ظلم در اخلاق اسلامی: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - ') == منابع == {{منابع}}' به ') {{پایان مدخل وابسته}} == منابع == {{منابع}}') |
جز (جایگزینی متن - '== پرسشهای وابسته == ==' به '==') |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*[[ظلم]] در برابر [[عدالت]] است. همانگونه که [[عدالت]] را به دو قسم عام ([[نفسانی]]) و خاص ([[رفتاری]]) تقسیم کردیم، [[ظلم]] نیز به این دو قسم تقسیم میشود. [[ظلم]] [[نفسانی]] عبارت است از [[خروج]] [[غضب]] و [[شهوت]] از [[حاکمیت]] [[عقل]] و [[افراط]] یا [[تفریط]] در [[اعمال]] این قوا. [[ظلم]] به این معنی، جامع همه [[رذایل اخلاقی]] است، همانطورکه [[عدل]] [[نفسانی]] جامع همه [[فضایل]] است. [[ظلم]] [[رفتاری]] که در [[آیات]] و [[روایات]] و در محاورات عرفی مورد نظر است، عبارت است از [[تجاوز]] به [[حق]] و [[آزار]] و اضرار به دیگران که در [[لباس]] کشتن، زدن، [[فحش]]، [[تهمت]]، [[غیبت]]، [[سرقت]] و [[غصب]] [[اموال]]، جلوه میکند<ref>ر.ک: محمدمهدی نراقی، جامع السعادات، ج۲، ص۲۱۹.</ref>؛ بنابراین میتوان گفت [[ظلم]] در اصطلاح [[اخلاق]] دارای دو کاربرد است: نخست [[ظلم]] [[نفسانی]] که گاهی نیز [[جور]] نامیده میشود<ref>محمدمهدی نراقی، جامع السعادات، ج۲، ص۲۱۹.</ref>؛ و دیگر [[ظلم]] [[رفتاری]]<ref>[[مجتبی تهرانی|تهرانی، مجتبی]]، [[اخلاق الاهی ج۱۴ (کتاب)|اخلاق الاهی]]، ج14، ص95، 96.</ref> | *[[ظلم]] در برابر [[عدالت]] است. همانگونه که [[عدالت]] را به دو قسم عام ([[نفسانی]]) و خاص ([[رفتاری]]) تقسیم کردیم، [[ظلم]] نیز به این دو قسم تقسیم میشود. [[ظلم]] [[نفسانی]] عبارت است از [[خروج]] [[غضب]] و [[شهوت]] از [[حاکمیت]] [[عقل]] و [[افراط]] یا [[تفریط]] در [[اعمال]] این قوا. [[ظلم]] به این معنی، جامع همه [[رذایل اخلاقی]] است، همانطورکه [[عدل]] [[نفسانی]] جامع همه [[فضایل]] است. [[ظلم]] [[رفتاری]] که در [[آیات]] و [[روایات]] و در محاورات عرفی مورد نظر است، عبارت است از [[تجاوز]] به [[حق]] و [[آزار]] و اضرار به دیگران که در [[لباس]] کشتن، زدن، [[فحش]]، [[تهمت]]، [[غیبت]]، [[سرقت]] و [[غصب]] [[اموال]]، جلوه میکند<ref>ر.ک: محمدمهدی نراقی، جامع السعادات، ج۲، ص۲۱۹.</ref>؛ بنابراین میتوان گفت [[ظلم]] در اصطلاح [[اخلاق]] دارای دو کاربرد است: نخست [[ظلم]] [[نفسانی]] که گاهی نیز [[جور]] نامیده میشود<ref>محمدمهدی نراقی، جامع السعادات، ج۲، ص۲۱۹.</ref>؛ و دیگر [[ظلم]] [[رفتاری]]<ref>[[مجتبی تهرانی|تهرانی، مجتبی]]، [[اخلاق الاهی ج۱۴ (کتاب)|اخلاق الاهی]]، ج14، ص95، 96.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
{{مدخل وابسته}} | {{مدخل وابسته}} |
نسخهٔ ۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۴۵
مدخلهای وابسته به این بحث:
ظلم در لغت - ظلم در قرآن - ظلم در حدیث - ظلم در نهج البلاغه - ظلم در معارف دعا و زیارات - ظلم در کلام اسلامی - ظلم در اخلاق اسلامی - ظلم در معارف مهدویت - ظلم در فقه سیاسی
در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل ظلم (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- ظلم در برابر عدالت است. همانگونه که عدالت را به دو قسم عام (نفسانی) و خاص (رفتاری) تقسیم کردیم، ظلم نیز به این دو قسم تقسیم میشود. ظلم نفسانی عبارت است از خروج غضب و شهوت از حاکمیت عقل و افراط یا تفریط در اعمال این قوا. ظلم به این معنی، جامع همه رذایل اخلاقی است، همانطورکه عدل نفسانی جامع همه فضایل است. ظلم رفتاری که در آیات و روایات و در محاورات عرفی مورد نظر است، عبارت است از تجاوز به حق و آزار و اضرار به دیگران که در لباس کشتن، زدن، فحش، تهمت، غیبت، سرقت و غصب اموال، جلوه میکند[۱]؛ بنابراین میتوان گفت ظلم در اصطلاح اخلاق دارای دو کاربرد است: نخست ظلم نفسانی که گاهی نیز جور نامیده میشود[۲]؛ و دیگر ظلم رفتاری[۳]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ر.ک: محمدمهدی نراقی، جامع السعادات، ج۲، ص۲۱۹.
- ↑ محمدمهدی نراقی، جامع السعادات، ج۲، ص۲۱۹.
- ↑ تهرانی، مجتبی، اخلاق الاهی، ج14، ص95، 96.