انسه مولی النبی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '\{\{صحابه\}\}\n↵\[\[رده\:(.*)\]\]↵\[\[رده\:مدخل\]\]↵\[\[رده\:اعلام\]\]↵\[\[رده\:اصحاب پیامبر\]\]' به 'رده:مدخل رده:اعلام رده:اصحاب پیامبر')
خط ۸: خط ۸:
کنیه «انسه»، «ابومِسرَح» و بنا به قولی «ابومسروح» است<ref>ابن سعد، ج۳، ص۳۵؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۸۳؛ ذهبی، ج۳، ص۹۰.</ref> که به «ابومشرح» نیز تصحیف شده<ref>ابن سید الناس، ج۲، ص۳۹۸؛ ابن کثیر، سیره، ج۴، ص۶۱۹.</ref>، ولی [[ابن عباس]] از او با عنوان «ابوانسه» یاد کرده است <ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۸۳.</ref>.
کنیه «انسه»، «ابومِسرَح» و بنا به قولی «ابومسروح» است<ref>ابن سعد، ج۳، ص۳۵؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۸۳؛ ذهبی، ج۳، ص۹۰.</ref> که به «ابومشرح» نیز تصحیف شده<ref>ابن سید الناس، ج۲، ص۳۹۸؛ ابن کثیر، سیره، ج۴، ص۶۱۹.</ref>، ولی [[ابن عباس]] از او با عنوان «ابوانسه» یاد کرده است <ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۸۳.</ref>.


وی از نخستین مهاجرانی بود که در [[مدینه]] بر [[کلثوم بن هدم]] وارد شد<ref>ابن هشام، ج۲، ص۱۲۲؛ ابن سعد، ج۳، ص۳۵.</ref>. انسه افزون بر خدمتکاری، [[دربان]] [[رسول خدا]]{{صل}} بود و برای ورود اشخاص، از آن [[حضرت]] [[اذن]] می‌طلبید، سپس اجازه می‌داد به محضر ایشان شرفیاب شوند<ref>ابونعیم، ج۱، ص۲۴۵؛ ابن عساکر، ج۴، ص۲۵۶؛ ابن کثیر، البدایه، ج۵، ص۳۳۴.</ref>، انسه در شمار پانزده مهاجری بود که رسول خدا{{صل}} در ماه هفتم [[هجرت]]، آنان را به همراه [[حمزة بن عبد المطلب]]، به سریه [[سیف]] البحر فرستاد<ref>واقدی، ج۱، ص۶.</ref>. ابن عباس گفته است: در [[جنگ بدر]] تعدادی از [[غلامان]] رسول خدا{{صل}} شرکت داشتند که انسه جزء آنان بود و به [[شهادت]] رسید<ref>واقدی، ج۱، ص۱۵۳.</ref>. [[ابن شهاب زهری]] و [[ابن اسحاق]] نیز او را از شهدای [[بدر]] شمرده‌اند<ref>واقدی، ج۱، ص۱۴۶؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۸۳.</ref>، اما واقدی و برخی دیگر گفته‌اند: نه تنها شهادت او در بدر برای ما ثابت نیست، بلکه اهل [[علم]] گفته‌اند: او در اُحد شرکت کرد و مدتی بعد از [[احد]] نیز زنده بود<ref>واقدی، ج۱، ص۱۵۳؛ بلاذری، ج۱، ص۳۵۵ و ج۲، ص۱۲۰؛ ابن کثیر، البدایه، ج۵، ص۳۳۴.</ref>. وی در [[بدر]] با [[حمزة بن عبدالمطلب]]، [[زید بن حارثه]] و [[ابوکبشه]] یک شتر داشتند<ref>ابن هشام، ج۲، ص۲۶۴؛ واقدی، ج۱، ص۱۴۶.</ref>. [[ابونعیم]] و برخی دیگر، درگذشت او را در ایام [[خلافت ابوبکر]] ذکر کرده‌اند<ref>ابونعیم، ج۱، ص۲۴۵؛ ابن ماکولا، ج۱، ص۹۳؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۸۳.</ref>. روایتی از او نقل نشده است<ref>ابن عساکر، ج۴، ص۲۵۶.</ref>.<ref>[[رمضان محمدی|محمدی، رمضان]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «انسه مولی النبی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۱۴۸.</ref>
وی از نخستین مهاجرانی بود که در [[مدینه]] بر [[کلثوم بن هدم]] وارد شد<ref>ابن هشام، ج۲، ص۱۲۲؛ ابن سعد، ج۳، ص۳۵.</ref>. انسه افزون بر خدمتکاری، [[دربان]] [[رسول خدا]]{{صل}} بود و برای ورود اشخاص، از آن [[حضرت]] [[اذن]] می‌طلبید، سپس اجازه می‌داد به محضر ایشان شرفیاب شوند<ref>ابونعیم، ج۱، ص۲۴۵؛ ابن عساکر، ج۴، ص۲۵۶؛ ابن کثیر، البدایه، ج۵، ص۳۳۴.</ref>، انسه در شمار پانزده مهاجری بود که رسول خدا{{صل}} در ماه هفتم [[هجرت]]، آنان را به همراه [[حمزة بن عبد المطلب]]، به سریه [[سیف]] البحر فرستاد<ref>واقدی، ج۱، ص۶.</ref>. ابن عباس گفته است: در [[جنگ بدر]] تعدادی از [[غلامان]] رسول خدا{{صل}} شرکت داشتند که انسه جزء آنان بود و به [[شهادت]] رسید<ref>واقدی، ج۱، ص۱۵۳.</ref>. [[ابن شهاب زهری]] و [[ابن اسحاق]] نیز او را از شهدای [[بدر]] شمرده‌اند<ref>واقدی، ج۱، ص۱۴۶؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۸۳.</ref>، اما واقدی و برخی دیگر گفته‌اند: نه تنها شهادت او در بدر برای ما ثابت نیست، بلکه اهل [[علم]] گفته‌اند: او در اُحد شرکت کرد و مدتی بعد از [[احد]] نیز زنده بود<ref>واقدی، ج۱، ص۱۵۳؛ بلاذری، ج۱، ص۳۵۵ و ج۲، ص۱۲۰؛ ابن کثیر، البدایه، ج۵، ص۳۳۴.</ref>. وی در [[بدر]] با [[حمزة بن عبدالمطلب]]، [[زید بن حارثه]] و [[ابوکبشه]] یک شتر داشتند<ref>ابن هشام، ج۲، ص۲۶۴؛ واقدی، ج۱، ص۱۴۶.</ref>. [[ابونعیم]] و برخی دیگر، درگذشت او را در ایام [[خلافت ابوبکر]] ذکر کرده‌اند<ref>ابونعیم، ج۱، ص۲۴۵؛ ابن ماکولا، ج۱، ص۹۳؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۸۳.</ref>. روایتی از او نقل نشده است<ref>ابن عساکر، ج۴، ص۲۵۶.</ref><ref>[[رمضان محمدی|محمدی، رمضان]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «انسه مولی النبی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۱۴۸.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۲:۱۹

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

وی خدمتکار و بنده آزاد شده رسول الله(ص) است. انسه از متولدان «سراة»[۱] بود[۲] که مادری حبشی و پدری از اهل فارس داشت. نام پدرش «کردوی» پسر «اشرنیده» پسر «ادوهر» پسر «مهرادر» پسر کحنکان از نسل «مهگوار» پسر «یوماست» بود[۳]. ابن کثیر[۴] نام پدر انسه را «زیاد» ذکر کرده است، ولی صحابه نگاران به نام پدر او اشاره نکرده و تنها به نام و کنیه وی پرداخته‌اند.

کنیه «انسه»، «ابومِسرَح» و بنا به قولی «ابومسروح» است[۵] که به «ابومشرح» نیز تصحیف شده[۶]، ولی ابن عباس از او با عنوان «ابوانسه» یاد کرده است [۷].

وی از نخستین مهاجرانی بود که در مدینه بر کلثوم بن هدم وارد شد[۸]. انسه افزون بر خدمتکاری، دربان رسول خدا(ص) بود و برای ورود اشخاص، از آن حضرت اذن می‌طلبید، سپس اجازه می‌داد به محضر ایشان شرفیاب شوند[۹]، انسه در شمار پانزده مهاجری بود که رسول خدا(ص) در ماه هفتم هجرت، آنان را به همراه حمزة بن عبد المطلب، به سریه سیف البحر فرستاد[۱۰]. ابن عباس گفته است: در جنگ بدر تعدادی از غلامان رسول خدا(ص) شرکت داشتند که انسه جزء آنان بود و به شهادت رسید[۱۱]. ابن شهاب زهری و ابن اسحاق نیز او را از شهدای بدر شمرده‌اند[۱۲]، اما واقدی و برخی دیگر گفته‌اند: نه تنها شهادت او در بدر برای ما ثابت نیست، بلکه اهل علم گفته‌اند: او در اُحد شرکت کرد و مدتی بعد از احد نیز زنده بود[۱۳]. وی در بدر با حمزة بن عبدالمطلب، زید بن حارثه و ابوکبشه یک شتر داشتند[۱۴]. ابونعیم و برخی دیگر، درگذشت او را در ایام خلافت ابوبکر ذکر کرده‌اند[۱۵]. روایتی از او نقل نشده است[۱۶][۱۷]

منابع

پانویس

  1. رشته کوهی مشرف بر عرفه، ر.ک: یاقوت حموی، ج۳، ص۲۰۴.
  2. ابن ماکولا، ج۱، ص۹۳؛ ابن اثیر، ج۱، ص۳۰۲.
  3. طبری، ۳، ص۱۷۱.
  4. سیره، ج۴، ص۶۲۰.
  5. ابن سعد، ج۳، ص۳۵؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۸۳؛ ذهبی، ج۳، ص۹۰.
  6. ابن سید الناس، ج۲، ص۳۹۸؛ ابن کثیر، سیره، ج۴، ص۶۱۹.
  7. ابن حجر، ج۱، ص۲۸۳.
  8. ابن هشام، ج۲، ص۱۲۲؛ ابن سعد، ج۳، ص۳۵.
  9. ابونعیم، ج۱، ص۲۴۵؛ ابن عساکر، ج۴، ص۲۵۶؛ ابن کثیر، البدایه، ج۵، ص۳۳۴.
  10. واقدی، ج۱، ص۶.
  11. واقدی، ج۱، ص۱۵۳.
  12. واقدی، ج۱، ص۱۴۶؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۸۳.
  13. واقدی، ج۱، ص۱۵۳؛ بلاذری، ج۱، ص۳۵۵ و ج۲، ص۱۲۰؛ ابن کثیر، البدایه، ج۵، ص۳۳۴.
  14. ابن هشام، ج۲، ص۲۶۴؛ واقدی، ج۱، ص۱۴۶.
  15. ابونعیم، ج۱، ص۲۴۵؛ ابن ماکولا، ج۱، ص۹۳؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۸۳.
  16. ابن عساکر، ج۴، ص۲۵۶.
  17. محمدی، رمضان، مقاله «انسه مولی النبی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۱۴۸.