ائتمار: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پایان مدخل وابسته}} +{{پایان مدخل وابسته}})) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[ائتمار در قرآن]] - [[ائتمار در حدیث]] - [[ائتمار در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = ائتمار (پرسش)}} | |||
==مقدمه== | ==مقدمه== |
نسخهٔ ۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۵۱
مقدمه
- ائتمار: قبول امر و مشورت[۱]، همرأی شدن (در حالت متعدی به باء)، رایزنی[۲].
- ﴿إِنَّ الْمَلَأَ يَأْتَمِرُونَ بِكَ لِيَقْتُلُوكَ﴾[۳].
- در فرهنگ سیاسی قرآن، رایزنی و مشاوره در امور مهم، برای رسیدن به توافق و اجماع نظر بسیار مهم قلمداد شده است. در قرآن کریم توصیه شده، نتیجه این رایزنی و مشاوره به معروف ختم گردد:﴿وَأْتَمِرُوا بَيْنَكُمْ بِمَعْرُوفٍ﴾[۴][۵].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۸۹. ابنمنظور، لسان العرب، ج۴، ص۲۹.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۳۸۷.
- ↑ «سرکردگان (شهر) در کار تو همدل شدهاند تا تو را بکشند» سوره قصص، آیه ۲۰.
- ↑ «و میان خویش به شایستگی رایزنی کنید» سوره طلاق، آیه ۶.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۳۵.