۶۴٬۶۴۲
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '</div> <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">' به '</div>') |
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == ==' به '==') |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
*[[زیاد بن ابیه]] این [[حاکم]] سخت [[دل]] و [[ستمگر]]، صیفی را به همراه [[حجر بن عدی]] و دیگر یارانش که [[دوازده نفر]] و بعد هم دو نفر به آنها ملحق شدند و جمعاً چهارده نفر بودند به [[شام]] نزد [[معاویه]] فرستاد و قبل از رسیدن این رادمران [[الهی]] به [[شام]]، طبق [[دستور]] [[معاویه]] آنان را در سرزمینی به نام [[مرج]] [[عذراء]] زندانی کردند و هفت نفر آنان از جمله [[صیفی بن فسیل]] و [[حجر بن عدی]] را به [[قتل]] رساندند و هفت نفر دیگر از آنان به وساطت اشراف [[شام]] [[آزاد]] گردیدند. این واقعه جانگداز در سال ۵۱ [[هجری]] اتفاق افتاد <ref>ر.ک: شرح حال حجر بن عدی، در همین کتاب و تاریخ طبری، ج۵، ص۲۵۳ - ۲۷</ref>. | *[[زیاد بن ابیه]] این [[حاکم]] سخت [[دل]] و [[ستمگر]]، صیفی را به همراه [[حجر بن عدی]] و دیگر یارانش که [[دوازده نفر]] و بعد هم دو نفر به آنها ملحق شدند و جمعاً چهارده نفر بودند به [[شام]] نزد [[معاویه]] فرستاد و قبل از رسیدن این رادمران [[الهی]] به [[شام]]، طبق [[دستور]] [[معاویه]] آنان را در سرزمینی به نام [[مرج]] [[عذراء]] زندانی کردند و هفت نفر آنان از جمله [[صیفی بن فسیل]] و [[حجر بن عدی]] را به [[قتل]] رساندند و هفت نفر دیگر از آنان به وساطت اشراف [[شام]] [[آزاد]] گردیدند. این واقعه جانگداز در سال ۵۱ [[هجری]] اتفاق افتاد <ref>ر.ک: شرح حال حجر بن عدی، در همین کتاب و تاریخ طبری، ج۵، ص۲۵۳ - ۲۷</ref>. | ||
*آری، [[گناه]] [[صیفی بن فسیل]] و [[حجر بن عدی]] و دیگر یارانش این بود که در برابر [[حقانیت]] و [[ولایت]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} که [[کتاب خدا]] بدان سفارش کرده و [[پیامبر]]{{صل}} بر آن تأکید نموده بود [[خضوع]] کردند و حاضر نشدند [[دست]] از [[اعتقاد]] خود بردارند و به [[وصی]] و [[جانشین پیامبر خدا]]{{صل}} یعنی امیرالمؤمنین علی{{ع}} [[لعن]] و [[نفرین]] نمایند، با چنین گناهی که جز [[قداست]] و [[پاکدامنی]] و [[اطاعت از خدا]] و رسولش نیست، به [[دست]] زیاد پسر [[سمیه]] و به [[دستور]] [[معاویه]] پسر [[ابو سفیان]] با شدید ترین شکنجهها به [[شهادت]] رسیدند، و در جوار [[حق]] آرمیدند.<ref>[[سید اصغر ناظمزاده|ناظمزاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۷۵۹-۷۶۰.</ref> | *آری، [[گناه]] [[صیفی بن فسیل]] و [[حجر بن عدی]] و دیگر یارانش این بود که در برابر [[حقانیت]] و [[ولایت]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} که [[کتاب خدا]] بدان سفارش کرده و [[پیامبر]]{{صل}} بر آن تأکید نموده بود [[خضوع]] کردند و حاضر نشدند [[دست]] از [[اعتقاد]] خود بردارند و به [[وصی]] و [[جانشین پیامبر خدا]]{{صل}} یعنی امیرالمؤمنین علی{{ع}} [[لعن]] و [[نفرین]] نمایند، با چنین گناهی که جز [[قداست]] و [[پاکدامنی]] و [[اطاعت از خدا]] و رسولش نیست، به [[دست]] زیاد پسر [[سمیه]] و به [[دستور]] [[معاویه]] پسر [[ابو سفیان]] با شدید ترین شکنجهها به [[شهادت]] رسیدند، و در جوار [[حق]] آرمیدند.<ref>[[سید اصغر ناظمزاده|ناظمزاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۷۵۹-۷۶۰.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |