت‌گری بشر موافق یکدیگرند، و هیچ گاه قرآن حکمی بر خلاف حکم اهل بیت ندارد، و هیچ گاه گفتار و رفتار و علم و اعتقاد اهل بیت بر خلاف قرآن نخواهد بود[۲].
- تمسّک به اهل بیت، همانند تمسّک به قرآن، انسان را از ضلالت می‌رهاند، لازمه این مطلب آن است که در اهل بیت- همانند قرآن- ضلالت راه نداشته باشد و علم و اعتقاد، قول و فعل آنان یکپارچه هدایت باشد. محمد مبین سندی در این باره گفته است: “در حدیث ثقلین با تأکیدی ویژه بیان شده است که اهل بیت، همانند قرآن، بر حق بوده و همان گونه که وحی منزل، از خطا مصون است، آنان نیز همواره از خطا مصون می‌باشند”[۳].
با توجه به دلایل عقلی و نقلی بر لزوم عصمت امام[۴]، و عدم دلیل بر عصمت غیر اهل بیت، امامت آنان ثابت می‌شود.[۵]
منابع
پانویس
- ↑ «در حال و آینده آن، باطل راه ندارد، فرو فرستاده (خداوند) فرزانه ستوده‌ای است» سوره فصلت، آیه ۴۲.
- ↑ مرآة العقول، ج۳، ص۲۳۰.
- ↑ دراسات اللبیب، ص۲۳۳.
- ↑ در این باره به کتاب “امامت در بینش اسلامی” فصل‌های ۱۰ و ۱۱ رجوع شود.
- ↑ ربانی گلپایگانی، علی، امامت اهل بیت، ص ۱۶۵.