خشوع در حدیث
این مدخل زیرشاخهٔ بحث خشوع است. خشوع از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: خشوع در قرآن - خشوع در حدیث - خشوع در نهج البلاغه - خشوع در معارف دعا و زیارات - خشوع در معارف و سیره علوی - خشوع در معارف و سیره سجادی - خشوع در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی - پرسش مرتبط نداردکلمات قصار پیرامون خشوع
در غررالحکم و دررالکلم، در “باب خشوع” سخنانی به اقتصار، از مولی‌الموحدین امیرالمؤمنین، علی (ع)، بیان شده است که در اینجا به نقل پاره‌ای از آن کلمات می‌پردازیم.
- «كُلُّ شَيْءٍ خَاشِعٌ لِلَّهِ»: هر چیزی برای خدا خشوع‌کننده است.
- «مَنْ خَشَعَ قَلْبُهُ خَشَعَتْ جَوَارِحُهُ»: هر که در دلش خاشع شد و در برابر خدای با عظمت، فروتن گردید، اعضای بدن او خاشع خواهند گردید.
- «إِذَا أَنْتَ هُدِيتَ لِقَصْدِكَ فَكُنْ أَخْشَعَ مَا تَكُونُ لِرَبِّكَ»: هر گاه تو به مقصود خود رسیدی و به انگیزه‌ات هدایت شدی، پس (به شکرانه رسیدن به هدف) برای پروردگارت در خاشع‌ترین حالات باش.
- «نِعْمَ عَوْنُ الدُّعَاءِ الْخُشُوعُ»: چه خوب یار دعا است، خشوع و فروتنی در برابر حق.[۱]
منابع
پانویس
- ↑ امامی، عبدالنبی، فرهنگ قرآن ج۱، ص ۶۹۸.