مقام صادقین: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۲: خط ۲۲:
{{منابع}}  
{{منابع}}  
* [[پرونده:10115976.jpg|22px]] [[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|'''در آستان امامان معصوم ج۲''']]
* [[پرونده:10115976.jpg|22px]] [[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|'''در آستان امامان معصوم ج۲''']]
{{پایان}}
{{پایان منابع}}


== پانویس ==
== پانویس ==

نسخهٔ ‏۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۳۴


اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث مقام معصوم و مرتبط با مدخل صدق معصوم است. مدخل‌های وابسته به این بحث:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل صدق معصوم (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

از جمله مقامات امامان معصوم(ع) مقام صادقین که در زیارت جامعه کبیره با عبارت " الصَّادِقُون‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"[۱] آمده است.

واژه شناسی لغوی

امامان معصوم(ع)، راستگویان و راست کرداران

  • اهل بیت(ع) صداقت در ایمان را به نمایش گذاردند: ﴿ إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتَابُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُوْلَئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ [۲][۳].
  • ائمه(ع) نه تنها صادق‌اند بلکه "صدّیق‌اند": ﴿ وَالَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ أُوْلَئِكَ هُمُ الصِّدِّيقُونَ [۴][۵].
  • ستون فقرات صداقت در دین، ایمان، استقامت در آن و هزینه کردن در راه آن است که این گلهای معطر، از همه هستی خود مایه گذاشتند، بدین جهت است که هیچ‌کدام از آنان به مرگ طبیعی نمردند بلکه همگی در راه اعتلای اسلام به شهادت رسیدند، لذا راه سعادت، همراهی با آنان است: ﴿ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللَّهَ وَكُونُواْ مَعَ الصَّادِقِينَ[۶][۷].
  • در روایات فراوانی، "صادقان" به امامان معصوم(ع) تفسیر شده است[۸][۹].
  • در ایّام حکومت عثمان، روزی امیرمؤمنان علی(ع) با گروهی از مهاجر و انصار سخن می‌گفت، در ضمن سخنان خود از آنان پرسید: "شما را به خدا سوگند می‌دهم! آیا یاد دارید که پس از نزول آیه: ﴿ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللَّهَ وَكُونُواْ مَعَ الصَّادِقِينَ [۱۰] سلمان پرسید: ای پیامبر خدا! این آیه عام است یا خاص؟ پیامبر اکرم(ص) فرمود: همه مؤمنان مأمور به انجام این فرمانند، اما عنوان صادقین به برادرم علی(ع) و اوصیای من اختصاص دارد، مهاجر و انصاری که مخاطب سؤال حضرت علی(ع) بودند، گفتند: آری به یاد داریم..."[۱۱][۱۲].
  • عالم بزرگ اهل سنت حاکم حسکانی نیز مشابه این روایت را از عبدالله بن عمر نقل کرده است: "خداوند، اصحاب پیامبر(ص) را امر به ترس از او نموده و سپس آیه فوق را برای آنان فرمود، آنگاه ﴿وَكُونُواْ مَعَ الصَّادِقِينَ را به محمّد و اهل بیتش تفسیر کرد"[۱۳][۱۴].
  • گرچه به دلایلی خاص، تنها پیشوای ششم به نام "صادق(ع)" شهرت یافته است لکن از لحاظ وصفی، همه پیشوایان معصوم(ع)، صادق‌اند[۱۵].
  • سرّ نامگذاری انسان کامل معصوم به صادق این است که اسم مبارک صادق از نام‌های جمالی خداوند است و انسان کامل، مظهر اسمای حسنای الهی است، در نتیجه هویّت او را صدق و حق تشکیل می‌دهد و وی واجد صدق خبری و مخبری است؛ یعنی عقیده او مطابق با واقع، خُلق و خوی او هماوای حقیقت و قول و فعل او نیز هماهنگ با واقعیّت است، به‌طوری که چیزی در جهان تکوین یافت نمی‌شود که انسان کامل معصوم با وی تعامل صادقانه نداشته باشند[۱۶][۱۷].

منابع

پانویس

  1. شهادت می‌دهم که شما در زمره صادقانید.
  2. تنها مؤمنانند که به خداوند و پیامبرش ایمان آورده‌اند سپس تردید نورزیده‌اند و با دارایی‌ها و جان‌هایشان در راه خداوند جهاد کرده‌اند، آنانند که راستگویند؛ سوره حجرات، آیه:۱۵.
  3. در آستان امامان معصوم؛ ج۲، ص۱۶۱.
  4. و کسانی که به خداوند و پیامبرانش ایمان آورده‌اند، نزد پروردگار خویش همان راستگویان و شهیدانند؛ سوره حدید، آیه:۱۹.
  5. در آستان امامان معصوم؛ ج۲، ص۱۶۱.
  6. «ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و با راستگویان باشید!»؛ سوره توبه، آیه:۱۱۹.
  7. در آستان امامان معصوم؛ ج۲، ص۱۶۲.
  8. ر.ک: البرهان فی تفسیر القرآن، ج۲، ص۱۷۰؛ تفسیر نورالثقلین، ج۲، ص۲۸۰.
  9. در آستان امامان معصوم؛ ج۲، ص۱۶۲.
  10. ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و با راستگویان باشید!؛ سوره توبه، آیه:۱۱۹.
  11. تفسیر نورالثقلین، ج۲، ص۲۸۰.
  12. در آستان امامان معصوم؛ ج۲، ص۱۶۲.
  13. " أَمَرَ اللَّهُ أَصْحَابَ مُحَمَّدٍ بِأَجْمَعِهِمْ أَنْ يَخَافُوا اللَّهَ- ثُمَّ قَالَ لَهُمْ: ﴿وَكُونُواْ مَعَ الصَّادِقِينَ . يَعْنِي مُحَمَّداً وَ أَهْلَ بَيْتِهِ"؛ شواهد التنزیل، ج۱، ص۲۶۲.
  14. در آستان امامان معصوم؛ ج۲، ص۱۶۲.
  15. در آستان امامان معصوم؛ ج۲، ص۱۶۳.
  16. ادب فنای مقرّبان، ج۳، ص۳۲۱.
  17. در آستان امامان معصوم؛ ج۲، ص۱۶۳.