سریه محمد بن مسلمه به قرطاء: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...)
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == ==' به '==')
خط ۱۳: خط ۱۳:
*[[سپاه اسلام]] به راه خود ادامه داد تا به جایی رسید که بر "[[بنی‌بکر]]" اشراف داشت. "[[عبّاد بن بشر]]" از طرف [[محمد بن مسلمه]]، به سمت [[بنی‌بکر]] رفت و در میان آنان اقامت کرد. [[بنی‌بکر]] چهارپایان خود را رها کردند و شیر دوشیدند. هنگامی که شتران آنها بعد از [[آشامیدن]] [[آب]]، زانو زدند، [[عبّاد بن بشر]] خود را نزد [[محمد بن مسلمه]] رساند و به او وضعیت و استقرار [[بنی‌بکر]] را اطلاع داد<ref>محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۳۴.</ref>. [[محمد بن مسلمه]] به آنها حمله کرد و ده نفر از آنان را کشت، چند شتر و گوسفند به [[غنیمت]] گرفت و به سوی [[مدینه]] بازگشت. آنان به سرعت حرکت می‌کردند. مسیری که به دو شب راهپیمایی [[نیاز]] داشت، در یک شب طی شد. [[محمد بن مسلمه]] تا صبح خود را به ضَرِیَّه<ref>مکانی است که در سرزمین نجد واقع شده و در راه مکه به بصره قرار دارد؛ یاقوت حموی، المعجم البلدان، ج۳، ص۴۵۷.</ref> رساند<ref>محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۳۴؛ محمد بن یوسف صالحی، سبل الهدی و الرشاد فی سیرة خیر العباد، ج۶، ص۷۱.</ref>. [[محمد بن مسلمه]] می‌گوید: "در آنجا [[بیم]] داشتیم که ما را تعقیب کنند، ناچار شترها را جلو انداختیم و گوسفندها را به شدت می‌راندیم تا اینکه به عداسه رسیدیم؛ اما در رَبذَه <ref>(روستایی است در اطراف [[مدینه]])؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۴.</ref> گوسفندها عقب ماندند، در نتیجه آنها را با چند نفر از [[یاران]] خود جا گذاشتیم که آنها را بعداً بیاورند. شترها را جلو انداختیم و آنها را به [[مدینه]] و به حضور [[پیامبر]]{{صل}} آوردیم"<ref>محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۳۵.</ref>. او یکصد و پنجاه شتر و سه هزار گوسفند آورده بود<ref>محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۳۵؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۶۰؛ ابن جوزی، المنتظم فی تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۲۴۹؛ ابن سید الناس، عیون الأثر، ج۲، ص۱۱۲.</ref>.
*[[سپاه اسلام]] به راه خود ادامه داد تا به جایی رسید که بر "[[بنی‌بکر]]" اشراف داشت. "[[عبّاد بن بشر]]" از طرف [[محمد بن مسلمه]]، به سمت [[بنی‌بکر]] رفت و در میان آنان اقامت کرد. [[بنی‌بکر]] چهارپایان خود را رها کردند و شیر دوشیدند. هنگامی که شتران آنها بعد از [[آشامیدن]] [[آب]]، زانو زدند، [[عبّاد بن بشر]] خود را نزد [[محمد بن مسلمه]] رساند و به او وضعیت و استقرار [[بنی‌بکر]] را اطلاع داد<ref>محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۳۴.</ref>. [[محمد بن مسلمه]] به آنها حمله کرد و ده نفر از آنان را کشت، چند شتر و گوسفند به [[غنیمت]] گرفت و به سوی [[مدینه]] بازگشت. آنان به سرعت حرکت می‌کردند. مسیری که به دو شب راهپیمایی [[نیاز]] داشت، در یک شب طی شد. [[محمد بن مسلمه]] تا صبح خود را به ضَرِیَّه<ref>مکانی است که در سرزمین نجد واقع شده و در راه مکه به بصره قرار دارد؛ یاقوت حموی، المعجم البلدان، ج۳، ص۴۵۷.</ref> رساند<ref>محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۳۴؛ محمد بن یوسف صالحی، سبل الهدی و الرشاد فی سیرة خیر العباد، ج۶، ص۷۱.</ref>. [[محمد بن مسلمه]] می‌گوید: "در آنجا [[بیم]] داشتیم که ما را تعقیب کنند، ناچار شترها را جلو انداختیم و گوسفندها را به شدت می‌راندیم تا اینکه به عداسه رسیدیم؛ اما در رَبذَه <ref>(روستایی است در اطراف [[مدینه]])؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۴.</ref> گوسفندها عقب ماندند، در نتیجه آنها را با چند نفر از [[یاران]] خود جا گذاشتیم که آنها را بعداً بیاورند. شترها را جلو انداختیم و آنها را به [[مدینه]] و به حضور [[پیامبر]]{{صل}} آوردیم"<ref>محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۳۵.</ref>. او یکصد و پنجاه شتر و سه هزار گوسفند آورده بود<ref>محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۳۵؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۶۰؛ ابن جوزی، المنتظم فی تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۲۴۹؛ ابن سید الناس، عیون الأثر، ج۲، ص۱۱۲.</ref>.
*آنان هنگامی که به [[مدینه]] رسیدند، [[پیامبر]]{{صل}} شترهای پروار را معادل ده گوسفند قرار داد و [[خمس]] [[غنایم]] را جدا فرمود و بقیه را میان [[اصحاب]] خود تقسیم کرد<ref>محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۳۵؛ ابن سید الناس، عیون الأثر، ج۲، ص۱۱۲؛ محمد بن یوسف صالحی، سبل الهدی و الرشاد فی سیرة خیر العباد، ج۶، ص۷۱.</ref><ref>[[هادی اکبری|اکبری، هادی]]، [[سریه محمد بن مسلمه به قرطاء (مقاله)|سریه محمد بن مسلمه به قرطاء]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۱، ص۵۰۸-۵۰۹.</ref>.
*آنان هنگامی که به [[مدینه]] رسیدند، [[پیامبر]]{{صل}} شترهای پروار را معادل ده گوسفند قرار داد و [[خمس]] [[غنایم]] را جدا فرمود و بقیه را میان [[اصحاب]] خود تقسیم کرد<ref>محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۳۵؛ ابن سید الناس، عیون الأثر، ج۲، ص۱۱۲؛ محمد بن یوسف صالحی، سبل الهدی و الرشاد فی سیرة خیر العباد، ج۶، ص۷۱.</ref><ref>[[هادی اکبری|اکبری، هادی]]، [[سریه محمد بن مسلمه به قرطاء (مقاله)|سریه محمد بن مسلمه به قرطاء]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۱، ص۵۰۸-۵۰۹.</ref>.
== جستارهای وابسته ==


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۰۹

مقدمه

منابع

پانویس

  1. محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۳۴ و (واقدی این جنگ را تحت عنوان یکی از غزوات ذکر کرده است). ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۶۰.
  2. محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۳۴؛ محمد بن یوسف صالحی، سبل الهدی و الرشاد فی سیرة خیر العباد، ج۶، ص۷۱.
  3. محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۳۴؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۶۰.
  4. محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۳۴؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۶۰؛ ابن جوزی، المنتظم فی تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۲۴۹؛ ابن سید الناس، عیون الأثر، ج۲، ص۱۱۲.
  5. از نواحی منطقه نجد به شمار می‌آید؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۳۳۳.
  6. محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۳۴.
  7. مکانی است که در سرزمین نجد واقع شده و در راه مکه به بصره قرار دارد؛ یاقوت حموی، المعجم البلدان، ج۳، ص۴۵۷.
  8. محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۳۴؛ محمد بن یوسف صالحی، سبل الهدی و الرشاد فی سیرة خیر العباد، ج۶، ص۷۱.
  9. (روستایی است در اطراف مدینه)؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۴.
  10. محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۳۵.
  11. محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۳۵؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۶۰؛ ابن جوزی، المنتظم فی تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۲۴۹؛ ابن سید الناس، عیون الأثر، ج۲، ص۱۱۲.
  12. محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۳۵؛ ابن سید الناس، عیون الأثر، ج۲، ص۱۱۲؛ محمد بن یوسف صالحی، سبل الهدی و الرشاد فی سیرة خیر العباد، ج۶، ص۷۱.
  13. اکبری، هادی، سریه محمد بن مسلمه به قرطاء، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۵۰۸-۵۰۹.