بطش در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*[[بطش]]: أخذ به [[زور]] و [[قهر]] و [[غلبه]]<ref>ابنفارس، معجم مقاییس اللغة، ج۱، ص۲۶۲.</ref>، چیزی را با حمله بهدست آوردن<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۲۹.</ref>، سختگیری، شدت عمل<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۶، ص۲۴۰.</ref>، [[قدرت]]، [[شوکت]]، سیطره، صولت<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱، ص۲۸۹.</ref>، یورش، [[هجوم]] و حمله<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۷۲۸.</ref>. | * [[بطش]]: أخذ به [[زور]] و [[قهر]] و [[غلبه]]<ref>ابنفارس، معجم مقاییس اللغة، ج۱، ص۲۶۲.</ref>، چیزی را با حمله بهدست آوردن<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۲۹.</ref>، سختگیری، شدت عمل<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۶، ص۲۴۰.</ref>، [[قدرت]]، [[شوکت]]، سیطره، صولت<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱، ص۲۸۹.</ref>، یورش، [[هجوم]] و حمله<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۷۲۸.</ref>. | ||
*{{متن قرآن|وَلَقَدْ أَنْذَرَهُمْ بَطْشَتَنَا فَتَمَارَوْا بِالنُّذُرِ}}<ref>«و به راستی (لوط) آنان را به (خشم و) سختگیری ما هشدار داده بود اما آنان به بیم دادن با تردید نگریستند (و آنها را سبک شمردند)» سوره قمر، آیه ۳۶.</ref>. | *{{متن قرآن|وَلَقَدْ أَنْذَرَهُمْ بَطْشَتَنَا فَتَمَارَوْا بِالنُّذُرِ}}<ref>«و به راستی (لوط) آنان را به (خشم و) سختگیری ما هشدار داده بود اما آنان به بیم دادن با تردید نگریستند (و آنها را سبک شمردند)» سوره قمر، آیه ۳۶.</ref>. | ||
*واژه [[بطش]] با واژه [[بأس]] مترادف است و هر دو بر [[قدرت]] نظامی و [[توانایی]] دلالت دارند؛ امّا [[بطش]] [[وصف]] فعل و عمل است و در [[مقام عمل]] حالت آن را بیان میکند و [[بأس]] بر حالت درونی و [[روحیه]] [[شجاعت]] و [[دلیری]] دلالت دارد<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۴۵.</ref>. | *واژه [[بطش]] با واژه [[بأس]] مترادف است و هر دو بر [[قدرت]] نظامی و [[توانایی]] دلالت دارند؛ امّا [[بطش]] [[وصف]] فعل و عمل است و در [[مقام عمل]] حالت آن را بیان میکند و [[بأس]] بر حالت درونی و [[روحیه]] [[شجاعت]] و [[دلیری]] دلالت دارد<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۴۵.</ref>. |
نسخهٔ ۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۳:۰۸
مقدمه
- بطش: أخذ به زور و قهر و غلبه[۱]، چیزی را با حمله بهدست آوردن[۲]، سختگیری، شدت عمل[۳]، قدرت، شوکت، سیطره، صولت[۴]، یورش، هجوم و حمله[۵].
- ﴿وَلَقَدْ أَنْذَرَهُمْ بَطْشَتَنَا فَتَمَارَوْا بِالنُّذُرِ﴾[۶].
- واژه بطش با واژه بأس مترادف است و هر دو بر قدرت نظامی و توانایی دلالت دارند؛ امّا بطش وصف فعل و عمل است و در مقام عمل حالت آن را بیان میکند و بأس بر حالت درونی و روحیه شجاعت و دلیری دلالت دارد[۷].
منابع
پانویس
- ↑ ابنفارس، معجم مقاییس اللغة، ج۱، ص۲۶۲.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۲۹.
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۶، ص۲۴۰.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱، ص۲۸۹.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۷۲۸.
- ↑ «و به راستی (لوط) آنان را به (خشم و) سختگیری ما هشدار داده بود اما آنان به بیم دادن با تردید نگریستند (و آنها را سبک شمردند)» سوره قمر، آیه ۳۶.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۴۵.